2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Feijoa (لغت Feijoa) - درختان کوچک همیشه سبز متعلق به خانواده Myrtle.
تاریخ
فیجوآ برای اولین بار توسط اروپایی ها در پایان قرن 19 کشف شد - آنها این میوه های عجیب و غریب را در برزیل مشاهده کردند. آنها چنین نام لاتین جالبی را مدیون کاشف خود João da Silva Feiju هستند که در آن زمان مدیر موزه تاریخ طبیعی بود.
شرح
فیجوآ بوته یا درختی است که همیشه سبز است و می تواند به چهار متر برسد. سیستم ریشه آنها بسیار سطحی در خاک قرار دارد و با فشردگی و انشعابات متراکم (مانند بسیاری دیگر از گیاهان دوستدار رطوبت) مشخص می شود. تنه های فیوآ همیشه پوشیده از پوست خشن قهوه ای مایل به سبز است.
تمام برگهای چرمی گیاه همیشه کاملاً سفت و متضاد یکدیگر هستند. همه آنها بیضی شکل هستند و روی دمبرگهای کوتاه قرار می گیرند. در بالا ، آنها سبز تیره و صاف و در زیر آنها کبود و مایل به سبز مایل به خاکستری است. غالباً آنها شل و افتاده هستند و مشخصه آنها پرزهای پر است.
گلهای چهار عضوی زیر بغل می توانند جفت شوند یا در گل آذین چند تکه جمع آوری شوند. آنها معمولاً در لبه ها سفید هستند و به مرکز نزدیک تر صورتی هستند. همه گلها دوجنسه ، خود استریل هستند (تعدادی از انواع آنها نیز در باروری نسبی خود تفاوت دارند) و مجهز به پرچمهای زیادی (از پنجاه تا هشتاد قطعه) هستند. و معمولاً توسط حشرات گرده افشانی می شوند. در مورد خود گلدهی ، در ماه های مه و ژوئن (و نوامبر-دسامبر در نیمکره جنوبی) رخ می دهد. در مناطق گرمسیری ، گلدهی می تواند هم امواج متناوب (پیوسته) و هم دوره ای باشد. درست است که گلدهی دسته جمعی در بیشتر موارد بیش از سه هفته طول نمی کشد. در عین حال ، تخمدان با تخلیه نسبتاً قوی تخمدان ها مشخص می شود ، ضریب تخمدان مفید معمولاً بیش از 15 - 17 نیست.
میوه های فیجوآ نوعی توت گوشتی بزرگ و آبدار هستند که طعم و عطر آن شبیه کیوی ، آناناس و توت فرنگی است. رنگ میوه تقریباً همیشه سبز تیره است و شکل آنها می تواند از گرد تا بیضی شکل متغیر باشد. کمی کمتر ، می توانید با feijoa مکعبی نیز ملاقات کنید. طول میوه از دو تا پنج (خیلی کمتر تا هفت) سانتی متر متغیر است و قطر آن از یک و نیم تا سه تا چهار (گاهی تا پنج) سانتی متر است. جرم اکثر میوه ها از پانزده تا شصت گرم متغیر است ، با این حال ، گاهی اوقات feijoa با وزن صد و پنج تا صد و بیست گرم یافت می شود.
گیاهان شبیه سازی شده (ریشه دار ، پیوند زده) تقریباً در سال سوم یا چهارم شروع به باردهی می کنند و نهال ها - تنها پس از رسیدن به سن شش یا هفت سالگی.
استفاده
فیجوآ به طور فعال در آشپزی استفاده می شود - این میوه های فانتزی به سالاد اضافه می شوند و همچنین از آنها مربا ، کنسرو ، لیموناد و کمپوت تهیه می کنند. علاوه بر این ، میوه های پوست کنده اغلب آسیاب شده و با شکر یا عسل ترکیب می شوند - چنین مخلوطی می تواند به صورت خام مصرف شود یا به عنوان پر کننده برای محصولات پخته استفاده شود.
در تغذیه رژیم غذایی ، فیجوآ نیز از آخرین مکان فاصله دارد. به هر حال ، این میوه ها قهرمانان واقعی در محتوای ید هستند.
رشد و مراقبت
Feijoa به خصوص در خاک خواستار نیست. با این حال ، این فرهنگ بیشتر از همه روی مخلوطی از هوموس ، چمن و ماسه رشد می کند. هر از چند گاهی ، feijoa نیاز به پیوند دارد - در دو تا سه سال اول این کار معمولاً سالانه انجام می شود (در حالی که همیشه توده ای از زمین را نگه می دارید و سعی نمی کنید گیاه را زیاد عمیق کنید) ، و سپس گیاهان هر سه بار پیوند می شوند. سال ها.
هنگامی که هوای گرم برقرار می شود ، Feijoa یک بار در روز با آب اسپری می شود (آب در دمای اتاق برای این منظور استفاده می شود). این محصول را در تابستان به وفور و در زمستان به میزان متوسط آبیاری کنید. علاوه بر این ، در بهار و تابستان ، تغذیه آن نیز ضروری است.
توصیه شده:
کاشت فیجوآ در خانه
Feijoa عمدتا برای میوه های گیاه - انواع توت های بیضی شکل آبدار بزرگ می شود. هر چند گلها خوراکی هستند. و در سرزمین feijoa - در برزیل - ظرافت های مختلف حتی از گلبرگ ها تهیه می شود - مربا و کنسروها ، ژله ها و کمپوت ها ، و تزریق ها ساخته می شوند. توت ها طعم شیرین و ترش دارند. این دیگر یک حقه نیست و تقریباً در همه جا فروخته می شود. با این حال ، برای برداشت محصول خود می توانید چنین گیاهی را در خانه نگه دارید
