بیماریهای مرغ. عفونی قسمت 2

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بیماریهای عفونی جوجه ها و جوجه ها ، به ویژه ، شامل بیماریهای باکتریایی است. همانطور که از نامش پیداست ، بیماریهای باکتریایی در اثر بلع باکتریهای بیماریزا ایجاد می شوند. شایعترین مرغها بیماریهای باکتریایی مانند سالمونلوز ، سل ، پاسترلوزیس ، استافیلوکوکوز هستند

سالمونلوز

سالمونلوز رشد جوان بیشتر مستعد است. این بیماری عفونی توسط باکتری سالمونلا ، خانواده انتروباکتریاسه ایجاد می شود. در کودکان دو هفته ای ، با علائم گاستروانتریت ظاهر می شود ، به صورت سپتیک پیش می رود و تقریباً در 15 causing باعث مرگ می شود. بزرگسالان این بیماری را به شکل مزمن ، به ندرت در حالت حاد حمل می کنند. در این حالت ، افراد بهبود یافته حامل مادام العمر هستند و بچه ها را از طریق تخمک آلوده می کنند. عامل بیماری زا از طریق غذای آلوده ، آب وارد بدن می شود ، در روده کوچک تکثیر می شود و روده بزرگ را پر می کند. همچنین باکتری ها غدد لنفاوی را آلوده کرده و وارد جریان خون می شوند که متعاقباً باعث آسیب کلیه و نکروز سلول های کبدی می شود. مرگ در اثر سپسیس ، کم آبی بدن رخ می دهد ، همچنین گزینه هایی وجود دارد که در آنها مفاصل ، مغز ، ریه ها و سایر اندام ها تحت تأثیر قرار می گیرند. برای درمان ، از داروهای ضد باکتری استفاده می شود ، که عامل بیماریزا به آنها حساس است ، با این حال ، درمان نتایج مثبتی را فقط در مرحله دوره جوجه کشی و در مراحل اولیه می دهد. پرنده ای با علائم و ضعف مشخص دور انداخته و نابود می شود.

پیشگیری از بیماری:

• قرنطینه شدید مزارع ناکارآمد ،

• از بین بردن به موقع حیوانات جوان ،

• دفع حرارتی زباله های جوجه کشی ،

• سرویس بهداشتی خوراک ،

• بهداشت پوسته تخم مرغ قبل از انکوباسیون ،

• ضدعفونی کردن دستگاه های جوجه کشی ، ظروف ، سلولها ، حتی حمل و نقل ،

• در اولین تغذیه به حیوانات جوان پروبیوتیک اختصاص داده می شود.

بیماری سل

عامل ایجاد کننده

بیماری سل پرندگان باکتری مایکوباکتریوم آویوم است. علیرغم این واقعیت که سل پرندگان مزمن است و باعث مرگ جمعی نمی شود ، مبارزه با این بیماری اجباری است. در جوجه ها ، مرگ می تواند در عرض 2 ماه رخ دهد ، اما اغلب آنها برای مدت طولانی زنده می مانند. در یک پرنده آلوده ، با اشتهای خوب ، وزن کاهش می یابد ، تولید تخم مرغ ، افسردگی عمومی ، چربی زیر جلدی عملا از بین می رود ، ماهیچه های سینه ساقه می شوند ، سینه اغلب تغییر شکل می دهد ، سر کوچکتر از بستگان سالم به نظر می رسد. پرها نامرتب ، کسل کننده ، نامرتب هستند و شانه ها و گربه ها کم خون هستند. با آسیب شدید به کبد و طحال ، اسهال ظاهر می شود. خطر ابتلا به سل پرندگان نیز در این واقعیت نهفته است که گوسفند و خوک ها مستعد ابتلا به آن هستند و برای گاوها یک عفونت حساس کننده است (یعنی ایمنی بدن در برابر سل پستانداران را از بین می برد و در صورت تماس ، احتمال عفونت تضمین می شود. 100٪) همچنین چند مورد از انزوا در افراد مبتلا به سل ، یعنی سل پرندگان ، ذکر شد. درمان موثر برای سل پرندگان بسیار طولانی (حداکثر تا یک سال و نیم) و گران است ، بنابراین ، از نظر اقتصادی ، خرد کردن پرندگان منطقی تر است.

اقدامات استاندارد قرنطینه انجام می شود:

• تمیز کردن و ضدعفونی کامل محل تا تغییر محل بازداشت ، زیرا باسیل سل می تواند برای مدت طولانی در خاک زندگی کند ،

• رد کامل تجهیزات مورد استفاده ، قفس ، لانه ،

• پرندگان ، مشروطاً سالم ، در تماس با بیماران ، به مدت 60 روز در قرنطینه نگهداری می شوند ،

• جوجه ها با واکسن ضد سل واکسینه شده اند ،

• از تماس سایر حیوانات خانگی با پرندگان تازه معرفی شده باید اجتناب شود.

پاستورلوز

پاستورلوز - بیماری که عمدتا حیوانات جوان را در سن 2-4 ماهگی تحت تاثیر قرار می دهد ، ناشی از عفونت باکتری پاستورلا. این بیماری اغلب به صورت زیر حاد و مزمن ادامه می یابد (مرگ تقریباً پس از 2 هفته اتفاق می افتد) ، با این حال ، اگر شرایط بازداشت نقض شود ، اشکال حاد ایجاد می شود و سپس مرگ مرغ ها در فاصله 12 ساعت تا 3 روز رخ می دهد. بیشتر اوقات ، این بیماری با یک پرنده جدید معرفی می شود ، اما عفونت نیز از طریق تماس با یک پرنده وحشی امکان پذیر است. علائم اصلی عبارتند از مایع حباب دار از نازوفارنکس ، اسهال خاکستری با خون ، تب تا 43 درجه سانتیگراد ، افسردگی عمومی ، بی حالی ، لنگش. پس از مدتی ، خس خس سینه ، تیره شدن چانه و برجستگی ظاهر می شود. درمان پاسترلوزیس شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها ، پروبیوتیک ها است ، اما طبق هنجارهای ایستگاه های بهداشتی و اپیدمیولوژیک ، طیور بیمار باید ذبح شوند و اقدامات استاندارد قرنطینه ای ، مانند مورد سل ، اعلام شود.

استافیلوکوکوز

استافیلوکوکوز جوجه ها از طریق تماس با پرندگان آلوده و همچنین پردازش بی کیفیت کابینت های جوجه کشی ایجاد می شوند. عفونت از طریق غذا ، آب ، تجهیزات و همچنین زخم های باز ایجاد می شود. علائم اصلی التهابهای سپتیک متعدد ، همراه با زخم و گال ، التهاب تمام مفاصل و گانگرن بال است. این بیماری حاد است ، گاهی اوقات مزمن است. از آنجا که باکتری استافیلوکوک سموم قوی در بدن میزبان تولید می کند ، خوردن طیور ، حتی با علائم و تظاهرات خفیف ، منع مصرف دارد و حتی با حداکثر عملیات حرارتی می تواند باعث مسمومیت شود. قبل از تعیین درمان ، آنتی بیوتیکوگرام انجام می شود و بر اساس آن ، درمان تجویز می شود. اقدامات استاندارد قرنطینه نیز انجام می شود.