راجرزیا

فهرست مطالب:

تصویری: راجرزیا

تصویری: راجرزیا
تصویری: اولین قرار من در جزیره ماه عسل| شاهکار. راجر 2024, ممکن است
راجرزیا
راجرزیا
Anonim
Image
Image

راجرزیا یکی از گیاهان چند ساله است. این گیاه به دلیل داشتن برگها و گل آذین نسبتاً بزرگ که عطر عسلی شگفت انگیزی دلپذیر دارد از ارزش خاصی برخوردار است.

همه انواع مختلف این گیاه وجود دارد. تفاوت این گونه ها در شکل ، رنگ برگ ها و گل آذین و همچنین ارتفاع بوته ها است. شکوفایی راجرز در ماه ژوئیه شروع می شود و تا دوره پاییز ادامه دارد.

رایج ترین انواع راجرز

شاه بلوط اسب Rogersia قادر است به ارتفاع حدود صد سانتی متر برسد. برگهای این گیاه به رنگهای سبز با رنگ برنز رنگ آمیزی شده است ، گلهای این گیاه می تواند صورتی کم رنگ یا سفید باشد. پرز راجرز حدود شصت سانتی متر ارتفاع دارد ، برگهای جوان این گیاه با رنگهای مایل به قرمز رنگ آمیزی شده و گلها کرم رنگ هستند.

راجرهای پودوفیل حدود یک متر ارتفاع دارند ، برگها دارای رنگ برنز کمی هستند و گلها می توانند کرم یا سفید باشند. ارتفاع هنریسی راجرزیا حتی می تواند از هشتاد سانتی متر نیز فراتر رود ، برگهای جوان گیاه با رنگ قهوه ای رنگ آمیزی شده و گلها می توانند صورتی کم رنگ یا کرم رنگ داشته باشند.

شرح ویژگی های مراقبت و پرورش راجرز

برای کاشت این گیاه ، توصیه می شود مناطق سایه دار را انتخاب کنید و خاک باید شل ، حاصلخیز و نسبتاً خوب زهکشی شود. قابل ذکر است که در برخی موارد رشد این گیاه در مناطق آفتابی باز مجاز است ، اما در این مورد ، راجرز به آبیاری فراوان و منظم احتیاج خواهد داشت. در واقع ، در هر صورت ، گیاه به آبیاری متوسط اما منظم احتیاج دارد. با این حال ، در خشک ترین روزها ، این آبیاری باید افزایش یابد.

برای توسعه مطلوب این گیاه ، تغذیه اضافی از طریق کودهای معدنی پیچیده مورد نیاز است: چنین اقداماتی باید تقریباً یک بار در ماه در طول دوره تابستان انجام شود. در مورد کودهای آلی ، آنها باید در طول کاشت ، و علاوه بر آن ، همچنین در تابستان استفاده شوند. چنین کودهایی باید با کودهای معدنی جایگزین شوند.

برای دوره زمستان ، توصیه می شود قسمت زمینی راجرز را قطع کنید ، و خود مزارع باید با یک لایه کوچک کمپوست مالچ شوند. علاوه بر این ، پوشاندن مزارع با برگهای خشک افتاده مجاز است.

در بهار ، کاشت یک شبه باید با مواد غیر بافته شده پوشانده شود. این شرایط باید با این واقعیت همراه باشد که گیاهان جوان از یخ زدگی های مکرر بسیار رنج می برند. قابل توجه است که در یک مکان این گیاه حتی می تواند سالها رشد کند ، در حالی که Rogersia جلوه تزئینی طبیعی خود را از دست نمی دهد.

توجه به این نکته ضروری است که در مطلوب ترین شرایط ، این گیاه بسیار سریع گسترش می یابد ، به همین دلیل ، لازم است که توزیع راجرز را با دقت کنترل کنیم. در واقع ، به طور کلی ، این گیاه نسبتاً کند رشد می کند ، اما با گذشت زمان ، تشکیل غشاءهای بسیار متراکم راجرز قطعاً رخ می دهد.

تکثیر راجرز

تکثیر این گیاه می تواند با تقسیم بوته اتفاق بیفتد. چنین اقداماتی باید در بهار انجام شود. در این مورد ، قسمتها باید با ذغال خرد شده بپاشند. دلنکی باید فوراً در محل دائمی کاشته شود ، در حالی که فاصله بین آنها باید حدود شصت سانتی متر باشد. توصیه می شود از کودهای آلی به سوراخ های کاشت استفاده کنید و همچنین از زهکشی مناسب اطمینان حاصل کنید. پس از کاشت ، گیاهان نیاز به آبیاری فراوان دارند.