آبخوری سیبری

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Aquilegia سیبری (lat. Aquilegia sibirica) - فرهنگ تزئینی گلدار ؛ نماینده ای از جنس Aquilegia از خانواده متعدد Buttercup. در طبیعت ، در مراتع مرطوب ، در امتداد ساحل رودخانه ، در کوهها و جنگلهای برگریز و کاج رخ می دهد. منطقه طبیعی - مناطق شمالی و غربی مغولستان ، بخش غربی و شرقی سیبری ، و همچنین برخی از کشورهای آسیای مرکزی ، از جمله قزاقستان ، تاجیکستان و ازبکستان. در فرهنگ استفاده می شود ، اما نه اغلب. عمدتا برای محوطه سازی حیاط خلوت شخصی و کلبه های تابستانی پرورش داده می شود.

ویژگیهای فرهنگ

Aquilegia سیبری توسط گیاهان چندساله با ارتفاع بیش از 60 سانتی متر نشان داده می شود ، که در روند رشد بوته های سرسبز چند ساقه تشکیل شده و در شاخ و برگ سبز سه رنگ سبز پوشیده شده است. گلهای کوچک آبی ، یاس بنفش و مایل به سفید بالای بوته ها ، مجهز به خارهای نازک کوتاه ، ظاهر می شوند که جذابیت خاصی به گیاهان می بخشد. قطر گلها از 5-5.5 سانتی متر تجاوز نمی کند.

گلدهی آبخوان سیبری در دهه سوم ماه مه ، گاهی دیرتر ، بسته به آب و هوای منطقه ای که محصول در آن کشت می شود ، مشاهده می شود. گلدهی تقریباً 3-4 هفته طول می کشد. میوه ها در دهه دوم - سوم ژوئیه می رسند ، شاخ و برگها در آن زمان رنگ مایل به زرد پیدا می کنند و می میرند. گونه های مورد نظر ، بر خلاف ، به عنوان مثال ، aquilegia المپیک ، نمی توانند دارای گل ثانویه باشند ، اما این به هیچ وجه بر ویژگی های تزئینی گیاه تأثیر نمی گذارد.

علیرغم گلدهی کوتاه ، Aquilegia سیبری به طور فعال توسط باغبانان آماتور کشت می شود. این گونه متعلق به دسته مقاوم به خشکی ، مقاوم در برابر سرما و مقاوم در برابر آفات و بیماری ها است ، اگرچه در سالهای نامساعد و در صورت عدم مراقبت مناسب ، اغلب عامل اخیر مشاهده می شود.

در حال حاضر ، aquilegia سیبری با انواع مختلف نشان داده می شود ، در میان آنها گونه ای به نام "Adba" محبوبیت و عشق خاصی را به دست آورده است. مشخصه آن گیاهانی است که بوته های سرسبز با فراوانی گل سفید تشکیل می دهند. به هر حال ، گونه مورد بحث یکی از پایدارترین گونه ها است ، حتی گرمای طولانی مدت به هیچ وجه بر سلامت آن تأثیر نمی گذارد ، مگر اینکه گلها ممکن است کوچکتر شوند.

ظرافت های رشد

به طور کلی ، aquilegia را نمی توان گیاهان غریب نامید و aquilegia سیبری نیز از این قاعده مستثنی نیست. با این حال ، برای دستیابی به بهترین نتایج ، یعنی توسعه فعال و گلدهی فراوان ، توصیه می شود شرایط خاصی را رعایت کنید. بنابراین ، محصول باید در مناطق دارای خاک سبک ، سست ، مغذی و مرطوب متوسط کاشته شود. معرفی مواد آلی پوسیده و کودهای معدنی تشویق می شود. آنها رشد گیاهان هنوز نابالغ را فعال کرده و روند بقای نهال ها یا تقسیمات را تسریع می کنند.

خاک برای کشت فرهنگ از قبل آماده شده است ، تا عمق 20-25 سانتی متر حفر شده و بدون ترک برآمدگی کاملاً شل می شود. نهال ها در دهه اول ماه ژوئن کاشته می شوند و فاصله بین گیاهان برابر 20-30 سانتی متر است که بستگی به فشردگی بوته دارد. توصیه می شود انواع بلند را در فاصله 30 سانتی متری بکارید ، گونه های کم حجم به شکاف کوچکتر بسنده می کنند.

مهم است که به یاد داشته باشید که آکیولژی سیبری ، مانند سایر نمایندگان جنس ، به طور خود کاشته می شود و نمونه هایی که در بهار ظاهر می شوند باید فوراً برداشته شوند ، در غیر این صورت آنها باغ گل یا منطقه اختصاص داده شده را پر می کنند و آن را به یک متراکم تبدیل می کنند. توده سبز که با گلدهی زیبا خوشایند نخواهد بود. علاوه بر این ، مزارع ضخیم تهدید می شود که تحت تأثیر بیماری ها و آفات قرار می گیرند.

نکته دیگری که باید در هنگام رشد آکیولژی سیبری در نظر گرفته شود این است که گیاهان می توانند تا 4-6 سال در یک مکان رشد کنند ، پس از آن به تقسیم نیاز دارند. در این زمان ، بوته ها برهنه شده و در جهات مختلف تجزیه می شوند و جلوه تزئینی خود را از دست می دهند. در واقع ، بوته های قدیمی نمی توانند از یک گل غنی و فراوان برخوردار باشند.در مراقبت از محصول هیچ ویژگی خاصی وجود ندارد ، علف های هرز ، آبیاری و تغذیه به موقع برای آن کافی است.