2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Capers (lat. Capparis) - محصول سبزیجات متعلق به خانواده Capers. درست است ، گاهی اوقات آنها سعی می کنند این فرهنگ را به خانواده کلم نسبت دهند. اروپای جنوبی و شمال آفریقا زادگاه این گیاه خارق العاده محسوب می شوند.
شرح
کپرها درختچه های خزنده ای خاردار با ارتفاع یک تا دو متر هستند.
جوانه های گل منفجر نشده و کپر خورده می شوند. اغلب آنها را در نمک و سرکه کنسرو کرده یا ترشی می کنند. کپر دارای طعم تند و نسبتاً تند و همچنین کمی خردل و کمی ترش است. و عطر قوی آنها به دلیل وجود روغن خردل در آنها است که از آسیاب ساقه های آبدار بدست می آید. اغلب از کپر به عنوان غذای جانبی یا چاشنی استفاده می شود.
قابل ذکر است که میوه های رسیده از بوته های کپر را می توان به صورت خام مصرف کرد. از نظر ظاهری ، آنها انواع توت های غلاف دار هستند که دارای خمیر قرمز رنگ هستند و به طور مبهمی شبیه خیار راه راه مینیاتوری هستند. اما جوانه های منفجر نشده برای مصرف خام مناسب نیستند.
هرچه جوانه های کاپر بزرگتر باشند ، خوشمزه تر ، گران تر و راحت تر استفاده می شوند.
ترکیب
کپر یک انبار واقعی مواد معدنی و ویتامین ها است: حاوی فیبر ، چربی ، پروتئین ، ویتامین (A ، B ، C ، D ، E ، K) و همچنین کلسیم ، فسفر و آهن است.
ویژگی های مفید
کپر خالی از خواص مفید نیست. پوست این گیاه به از بین بردن روماتیسم کمک می کند (علاوه بر این ، جویدن آن در صورت درد دندان مفید است) ، و جوشانده ریشه آن به یک دستیار ضروری برای بیماریهای کبدی (به ویژه هپاتیت) و طحال تبدیل می شود.
اگر دانه های کپر را بجوید ، سردرد به سرعت برطرف می شود. و میوه های فانتزی ، غنی از ید ، به طور گسترده ای برای درمان گواتر استفاده می شود (برای این منظور ، آب میوه های تازه چیده شده با آب رقیق شده و چندین بار در روز مصرف می شود).
جوشانده و تزریق برگهای جوان و شاخه های کپر باعث بهبود بیماری دیابت می شود و آب گیاه برای درمان زخم های غیر التیام بخش مفید است.
روتین موجود در ترکیب کپرها به آنها اجازه می دهد حتی با افزایش فشار نیز مصرف شوند و اسانس استخراج شده از دانه های گیاه به عنوان روغن ماساژ استفاده می شود.
و کپر همچنین از بدن در برابر سرطان محافظت می کند. آنها به ویژه برای زنان مفید هستند.
رشد و مراقبت
برای رشد این محصول ، باید مناطق آفتابی باز را انتخاب کنید ، که با عدم وجود کامل آبهای زیرزمینی مشخص می شود.
کپرها شرایط خاصی برای باروری خاک ندارند - آنها در خاکهای سنگین و حتی در شکاف دیوارها به همان اندازه خوب رشد می کنند. و ریزوم های فوق العاده قوی گیاه قادر به مقاومت در برابر هر گونه یخبندان هستند. علاوه بر این ، کپرها نیازی به پیوند مداوم ندارند - آنها می توانند به راحتی حتی در پانزده سال در یک مکان رشد کنند.
کپر را می توان با بذر ، لایه بندی یا ذرات بوته تکثیر کرد. کاشت بذرها در مارس یا اوایل آوریل شروع می شود. و برای اینکه کپرها بهتر رشد کنند ، توصیه می شود آنها را در زمین های شنی (عمق حدود 30 سانتی متر) یا در گلخانه ها بکارید. در این مورد ، مهم است که سعی شود اطمینان حاصل شود که فاصله ردیف ها حدود نیم متر یا حتی یک متر است.
مهمترین نکته هنگام رشد کپر ، تهیه نهال است ، زیرا حتی با مراقبت بسیار خوب ، این گیاهان بسیار ضعیف جوانه می زنند و نسبتاً ضعیف ریشه می زنند. بنابراین درختچه های گلدار دیدنی را تنها پس از چند سال می توانید در سایت مشاهده کنید.
در مورد ترک ، کپرها در ترک بسیار بی تکلف هستند - آبیاری و علفهای هرز برای آنها کافی است. درست است که گاهی اوقات می توان اقدامات مراقبتی و شل شدن خاک را تکمیل کرد. و البته ، شما باید به طور سیستماتیک از علف های هرز خلاص شوید.
