ممرز

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

ممرز (لاتین Carpinus) - درختچه یا درخت بزرگی از خانواده توس (Betulaceae). در طبیعت ، ممرز در منطقه معتدل نیمکره شمالی یافت می شود ، بیشتر گونه ها در آسیا ، به ویژه در چین رایج هستند. فقط دو گونه در اروپا رشد می کنند. در حال حاضر بیش از 30 گونه شناخته شده است.

ویژگیهای فرهنگ

ممرز یک درختچه یا درخت برگریز است که دارای تنه های آجدار طولی پوشیده از پوست کمی شکاف دار یا صاف و تاجی متراکم است که قاب آن از شاخه های نازک تشکیل شده است. برگها ساده ، سبز تیره ، در حال سقوط ، دو دندانه دار ، با رگبرگهای موازی خطی ، بیضوی یا بیضی شکل ، به طول 3-10 سانتی متر است. شاخ و برگ متناوب ، دو ردیفی است.

گلها بصورت دو گوش هستند ، به شکل گوشواره ارائه می شوند و همزمان با برگها شکوفا می شوند. گلهای لکه دار دارای یک پریانت نیستند. گلهای تپه ای در زیر بغل فلسهای کوچک تشکیل شده است. این میوه یک فندق یک چشمی است ، اغلب چوبی ، آجدار طولی است که در قاعده بسته بندی برگ شکل (در غیر این صورت پلیوس) نشسته است.

شرایط رشد

ممرز یک فرهنگ دوستدار نور است ، اگرچه اکثر اشکال در سایه جزئی به خوبی توسعه می یابند. خاکهای مورد نیاز برای رشد ممرز مطلوب شل ، نسبتاً مرطوب ، حاصلخیز و دارای مقدار زیاد آهک است. گیاهان با آبگرفتگی ، شور شدن ، اسیدی شدن و تراکم رابطه منفی دارند. ممرزها مقاوم در برابر باد و مقاوم در برابر یخ زدگی هستند ، به راحتی دمای بالا را تحمل می کنند ، به شرطی که رطوبت کافی در خاک وجود داشته باشد.

تکثیر و کاشت

تکثیر ممرز با بذر ، قلمه و لایه بندی می شود. در فرهنگ ، ممرز بیشتر با بذر تکثیر می شود. دانه ها نیاز به طبقه بندی گام به گام دارند: مرحله اول 15-16 روز در دمای 20 درجه سانتیگراد طول می کشد ، مرحله دوم-90-120 روز در دمای 1-10 درجه سانتیگراد. میزان جوانه زنی بذر بین 35 تا 40 درصد است. کاشت بذر بدون طبقه بندی قبلی بلافاصله پس از جمع آوری آنها در زمین باز زیر یک پناهگاه به شکل ذغال سنگ نارس یا هوموس انجام می شود. عمق کاشت 2-3 سانتی متر است.

بذرهای باقی مانده در یک ظرف محکم بسته ، کاغذ یا کیسه پلاستیکی در یخچال یا در یک اتاق خشک و گرم نشده با دمای هوا 3 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 9 تا 19 درصد نگهداری می شوند. هنگامی که تمام شرایط ذخیره سازی برآورده شود ، بذرها 2-3 سال زنده می مانند.

هنگامی که کشت با قلمه تکثیر می شود ، مواد کاشت در بهار بریده می شود و با محرک های رشد درمان می شود ، پس از آن قبل از ریشه زایی در گلخانه ها کاشته می شود. قلمه های ریشه دار به مکان دائمی پیوند زده می شوند.

مراقبت

گیاهان ممرز را می توان با خیال راحت در بین گیاهان بی تکلف قرار داد که نیازی به مراقبت ویژه ندارند ، که شامل روشهایی است که برای همه درختچه ها و درختان زینتی استاندارد است. ممرز نیاز به آبیاری منظم و فراوان دارد ، اما غرقاب نباید مجاز باشد.

درمان پیشگیرانه در برابر آفات و بیماریها ، وجین و شل شدن ناحیه نزدیک ساقه ، و همچنین هرس بهداشتی و تکوینی اهمیت چندانی ندارد. هرس بهداشتی در اوایل بهار قبل از متورم شدن جوانه ها انجام می شود ؛ شاخه های یخ زده ، بیمار و شکسته از گیاهان خارج می شوند. ممرزهای جوان برای زمستان به سرپناه نیاز دارند.

کاربرد

تقریباً همه انواع ممرز بسیار تزئینی هستند و نه تنها در پارک های شهر ، بلکه در کلبه های تابستانی نیز کاشته می شوند. ممرزها در کاشت های انفرادی و گروهی عالی به نظر می رسند. از آنجا که گیاهان هرس و برش تکوینی را به خوبی تحمل می کنند ، محصول اغلب برای ایجاد پرچین ، برش و اشکال مختلف استفاده می شود.

چوب ممرز برای ساخت نشانه های بیلیارد ، کلیدهای پیانو ، تخته های برش ، بیل و قلمه چنگک ، برخی از آلات موسیقی ، پوشش کف ، از جمله پارکت ، ماشین آلات و مبلمان مختلف استفاده می شود. چوب فرهنگ کاملاً دمدمی مزاج است ، پردازش و صیقل دادن آن دشوار است ، علاوه بر این ، مستعد رطوبت است. اما با درمان خاص ، در معرض پوسیدگی نیست.