ما با بوته های صفرا با توت انگور مبارزه می کنیم

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بوته های صفراوی جوانه انگور عمدتا در جنگل-استپ و جنگل زندگی می کند و به مویز خوشبو آسیب می رساند. منطقه میانی روسیه زیستگاه باروری برای این انگل ها است. مطلوب ترین شرایط برای توسعه این دشمنان انگور مناطق مرطوب است که در آنها با شروع فصل رشد ، یک رژیم درجه حرارت متوسط برقرار می شود. آسیب اصلی ناشی از لاروهای مویز است - علاوه بر خوردن بافت های گیاهی ، آنها نیز دارای ترشحات نسبتاً سمی هستند

با آفت آشنا شوید

طول تصور آفات پرخور انگور به طول 2 ، 5 - 3 میلی متر می رسد. بال های این آفات که به طور یکنواخت با مو پوشانده شده اند ، خاکستری رنگ هستند و دو نوار قهوه ای مایل به قهوه ای رنگ بر روی شکم نارنجی-زرد انگل ها مشاهده می شود. نوک شکم در زنان نیز مجهز به تخمدان کوچک کمی نوک تیز است.

اندازه تخم های شیشه ای شیشه ای این دشمنان مویز تقریباً 0.3 - 0.4 میلی متر است. و لاروها تا اندازه 4 میلی متر به رنگ نارنجی-مشکی رنگ هستند ، اگرچه در جوانترین سن همیشه سفید هستند.

لاروهای مضر در لایه سطحی خاک در پیله زمستان گذرانی می کنند و در عمق یک تا هشت سانتی متری قرار دارند. کمی کمتر آنها می توانند در محل تغذیه خود زیر پوست ساقه زمستان گذرانی کنند. شفیره شدن این انگل ها در اواخر آوریل یا اوایل ماه مه رخ می دهد. رشد شفیره ها از هشت تا چهارده روز طول می کشد و سالهای آفات در دهه آخر ماه مه رخ می دهد.

زنان بالغ جنسی که بلافاصله بیرون رفته اند تخم می گذارند ، در گروه های نسبتاً کوچکی در زخم های روی پوست شاخه های توت سال اول و دوم و همچنین در ترک های پوست جوان قرار می گیرند. پس از حدود 3 - 6 روز ، لاروهای مضر احیا شده در کلنی ها زیر پوست گرفته می شوند و از آب میوه تغذیه می کنند. در مناطق آسیب دیده توسط آنها ، ایجاد لکه های تیره افسرده آغاز می شود ، پوست ترک می خورد و شاخه های متعدد در فصل جاری خشک می شوند و می شکنند. شاخه هایی که تا حدودی آسیب دیده اند خشک می شوند و همچنین پس از حدود دو تا سه سال می شکنند. در نقاط آسیب دیده ، ظهور قارچهای مضر ساپروفیتی که مرگ شاخه های حساس را تسریع می کند نیز ذکر شده است.

در آغاز ماه ژوئیه ، لاروهای پرخور ، پس از اتمام تغذیه خود ، به خاک منتقل می شوند ، جایی که بعداً شفیره می شوند ، و در نتیجه توسعه نسل بعدی ، بسیار بیشتر را آغاز می کنند. تصاویر نسل جدید از نیمه دوم جولای تا اواسط سپتامبر شروع به پرواز می کنند.

پخش شدن مورچه های صفراوی شاخه انگور با مواد کاشت منتقل شده و با کمک باد اتفاق می افتد. خود بزرگسالان قادرند به طور متوسط 40 تا 45 متر پرواز کنند ، نه بیشتر.

این انگل ها آسیب اصلی را به انگور سیاه وارد می کنند. مویزهای سفید و قرمز بسیار کمتر از حملات خود رنج می برند.

چگونه مبارزه کنیم

هنگام برداشت قلمه برای کاشت بعدی ، نمونه های آسیب دیده باید با دقت دور ریخته شوند. در اوایل بهار و اواخر پاییز ، آنها خاک را زیر بوته های مویز می کند. شاخه های آسیب دیده این فرهنگ توت باید به طور منظم (از ژوئیه تا سپتامبر) بدون ترک کنف بریده شوند و بلافاصله سوزانده شوند. بسیار مهم است که تمام تلاش خود را انجام دهید تا از آسیب مکانیکی به شاخه ها جلوگیری شود.

توصیه می شود خاک زیر بوته ها را با خاک سست ، هوموس یا ذغال سنگ نارس در شعاع حداقل نیم متر مالچ کنید. لایه مالچ باید حدود 6 - 8 سانتی متر باشد.

در میان داروهای مردمی برای سم پاشی از موشهای صفراوی ، تزریق سیر ، خاکستر ، پوسته خشک ، بومادران و قاصدک به خوبی ثابت شده است.

درمان حشره کش قبل از گلدهی و همچنین ، در صورت لزوم ، هنگام برداشت محصول انجام می شود. در صورتی که 20 تا 25 درصد از ساقه ها دارای ساقه های صفراوی ساقه انگور باشند ، چنین درمان هایی توصیه می شود. در دوره جوانه زدن ، سم پاشی با روویکورت ، کربوفوس ، آکتلیک و غیره انجام می شود و پس از گلدهی ، درمان بوته های توت با 1٪ گوگرد کلوئیدی نیز مجاز است.