2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
زرشک ویلسون (lat. Berberis wilsoniae) - نماینده جنس زرشک از خانواده زرشک. منطقه طبیعی - چین گیاهان دارای ویژگی های تزئینی بالایی هستند ، اغلب در باغبانی زینتی مورد استفاده قرار می گیرند و برای ایجاد اتوژن (باغهای گل پاییزی) مناسب هستند.
ویژگیهای فرهنگ
زرشک ویلسون بوته ای کوتاه و نیمه همیشه سبز است که دارای شاخه های قرمز و قهوه ای رنگ است. شاخه های جوان کمی مایل به زرد هستند. برگها تمام لبه ، تیز یا مبهم ، نیزه ای ، متراکم ، سبز مات یا شکوفه مایل به آبی هستند. در پاییز ، شاخ و برگ رنگ قرمز کارمینی به خود می گیرد.
بوته ها مجهز به خارهای سه ضلعی نازک هستند که طول آنها از 0.5 تا 2 سانتی متر متغیر است. گلها به رنگ زرد طلایی هستند که در گل آذین کوتاه خوشه ای یا متراکم جمع شده و بر روی پایه های بلند نشسته اند. میوه ها قرمز یا مرجانی ، کروی هستند. زرشک ویلسون در آوریل-می شکوفا می شود.
شرایط رشد
زرشک ویلسون فتوفیل است ، بیشترین فعالیت را در مناطق آفتابی با نور پراکنده می کند. هر خاک باغی با محتوای بالای مواد آلی و مواد معدنی قابل قبول است. اسیدیته مطلوب 6-7.5 است. خاکهای اسیدی ضعیف ممنوع نیست. خاکهای بسیار اسیدی تحت آهک اولیه قرار می گیرند (در 1 متر مربع - 300 گرم آهک خرد شده). زهکشی خوب تشویق می شود.
تکثیر و کاشت
از طریق دانه های زرشک ویلسون ، قلمه های سبز ، مکنده های ریشه و تقسیم بوته تکثیر می شود. کاشت بذر در بهار و پاییز انجام می شود. کاشت پاییزه مثرتر است. میوه های زرشک تازه برداشت شده فشرده می شوند ، روی یک الک گذاشته می شوند و زیر آب جاری الک می شوند. بذرهای خشک شده در شیارهای آماده با عمق 0.5-1 سانتی متر در زمین باز کاشته می شوند. محصولات با یک لایه ضخیم از برگهای ریخته شده ، ذغال سنگ نارس یا خاک اره مالچ می شوند.
هنگام کاشت در بهار ، بذرها نیاز به طبقه بندی اولیه دارند ، مدت زمان آن 2-5 ماه است ، دمای مطلوب 2 درجه سانتی گراد است. جوانه زنی بذر با آماده سازی مناسب به 90-95 می رسد. هنگام کاشت در پاییز ، نهال ها با شروع گرمای پایدار ظاهر می شوند ، با کاشت بهار - در ابتدای تابستان. نازک شدن در مرحله 2 برگهای واقعی انجام می شود. فاصله بین گیاهان باید 3-5 سانتی متر باشد نهال های جوان و بالغ پس از 2 سال به محل دائمی پیوند می شوند.
زرشک ویلسون با قلمه های سبز به راحتی تکثیر می شود. این روش در اواسط ماه ژوئن انجام می شود. قلمه ها در گلخانه ریشه دارند. پیوند ، و همچنین با روش تکثیر بذر ، پس از 2 سال انجام می شود. کاشت نهال در بهار توصیه می شود ، فاصله بین بوته ها باید حدود 1.5-2 متر باشد. هنگام کاشت پرچین ، گیاهان در فاصله نزدیکتری از یکدیگر قرار می گیرند (2 نهال در 1 متر).
مراقبت
آبیاری منظم ، وجین و شل شدن برای زرشک ویلسون مهم است. لازم است هر 3-4 سال یکبار از کودهای معدنی و آلی پیچیده تغذیه کنید. مالچ پاشی روی وضعیت کلی گیاهان تأثیر مفیدی دارد. در روزهای گرم ، مالچ از سیستم ریشه در برابر گرم شدن بیش از حد محافظت می کند و همچنین رطوبت را برای مدت طولانی حفظ می کند.
باربری ویلسون بیش از 2-3 سال به هرس بهداشتی و نازک نیاز ندارد. این فرهنگ اغلب تحت تأثیر آفات و بیماریها قرار می گیرد ، از جمله شایع ترین آنها می توان به: شته زرشک ، پروانه گل ، زنگ ، کپک پودری و غیره تزریقات گیاهی مختلف ، حشره کش ها و سایر آماده سازی های شیمیایی در برابر این مشکلات مثر است.
کاربرد
زرشک ویلسون برای ایجاد پرچین و محدوده عالی است. گیاهان خود را واریز می کنند که بدون مشکل برشی داشته باشند و هر شکلی داشته باشند. زرشک ویلسون در کشت های گروهی و انفرادی استفاده می شود. درختچه ها با سایر درختچه ها و درختان زینتی از جمله مخروط ها هماهنگ هستند. محصولات مختلف گل و حتی گیاهان می توانند متحد شوند.
توصیه شده:
دیتیون ویلسون
Deutzia Wilson (لاتین Deutzia motlis x Deutzia discolor) - درختچه گلدار ؛ ترکیبی طبیعی از عملکرد نرم و دو رنگ (Deutzia motlis x Deutzia discolor) است. در مناطق مرکزی و غربی چین یافت می شود. ویژگیهای فرهنگ دیتسیا ویلسون درختچه ای برگریز تا ارتفاع 2 متر با تاجی گسترده و شاخه هایی است که با پوست لایه بردار قهوه ای قرمز پوشانده شده است.
مایع باربری تایوانی
liquidambar تایوانی (لاتین Liquidambar formosana) - یکی از گونه های درختی از جنس Liquidambar (لاتین Liquidambar) ، متعلق به خانواده Altingia (لاتین Altingiaceae). در گونه های سه لبه ای با سایر گونه های جنس متفاوت است ، در حالی که در گونه های دیگر برگها دارای پنج تا هفت لوب هستند.
