ما با سوسک ساقه چغندر مبارزه می کنیم

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

شپش ساقه چغندر در همه جا زندگی می کند و عاشق خوردن چغندر قند و علفهای هرز متعدد از خانواده آمارانت و مه است. در نتیجه فعالیت مضر این خوشمزه های باغ ، برگهای محصولات زراعی خشک می شوند و ساقه های گل می شکند ، که به نوبه خود منجر به افت قابل توجه کیفیت بذرها و همچنین کاهش قابل توجه عملکرد می شود. همچنین میزان قند و وزن چغندر مادر و چغندر کارخانه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد

با آفت آشنا شوید

شپش ساقه چغندر یک سوسک پرخور است که اندازه آن بین 8 تا 12 میلی متر است و دارای بدنی کشیده و باریک است. منبر خمیده آفات کوتاهتر از پیشانی است و مجهز به کارینای باریک است و پیشانی آنها با سوراخهای نسبتاً درشت پوشانده شده است. آنتن هایی که در مقابل مراکز منبر قرار دارند. همه شپشها-ساقه خواران چغندر با وجود پاهای کوتاه مشخص می شوند و قسمت بالایی و پایینی بدن آنها متراکم با موهای خاکستری پوشیده شده است.

اندازه تخم مرغ های بیضی شکل زرد مایل به نارنجی این سرکش ها به 1 میلی متر می رسد. و لاروهای کوچک سفید و مضر بدون پا تا 11 - 13 میلی متر رشد می کنند. آنها ، به طور معمول ، به صورت قوس دار خم شده اند ، در رنگهای قهوه ای روشن رنگ آمیزی شده اند و دارای پلاک های مایل به قرمز در کناره ها و در قسمت پشتی هستند. اندازه شفیره های باریک باریک به طور متوسط حدود 8-10 میلی متر است. و در انتهای شکم آنها زائده های دو لبه ای با خارهای کوچک در قسمتهای ششم و هفتم وجود دارد.

سوسکهای نیمه بالغ عمدتاً در بستر گیاهان در مزارع پر از علفهای هرز ، کمربندهای جنگلی و همچنین محصولات علفهای چند ساله زمستان گذرانی می کنند. حشرات در آوریل ، در دهه آخر آن ، به محض بالا رفتن دماسنج به ده تا پانزده درجه شروع به ظهور می کنند. انتشار آنها تقریباً تا اواسط ماه مه ادامه دارد. حشرات گرسنه علاوه بر این ابتدا از علفهای هرز تغذیه می کنند و به محض خروج نهال چغندرقند ، انگل ها بلافاصله به آنها مهاجرت می کنند.

در اواخر ماه مه و اوایل ژوئن ، شپشک های ساقه خوار چغندر جفت می شوند و تخم می گذارند. ماده ها در دمبرگهای برگ یا قسمتهای بالای ساقه ، فرورفتگی های کوچکی ایجاد می کنند که در آنها شش تا هشت تخم می گذارند. تخمدان ها با تکه های کوچک بافت از بالا پوشانده شده اند. و مدتی بعد ، در مکانهایی که تخمها گذاشته شد ، هجوم مشخصه ایجاد می شود.

هشت تا ده روز بعد ، لاروهای پرخور زنده می شوند و گذرگاه های متعددی را در ابتدا زیر پوست و کمی بعد - در وسط ساقه ها یا دمبرگهای برگ نزدیک به پایه های خود ، می بلعند. توسعه لاروها بین 25 تا 40 روز طول می کشد - این دوره بستگی به دمای هوا دارد. شفیره شدن لاروها عمدتا در داخل دمبرگها با ساقه انجام می شود.

حشرات که در نیمه اول ماه آگوست بیرون آمدند تغذیه اضافی از برگ چغندر و همچنین انواع علف های هرز از خانواده آمارانت و مه را آغاز می کنند. و به محض ورود سرما ، آنها بلافاصله به مکان های زمستانی می روند. فقط یک نسل از شپش چغندر در سال ایجاد می شود. گاهی اوقات ، آنها می توانند نسل دوم را نیز ارائه دهند - در این مورد ، لاروها در داخل ساقه ها به خواب زمستانی می روند.

چگونه مبارزه کنیم

برای اهداف پیشگیرانه ، تمام اقدامات لازم برای کشاورزی باید به موقع انجام شود. احتباس برف ، شخم عمیق پاییز مناطق ، کشت مناسب خاک قبل از کاشت ، استفاده از کودهای با کیفیت بالا و کنترل علف های هرز در اکثر موارد به شما امکان می دهد از حملات شپش های چغندر پرخور جلوگیری کنید.

در سالهایی که با توسعه نسل دوم انگل ها مشخص شد ، پس از برداشت ، حذف تمام بقایای گیاه از قطعات ضروری است.

اگر تعداد سوسک های مضر به ویژه زیاد باشد ، نهال چغندر با حشره کش ها درمان می شود. Kinfos و Imidor به ویژه در مبارزه با دشمنان مثر خواهند بود.

در میان دشمنان طبیعی شپش چغندر ، شپش های ساقه خوار که تعداد آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد ، می توان به انواع شکارچیان و انگل ها ، برخی از پرندگان و همچنین انواع بیماری های قارچی لاروها اشاره کرد.