اقاقیا

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

اقاقیا (اقاقیای لاتین) - تیره درختچه ها و درختان خانواده حبوبات. در شرایط طبیعی ، نمایندگان این جنس در آسیا ، آمریکای جنوبی ، آفریقا و استرالیا یافت می شوند. زیستگاههای معمولی عبارتند از بیابان خشک ، مناطق صخره ای ، مناطق پست ، دره های رودخانه ، مناطق کوهستانی. آنها با رشد سریع مشخص می شوند ، در سن 25-30 سالگی ، رشد متوقف می شود.

ویژگیهای فرهنگ

اقاقیا درختچه ای یا درختی است که ارتفاع آن تا 25 متر می رسد و در روند رشد شاخه های فراوانی از یقه ریشه و مکنده های ریشه تشکیل می دهد. برخی از گونه ها مجهز به خار هستند. پوست گیاهان جوان صاف ، سبز است ، با افزایش سن رنگ قهوه ای یا خاکستری پیدا می کند و به شدت ترک می خورد. سیستم ریشه قوی ، بسیار شاخه ای است.

برگها ترکیبی هستند ، یک یا دو بار ، و شامل برگهای کوچکی هستند که می توانند سوزنی ، نیزه ای یا بیضوی وسیع باشند. ترتیب برگها متناوب یا گرداب است. برگها مجهز به پایه های چرمی کوچک هستند ؛ در برخی از نمایندگان جنس ، قارچ وجود ندارد.

گلها متعدد ، کوچک هستند ، در گل آذین گل سرخ یا گل رز جمع آوری شده ، در انتهای شاخه ها یا در زیر بغل برگها قرار دارند. گلها می توانند دوجنسی یا دوجنسی باشند. کاسه دارای حاشیه یا شکاف زنگوله ای است ، گاهی اوقات به طور کامل وجود ندارد.

میوه یک غلاف بیضی شکل ، خطی یا نیزه ای شکل است که هنگام رسیدن با دو دریچه باز می شود ، می تواند چرمی یا چوبی باشد. دانه ها سیاه ، قهوه ای یا قهوه ای روشن ، کروی ، بیضی شکل یا بیضی شکل کشیده ، اغلب مسطح هستند.

شرایط رشد

اقاقیا یک فرهنگ دوستدار نور است ، در مناطق آفتابی باز محافظت شده در برابر بادهای سرد به خوبی رشد می کند و شکوفا می شود. سایه روشن را تحمل کنید. خاکهای دارای زهکشی خوب ، سبک ، سست ، نسبتاً مرطوب و حاصلخیز ترجیح داده می شوند. نمایندگان جنس خاکهای فشرده ، سنگین و به شدت اسیدی نمی پذیرند.

شما نباید در مناطق پست ، جایی که مقدار زیادی آب مذاب در بهار تجمع می یابد ، محصول پرورش دهید. فرود در دامنه های جنوبی تشویق می شود. مقاومت در زمستان انواع مختلف اقاقیا در محدوده نسبتاً وسیعی متفاوت است. با افزایش سن گیاهان در برابر عوامل نامطلوب مقاوم تر می شوند.

تولید مثل

تکثیر اقاقیا توسط دانه ها ، مکنده های ریشه ، شاخه های ریشه و قلمه ها انجام می شود. روش بذر ، اگرچه پر زحمت است ، اما بسیار مثر است. دانه ها نیاز به آماده سازی اولیه دارند ، برای این کار آنها را به مدت 24 ساعت در آب گرم (50-60 درجه سانتیگراد) خیس می کنند. دانه های اقاقیا در ظروف نهال کاشته می شوند ، با شیشه پوشانده می شوند و در یک اتاق گرم قرار می گیرند. محصولات به طور مرتب با آب گرم و ته نشین شده اسپری شده و تهویه می شوند.

در مرحله دو برگ واقعی ، شیرجه رفتن در گلدان های جداگانه با قطر 7-8 سانتی متر انجام می شود. با رشد نهال ها ، آنها را در ظروف بزرگتر حمل می کنند و همچنین با کودهای معدنی کود می دهند. برای تسریع رشد نهال ، باید از محرک های گیاهی ، به عنوان مثال ، Novosil یا Epin استفاده کنید. گیاهان پس از 1-2 سال به زمین باز پیوند می شوند.

در بین باغداران ، روش تکثیر با قلمه رایج است. اقاقیا در بهار یا اواخر آگوست بریده می شود. برای ریشه زایی ، قلمه ها در یک بستر سبک شامل ماسه ، ذغال سنگ نارس و پرلیت کاشته می شوند. دمای مناسب برای ریشه زایی قلمه ها 25 درجه سانتی گراد است. قلمه های ریشه دار در بهار آینده در محل دائمی کاشته می شوند.

مشکلات احتمالی در رشد و مراقبت

همه گونه های جنس اقاقیا نیاز به آبیاری منظم و فراوان دارند. در صورت عدم رطوبت کافی ، گیاهان اغلب از جوانه ها می افتند و برگها را پژمرده می کنند. غرقابی نیز نامطلوب است ، می تواند منجر به مرگ گیاهان شود. کمبود نور خورشید باعث شاخ و برگ و رنگ پریده می شود.اگر درختان بلند در کنار اقاقیا کاشته شوند ، لازم است شاخه های ضخیم را که از رشد طبیعی گیاهان جلوگیری می کنند ، هرس کنید.

اقاقیا مستعد ابتلا به بیماری ها و آفات مختلف هستند ، برای جلوگیری از این مشکلات ، رعایت کلیه شرایط کشت مهم است و هر از گاهی درمان های پیشگیرانه با تزریق گیاهی انجام می شود. در صورت آسیب شدید ، بهتر است از حشره کش ها و سایر مواد شیمیایی استفاده کنید. برداشت باید با دستکش انجام شود زیرا گیاهان سمی هستند.