کراسنیکا

فهرست مطالب:

کراسنیکا
کراسنیکا
Anonim
Image
Image

Redberry (lat. Vaccinium praestans) - درختچه یا درختچه از جنس Vaccinium از خانواده Heather. نامهای دیگر واکسن عالی ، ساس یا کرم بستر است. به طور طبیعی در کامچاتکا ، ساخالین ، کوریلز ، هوکایدو و هونشو یافت می شود. زیستگاه های معمولی عبارتند از: باتلاق های خزه ای ، جنگل های صنوبر و برگریز و دامنه هایی با پوشش خزه ای توسعه یافته. این گیاه در عین حال غذایی ، دارویی و تزئینی محسوب می شود.

ویژگیهای فرهنگ

کراسنیکا یک نیمه درختچه کوچک با تنه افقی دراز کشیده است که با خزه پوشانده شده است و شاخه های قوی برگ دار را با پوستی زرد مایل به خاکستری بالا می برد. برگها نازک ، خشن ، گرد یا بیضوی هستند ، تا قاعده باریک شده اند ، در امتداد لبه ، دندانه دار هستند ، به طول 2-6 سانتیمتر ، عرض 3-3.5 سانتیمتر است. گلها صورتی ، زنگوله ای شکل هستند که در برسهای کوچک جمع آوری شده اند. کاسه گلدار از 4-5 دندان مژک دار پهن به شکل مثلث تشکیل شده است. تاج زرد کم رنگ ، تا 0.6 سانتی متر طول دارد.

میوه ها کروی ، بزرگ ، قرمز روشن ، بسیار آبدار ، دارای طعم ترش شیرین و بوی خاص هستند. اندازه توت ها تا حد زیادی به شرایط رشد بستگی دارد. انواع توت های بزرگتر عمدتاً در مناطق باتلاقی یافت می شود و میوه های کوچک - در مکان های باز و آفتابی با خاکهای خشک. شکوفه قرمز در ژوئن-ژوئیه شکوفا می شود ، میوه ها در اوت-سپتامبر می رسند. چوب قرمز متنوع هنوز وجود ندارد ، اما اشکال موجود با یکدیگر متفاوت است.

شرایط رشد

کراسنیکا یک فرهنگ سایه دوست است ، اما وقتی در قطعات شخصی رشد می کند ، به نور خورشید نیاز دارد. مجدداً ، این قانون فقط با هیدراتاسیون منظم و فراوان اعمال می شود. اگر باغبان فرصت آبیاری مداوم گیاهان را ندارد ، بهتر است آنها را در مناطق سایه دار بکارید. خاکها ترجیحاً اسیدی ، شل ، نفوذپذیر در هوا و مصرف کننده رطوبت هستند. سایر بسترهای خاک گیاهان را سرکوب می کنند ، از مقاومت و عملکرد آنها در زمستان می کاهند. در برخی خاکها ، گیاهان پوسیده و می میرند. بهترین گزینه ای که می توان در هر منطقه باغی ایجاد کرد ، یک بستر متشکل از خاک حاصلخیز ، ذغال سنگ نارس و ماسه به نسبت 1: 3: 1 است.

تولید مثل

توسط دانه قرمز و با تقسیم ریزوم تکثیر می شود. یک بوته سالم با بیل کنده می شود ، به چندین قسمت تقسیم می شود و بلافاصله در سوراخ ها کاشته می شود. خاک متراکم شده ، به مقدار زیاد آبیاری شده و با ذغال سنگ نارس پاشیده می شود. روش بذر نیز م effectiveثر است ، اما نسبت به روش رویشی پر زحمت است. بذرها در پاییز کاشته می شوند ، در این صورت آنها طبقه بندی طبیعی می شوند. اگر کاشت در اوایل بهار برنامه ریزی شده باشد ، دانه ها به مدت سه ماه در برف نگهداری می شوند. در این حالت درصد جوانه زنی تمشک تا 70 درصد افزایش می یابد.

به یاد داشته باشید که از بذرهای تازه برداشت شده نباید استفاده شود. بهتر است از دانه هایی استفاده کنید که حداقل یک سال ذخیره شده اند. طرح رشد توت فرنگی از قبل آماده شده است: خاک را کنده ، علفهای هرز ریزوم را برداشته و سوپر فسفات مضاعف (40 گرم) و سولفات پتاسیم (20 گرم) اضافه می شود. یک ترانشه به عرض 50-80 سانتی متر روی پشته ها ایجاد می شود و قطعات مشمع کف اتاق ، پلاستیک و پلی اتیلن در اطراف قرار می گیرد. این روش از ظاهر علف های هرز جلوگیری می کند. ذغال سنگ نارس و ماسه در سنگرها ریخته می شود. و فقط پس از آن بوته های جوان کاشته می شوند.

مراقبت

کراسنیکا نیاز به آبیاری منظم و فراوان دارد ، اگرچه نباید به رکود آب اجازه داد. در زمان خشکسالی ، حجم آب و میزان آبیاری افزایش می یابد. علفهای هرز و تغذیه با ذغال سنگ نارس نیز مهم هستند. ذغال سنگ نارس در پاییز همراه با دو سوپر فسفات (حدود 15-20 گرم در 1 متر مربع) استفاده می شود.

مثبت توت قرمز به کوددهی با کودهای نیتروژن و پتاس اشاره دارد. چنین تغذیه ای دو بار انجام می شود: اول - در اوایل بهار پس از ذوب برف ، دوم - در طول گلدهی. برای زمستان ، گیاهان با برگهای سالم افتاده ، ذغال سنگ نارس یا خاک اره مالچ می شوند.