2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
کاردون یا کنگر فرنگی اسپانیایی (lat. Cynara cardunculus) - گیاهی چند ساله از خانواده Asteraceae یا Asteraceae. در حال حاضر ، کارتن به طور گسترده ای در اروپا و آسیا کشت می شود. در روسیه ، در قطعات خانگی شخصی رشد می کند. در شرایط طبیعی ، این گیاه در جنوب اروپا و شمال آفریقا یافت می شود. در ظاهر ، کارتن شبیه به کنگر فرنگی است ، فقط در دمبرگهای برگ بسیار توسعه یافته و در ارتفاع متفاوت است. آنها از فرهنگ به عنوان سبزی استفاده می کنند ، ساقه های گوشتی را می خورند ، اما فقط پس از سفید شدن.
ویژگیهای فرهنگ
کاردون گیاهی است علفی تا ارتفاع 1 متر. برگهای آن سبز یا سبز مایل به خاکستری ، جدا شده ، دوتایی ، با قسمتهای لبه دار دندانه دار ، زیر آنها کدر ، کمتر غشایی است. گل آذین یک سبد با قطر 12 سانتی متر است که معمولاً در سال دوم زندگی شکل می گیرد. کرولا پنج قسمتی ، لوله ای ، آبی یا آبی-بنفش. میوه یک آکن بزرگ ، صاف ، چهارضلعی یا مسطح است. بذرها تا 7 سال مشابه می مانند.
شرایط رشد
برای کشت محصولات زراعی ، خاکهای حاصلخیز ، نسبتاً مرطوب و خوب تصفیه شده با pH خنثی ترجیح داده می شود. خاکهای غلیظ و رسی سنگین ، و همچنین مناطقی با وقوع نزدیک آبهای زیرزمینی مناسب نیستند. کاردون فتوفیلوس است ، نگرش منفی نسبت به سایه زدن دارد. عدم رعایت شرایط رو به رشد ، نوید به دست آوردن محصول بی کیفیت را می دهد.
تکثیر و کاشت
کاردون فقط با بذر تکثیر می شود. توصیه می شود فرهنگ را به روش نهال پرورش دهید ، در این مورد گیاهان زمان لازم برای ایجاد ساقه های گوشتی و شاخ و برگ خوب قبل از شروع یخبندان پایدار را دارند.
کاردون در نیمه دوم آوریل در جعبه های نهال پر از خاک حاصلخیز و مرطوب به خوبی کاشته می شود. قبل از این دوره ، کاشت محصول نباید باشد ، زیرا این امر با تشکیل زودرس گلها و ، بر این اساس ، دانه ها تهدید می شود. در این حالت ، دمبرگ ها زمان لازم برای شکل گیری کامل ، درشت و نامناسب برای غذا را ندارند.
برای مصرف زمستانی ، کارتن در دهه سوم ماه مه بلافاصله در زمین باز کاشته می شود. عمق کاشت 3/2 تا 3 سانتیمتر است. سه دانه در یک سوراخ قرار می گیرند و سپس گیاهان ضعیف برداشته می شوند و یکی در سوراخ باقی می ماند. فاصله بین گیاهان باید 60-80 سانتی متر و بین ردیف ها - 1 متر باشد.
مراقبت و برداشت
به طور کلی ، مراقبت از کاردون کار سختی نیست ، شامل آبیاری منظم و متوسط و همچنین کوددهی با کودهای معدنی پیچیده و دوغاب است. کودها حداقل هر دو هفته یکبار استفاده می شود. آبیاری نقش مهمی در تشکیل ساقه های گوشتی دارد ؛ در هیچ موردی نباید اجازه داد خاک خشک شود.
در پاییز قبل از شروع یخبندان برداشت می شود. برگهای خشک خشک از گیاهان جدا می شوند ، برگهای کوچک با دمبرگهای با ضخامت متوسط بریده می شوند ، در یک بسته بسته می شوند و در هر نوع مواد ضد نور ، به عنوان مثال ، در کاغذ پیچیده می شوند. برگهای مرطوب جمع آوری شده بعد از باران یا صبح زود با قطره شبنم نباید بسته شوند ، آنها شروع به پوسیدگی می کنند. در این حالت دمبرگها و برگها به مدت یک ماه نگهداری می شوند. برای نگهداری در زمستان ، دمبرگها در یک اتاق تاریک و سرد با تهویه خوب هوا قرار می گیرند ، جایی که آنها به تنهایی سفید می شوند.
با شروع اولین یخبندان ، گیاهان با یک توده خاکی کنده می شوند ، در یک ظرف با ماسه قرار می گیرند ، بدون اینکه به یکدیگر فشار بیاورند ، و به انبار آورده می شوند ، که به طور مرتب تهویه می شود. نمونه هایی با دمبرگهای ضخیم و برگهای سالم برای دانه ها انتخاب می شوند ، آنها در یک انبار یا زیرزمین در دمای 0-2 درجه سانتیگراد نگهداری می شوند و در بهار آنها مرتب می شوند ، شاخه های رشد کرده برداشته می شوند و در زیر یک فیلم یا در خاک کاشته می شوند. در گلدان ، و سپس پیوند.
