انگورهای زنبور عسل. آشنایی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بسیاری عادت دارند نام "زنبور عسل" را به شکل یک بوته کوچک با انواع توت های بنفش خوراکی انتخاب کنند. به نظر می رسد که در طبیعت اشکال دیگری از این گیاه وجود دارد - تزئینی. آنها بسیار متفاوت از محصولات غذایی هستند. گلهای زیبا چه ویژگی هایی دارند؟

ویژگی های ساختاری

ریشه های زنبور عسل شبیه لیانا در لایه سطحی خاک قرار دارد. برگها متقابل ، بیضوی یا گرد ، سبز تیره ، کمی مایل به آبی در پشت هستند. ساقه ها به سرعت رشد می کنند ، طول آنها به 3-5 متر می رسد. آنها می توانند خود را در اطراف تکیه قرار دهند.

عطر دلپذیری در طول گلدهی باغ را پر می کند. جوانه ها بصورت متراکم در زیر بغل برگهای ذوب شده آپیکال کاشته می شوند. رنگ بسته به نوع (گونه) متفاوت است: زرد ، سفید ، صورتی ، کرم ، زرشکی. گلبرگها در پایه با هم رشد می کنند و یک لوله دراز را تشکیل می دهند ، انتهای آن به سمت بیرون خم می شود. شکوفه در ژوئن-جولای.

در پایان ماه اوت ، انواع توت های آبدار نارنجی قرمز یا بنفش سیاه با دانه های کوچک ظاهر می شود. گاهی میوه های غیرقابل خوردن با هم رشد می کنند و میوه ای مرکب تشکیل می دهند.

اولویت ها

انگورها در مکانهای آفتابی و یا در قسمت باز نیمه بهتر ظاهر می شوند. سایه زدن قوی بر گلدهی ، طویل شدن ساقه ها و آماده شدن برای زمستان تأثیر منفی می گذارد. گیاهان ضعیف زمان لازم برای تجمع مواد مغذی لازم را ندارند. بلوغ افزایش سالانه به تأخیر می افتد.

نیازهای کمتری برای خاک دارد. در هر منطقه ای رشد می کند ، به جز مناطق اسیدی ، غرق در آب. در خاکهای سست با مقدار کافی هوموس بهتر توسعه می یابد ، اسیدیته محیط 7 ، 5-8 ، 5 pH است.

رطوبت دوست است ، اما دوره های خشک را محکم تحمل می کند و به آبیاری گاه و بیگاه بسنده می کند. برای ایجاد یک محیط آب و هوایی بهتر برای ریشه ها ، سایه انداختن در قسمت پایین از رشد متوسط محصولات (آبزیلژی ، بابونه ، گیلاردیا) سازماندهی می شود.

گذراندن زمستان

بیشتر گونه ها (گونه ها) در خط میانی زمستان را بدون سرپناه ، درست روی نرده ، زمستان می کنند. در زمستان های سرد با برف کم ، انتهای جوان شاخه ها می توانند تا چوب قهوه ای سال گذشته منجمد شوند ، اما در فصل بعد به راحتی تجدید می شوند. در این حالت ، زمان گلدهی به تاریخهای بعدی منتقل می شود.

استثنا نسخه ژاپنی با برگ زرد خالص است. این گونه نیاز به حفاظت مشابه clematis دارد.

در پاییز ، منطقه ریشه با یک لایه ضخیم (20-25 سانتی متر) با خاک اره یا ذغال سنگ نارس مالچ می شود ، و از بوته در برابر یخ زدگی در دوره بدون برف محافظت می کند. شاخه ها از حمایت پایین می آیند ، با مواد غیر بافته پوشانده می شوند ، انتهای آنها با آجر فشرده می شود. در بهار ، پارچه در یک روز ابری ، در اواخر بعد از ظهر ، زمانی که خاک کاملاً عاری از برف است ، برداشته می شود.

فرم های گونه

رایج ترین در باغهای آماتور عبارتند از:

1. زنبور عسل زنبوری. یک لیانا بزرگ به ارتفاع 5 متر می رسد. در ماه ژوئن ، در پس زمینه شاخ و برگ سبز تیره ، جوانه های کرم صورتی ظاهر می شود ، شبیه پروانه های مینیاتوری. در شب ، عطر ظریف ، شبیه به وانیل ، تشدید می شود و "پری های بالدار" شبانه را جذب می کند ، که هنگام جمع آوری شهد ، گل آذین را گرده افشانی می کند. با گذشت زمان ، رنگ گلبرگها ابتدا به صورتی خالص و سپس به رنگ قهوه ای مایل به زرد تغییر می کند. این علامت به عنوان شاخصی برای حشرات عمل می کند - غذا تمام شده است. لیانا در طول فصل تزئینی است. در پاییز ، آنها به دلیل میوه های نارنجی مایل به قرمز ، که به صورت جفت در بالای شاخه ها جمع آوری شده اند ، زیبا هستند.

2. زنبور عسل طلایی ژاپنی "Aureoreticulata". دستاورد جدید پرورش دهندگان. اصالت گیاه توسط برگهایی که در نزدیکی رگها به رنگ طلایی رنگ آمیزی شده اند و مش را در زمینه سبز تیره ایجاد می کند ، ارائه شده است.از این رو نام تنوع است. روشن ترین رنگ در مکان های آفتابی ظاهر می شود ، در سایه برگ سبز می شود. جوانه های سفید با نوارهای بنفش با عطر دلپذیر در نیمه اول تابستان شکوفا می شوند. در پایان فصل ، توت های سیاه کوچک می رسند. حداکثر طول 3 متر ، افزایش 0.5 متر در سال.

در مقاله بعدی روش های رشد کوهنوردی کوهنوردی را در نظر خواهیم گرفت.