پمفیگوس - زیبایی حشره خوار

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پمفیگوس را می توان در سراسر جهان یافت ، به استثنای تعدادی از جزایر اقیانوسی و قطب جنوب. این گیاه زیبا یک شکارچی حشره خوار است: حباب های کوچک به دام افتاده روی برگهای زیر آب آن حیوانات مختلف را می گیرد. در سال 2011 ، پمفیگوس به عنوان سریعترین گیاه شکارچی جهان توسط محققان آلمان و فرانسه شناخته شد ، زیرا حباب های تله قربانیان خود را در کمتر از یک میلی ثانیه مصرف می کنند

آشنایی با گیاه

پمفیگوس نماینده عالی جنس گیاهان حشره خوار (خانواده پمفیگوس) است. ریشه های این زیبایی حشره خوار به طور کلی وجود ندارد ، اما دارای تعداد زیادی حباب حباب است ، که هر کدام مجهز به یک سوراخ با دریچه بسته است که به داخل باز می شود - آزادانه در حباب های مختلف سقوط می کند ، حشرات مختلف و آبزیان کوچک دیگر فرصتی برای بازگشت و تبدیل شدن به غذای پمفیگوس وجود دارد. باز شدن سریع دریچه های شکارچی توسط حشرات کوچک آبزی که در آب حرکت می کنند ، سخت پوستان کوچک (دافنی ، سیکلوپس) و همچنین لمس تصادفی جلبک ها تسهیل می شود. دیواره های وزیکول های گیرافتاده در قسمت داخلی به طور متراکم با غدد پوشانده شده و به چهار قسمت تقسیم شده است. با توجه به این ویژگی ، پمفیگوس ترکیبات نیتروژن مهمی را برای خود دریافت می کند که در محیط آبزیان تعداد کمی از آنها وجود دارد.

ساقه پمفیگوس راست و بدون برگ است. برگهای آن به صورت لوبهای رشته ای یا خطی تجزیه شده و گلهای زیبا دو زرد روشن با دو لبه در برسهای کوچک جمع آوری شده است. هر گل مجهز به عصاره حاوی عسل است. میوه های پمفیگوس کپسول های تک چشمی هستند که به درستی باز نمی شوند.

در طول گلدهی ، مشاهده این گیاه دشوار نخواهد بود - گلهای روشن آن را بسیار بالا می برد. اما وقتی پمفیگوس شکوفا نمی شود ، تشخیص آن فقط در آب امکان پذیر است. در پاییز ، او با عجله به پایین مخزن ، همراه با دیگر گیاهان آبزی ، جوانه های به اصطلاح زمستانی را تشکیل می دهد ، که به طور متراکم با مخاط پوشانده شده است. این جوانه ها دستگاههای نسبتاً ساده ای هستند: برای شکل گیری آنها ، برگهای نوک ساقه ها ، که رشد آنها متوقف شده است ، کروی شکل می شوند. علاوه بر این ، پمفیگوس ، با از دست دادن برگها ، شروع به جذب آب می کند و در انتهای حوضچه یا آب دیگر فرو می رود و در امتداد جوانه های زمستانی که در بالا توضیح داده شد ، می کشد.

پمفیگوس یک گیاه نسبتاً متداول در حوضچه های کم عمق ، باتلاق و خندق است. حدود 200 گونه از این گیاه زیبا در کره زمین وجود دارد. در اروپا ، فقط 6 تا 8 گونه از آن را می توانید پیدا کنید ، و رایج ترین آنها گونه پمفیگوس ولگاریس است.

چگونه رشد کنیم

پمفیگوس به صورت رویشی تولید مثل می کند. به تنهایی تولید مثل می کند و در مورد پارامترهای آب اصلاً انتخابی نیست ، اما مطلوب است که آب بیش از حد سخت نباشد. در تابستان ، شاخه های گیاه باید جدا شوند. در مراقبت ، پمفیگوس کاملاً بی تکلف است ، نکته اصلی برای او این است که نور کافی وجود دارد.

می توانید زیبایی درنده ای را در آبهای کم عمق حوضچه های بزرگ بکارید. کاشت پمفیگوس در زمین فایده ای ندارد ، زیرا ریشه ندارد. و در مخازن کوچک (و در آکواریوم های پر از آب سرد) تماشای آن بسیار جالب است.

هنگام رشد پمفیگوس در آکواریوم ، توجه به این واقعیت مهم است که این گیاه می تواند برای تعدادی از سیپرینیدها و سرخ کردن ماهی های هزارتوی خطرناک باشد.به طور کلی ، این گیاه گوشتخوار منبع عالی اکسیژن است. علاوه بر این ، گلدسته های تزئینی تشکیل شده از ساقه های بلند سبز روشن که آزادانه روی سطح آب شناور هستند بسیار عالی به نظر می رسند.

طبیعت شناسان به یک ویژگی نسبتاً جالب توجه اشاره کردند: در پمفیگوس گرفته شده از طبیعت و متعاقباً در آکواریوم ، حباب های به دام افتاده به تدریج شروع به کاهش کرده و سرانجام ناپدید شدند. با این حال ، در دلایل چنین دگردیسی ، طبیعت شناسان نتوانستند به اجماع برسند.