2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Tricyrtis (lat. Tricyrtis) - چندساله گلدار سایه دوستدار از خانواده Liliaceae.
شرح
Tricirtis یک گیاه چندساله باشکوه ریزوم کوتاه است که مجهز به ساقه های مستقیم برگ دار از ارتفاع پنجاه تا شصت سانتی متر است. سیستم ریشه ای کم عمق این گیاه بسیار خوب توسعه یافته و دارای قابلیت بازسازی است. و برگهای بیضوی بیضوی tricyrtis اغلب لکه دار هستند و یا دارای شکل کشیده (شبیه کمربند) یا بیضی هستند. این برگها فاقد دمبرگ بوده و ساقه ها را در تمام طول محکم در هم تنیده اند. طول آنها اغلب به پانزده سانتی متر می رسد و عرض آنها معمولاً حدود پنج سانتی متر است.
گلهای tricyrtis خالدار با اندازه های بزرگ و شکل بسیار اصلی خود را نشان می دهند. در ظاهر ، این گلها تا حدودی یادآور ارکیده هستند ، اما در مراقبت بسیار بی تکلف هستند. در مورد رنگ گلها ، آنها کاملاً روشن هستند و می توانند تک رنگ (آبی ، بنفش ، بژ ، و همچنین صورتی یا سفید) و خالدار ، با لکه های نسبتاً تیره ، در بیشتر موارد - بنفش باشند.
با شروع پاییز ، میوه هایی روی گیاهان شکل می گیرد که شبیه جعبه های مستطیلی مستطیلی هستند که پر از دانه های قهوه ای یا سیاه هستند.
در مجموع ، حدود دوجین گونه tricyrtis در طبیعت وجود دارد که اکثر آنها به صورت وحشی رشد می کنند. و دانشمندان به تدریج به کشف گونه های جدید بیشتر ادامه می دهند!
به هر حال ، tricyrtis سه نام دیگر دارد! در فیلیپین ، آن را "سوسوی وزغ" می نامند زیرا مردم محلی هنگام شکار وزغ های خوراکی از آب تریکیرتیس به عنوان طعمه استفاده می کنند. در ژاپن ، تریسیتیس "فاخته" نامیده می شود زیرا رنگ متنوع آن بسیار یادآور پرهای ژاپنی این پرنده شایان ستایش است. و در اروپا ، این گیاه "ارکیده باغ" نامیده می شود - این نام به دلیل شکل اصلی و بسیار جالب این گل شگفت انگیز است. علیرغم این واقعیت که tricyrtis هنوز شباهت قابل توجهی به ارکیده ندارد ، اما به دلیل برخی از ویژگی های آن و زیبایی خیره کننده آن ، هنوز شباهت زیادی به آنها دارد.
جایی که رشد می کند
سرزمین بومی tricirtis جنگل های مجلل شرق آسیا است. به خصوص اغلب این گیاه زیبا را می توان در هیمالیا یا ژاپن یافت.
استفاده
برخی از انواع tricyrtis با موفقیت به عنوان گیاهان زینتی کشت می شوند. به هر حال ، این گیاه از قرن نهم به عنوان گل باغ رشد کرده است ، اما tricyrtis بیشترین محبوبیت خود را در قرن بیستم به دست آورد.
رشد و مراقبت
بهتر است tricyrtis را در مناطق سایه دار یا نیمه سایه دار با خاکهای جنگلی نسبتاً شل و مرطوب بکارید. او به ویژه خاکهای پیت مرطوب را دوست دارد. در این حالت ، در حالت ایده آل ، این گیاه باید در زیر سایبان درختان پهن برگ قرار گیرد ، هر پاییز یک بستر برگ نسبتاً فراوان می دهد.
Tricirtis برای تغذیه منظم بسیار سپاسگزار خواهد بود ، که برای آن بهتر است از ذغال سنگ نارس ، هوموس و انواع کودهای معدنی استفاده کنید. در مورد کود تازه ، به عنوان پانسمان بالا برای این گیاه عمل نمی کند.
Tricirtis خشکسالی را به خوبی تحمل می کند ، اما زمستان های یخ زده برای او امتحان بسیار سخت و بسیار سختی می شود.
Tricyrtis معمولاً توسط دانه هایی تکثیر می شود که یا قبل از زمستان کاشته می شوند و یا تحت طبقه بندی اولیه قرار می گیرند. نهال های جوان معمولاً فقط در سال دوم یا حتی در سال سوم شکوفا می شوند. ساده ترین راه تکثیر tricyrtis تقسیم بوته ها است که یا در پایان تابستان و یا با شروع بهار انجام می شود.
