2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
این کرکی فوق العاده مدتهاست که مورد توجه باغبانان اروپایی است ، اما در باغهای ما ، eremurus یک مهمان خوش آمدید است. گل آذین های شاد و درخشان آن می تواند افزودنی فوق العاده ای برای هر باغ گل باشد و باغ را از دور با گوش شمع روشن می کند
روشن و معطر
در طبیعت ، می توانید این گل را در استپ های آسیای مرکزی مشاهده کنید ، جایی که چسب فنی از ریشه های آن به دست می آید و سپس گچ. به دلیل خاصیت چسبندگی آن در سرزمین گیاه ، شیریاش یا شریش ، یعنی "چسب" نامیده می شود. با این حال ، اغلب نام آن به عنوان "دم صحرا" ترجمه می شود.
تقریبا 45 گونه ارموروس و دورگه های آن وجود دارد. رایج ترین آنها ارموروس با برگهای باریک است که با گلهای نارنجی-طلایی احاطه شده توسط پرچینهای بلند نارنجی رنگ و ارموروس قوی ، که با گل آذین سفید یا صورتی کم رنگ مشخص می شود. علاوه بر این گونه ها ، گروه های دورگه "Ruiter" و "Shelford" با بوی منحصر به فرد و رنگ روشن گلها وجود دارد. بی تکلف ترین آن هیمالیا ارموروس است و زیباترین آن ارموروس اولگا است.
دو بار در سال استراحت کنید
این گیاه چند ساله متعلق به خانواده آسفودلیک است. منگوله گل آن بر روی یک ساقه خودنمایی می کند که توسط برگهای خطی پوشانده شده است. وقتی گلها تازه در حال ظهور هستند ، گلوله های میوه از پایین شروع به شکل گیری می کنند. دوره گلدهی کوتاه است - از ماه مه تا اواسط تابستان. بذرها را می توان حتی زمانی که هنوز رسیده نیستند ، در ماه آگوست برداشت کرد. به محض رسیدن غلاف دانه ، قسمت هوایی گل خشک می شود ، بنابراین اولین دوره خواب گیاه شروع می شود. برخی از گونه ها در پاییز بیدار می شوند و برای زمستان ریشه های نازک با جوانه تشکیل می دهند. دوره استراحت دوم قبل از شروع گرم شدن بهار به طول می انجامد.
به تنهایی با تولید مثل مقابله می کند
ارموروس به تنهایی به طور قابل توجهی تولید مثل می کند. با این حال ، این فرآیند را می توان با برش Cornedonian قبل از کاشت تسریع کرد. مطمئن شوید که در هر یک از قسمت های برش خورده چند ریشه باقی مانده است. چنین گیاهانی در زمین باز کاشته می شوند و کمی خاکستر روی ریشه های آنها می پاشند. "دم های بیابانی" جدید سال آینده شما را خوشحال خواهد کرد. گلدهی چنین نوزادانی پس از 2-3 سال شروع می شود. بستگی زیادی به مراقبت و کیفیت خاک دارد.
بذرها از سپتامبر تا اکتبر حدود 1.5 سانتی متر کاشته می شوند. برای این مهم است که ظروف نسبتاً بزرگ را انتخاب کنید. برخی از جوانه ها می توانند برای مدت طولانی با نوک زدن (حداکثر 2-3 سال) بکشند و برخی از مقاوم ترین و کارآمدترین جوانه ها سال آینده ظاهر می شوند.
از سرما و آب فراوان می ترسد
آبیاری بچه های ارموروس نسبت به گلهای بالغ به آبیاری کمی بیشتر نیاز دارد. پس از خشک شدن برگها ، معمولاً نهالها قبل از پایان سپتامبر-اکتبر در مکانی خشک و تاریک برداشت می شوند. قبل از سرمای شدید ، بهتر است نهال ها را با یک لایه کمپوست ، شاخه های صنوبر یا برگ بپوشانید. در غیر این صورت ، یخبندان می تواند آنها را از بین ببرد. شما می توانید گیاهان جوان را در سال سوم ، هنگامی که ریشه ها قوی تر می شوند ، در زمین بکارید. گلدهی باید زودتر از 4-7 سال انتظار می رود.
هنگام خرید سبزیجات خشک ریشه ، حتماً کیفیت کف و وجود کلیه را که باید فلس های تازه و متراکم داشته باشد ، بررسی کنید. باید تعداد زیادی ریشه سالم و دست نخورده در پایین وجود داشته باشد. ارموروس در سپتامبر یا اکتبر به عمق 15 سانتی متر کاشته می شود ، در حالی که ریشه ها به طور مساوی توزیع می شوند. کلیه باید در عمق بیش از 7 سانتی متر زیر زمین قرار نگیرد. سنگریزه یا سنگ ریزه مناسب برای تخلیه تختخواب مناسب است. خاک "مهمان استپی" نیاز به خاک خنثی و کمی قلیایی دارد. فاصله بین ردیف ها حدود 70 سانتی متر و بین شاخه ها - تا 40 سانتی متر است.
از آنجا که در حالت خواب تابستانی ، گیاهان خشک شده در برابر رطوبت بسیار آسیب پذیر هستند ، ارزش مراقبت از محافظت از eremurus در برابر باران های شدید را دارد. هر سایه بان برای این اهداف مناسب است. در آب و هوای بیابانی ، زمستان توسط گیاهان به خوبی تحمل می شود - آنها از یخبندان تا -20 درجه سانتیگراد نمی ترسند. با این حال ، یخبندان در ماه مه می تواند جوانه هایی را که به سختی بیدار شده اند از بین ببرد. بنابراین ، حذف سرپناه های زمستانی قبل از دمای گرم تعیین شده برای گیاهان خطرناک است. آبیاری ارموروس تا پایان گلدهی به اندازه لازم است ، در آینده رطوبت باران کافی برای آن وجود خواهد داشت.
از جوندگان دور نگه دارید
شما می توانید گیاهان را در زمستان با سوپر فسفات تغذیه کنید و کودهای کمپوست ، کودهای کودی یا NPK برای اوایل بهار مناسب هستند. برخی از باغداران در خاکهای فقیر از نیترات آمونیوم استفاده می کنند. با این حال ، باید مراقب کودهای کودی و نیتروژن باشید - آنها در کاهش مقاومت در برابر سرما و ایمنی در ارموروس نقش دارند. کلروز ، زنگ ، خال و موش صحرایی می توانند تهدیدی برای "دم صحرا" باشند.
توصیه شده:
ملخ مزاحم صحرا
ملخ صحرایی یک آفت چند شبه خطرناک است که بیشتر در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری آفریقا و همچنین در هند و آسیای صغیر یافت می شود. گاهی اوقات می توان آن را در قاره آمریکا یافت. و اگرچه این آفت عملاً در قلمرو کشورهای مستقل مشترک المنافع اتفاق نمی افتد ، اما گاهی اوقات می تواند از افغانستان و ایران به سرزمین های ما (با تولید مثل بسیار زیاد) پرواز کند. لارو ملخ های بی جان بیابانی ، درست مانند بزرگسالان ، قادرند به بیش از چهارصد گونه درختی آسیب برسانند
هرگال - شفا دهنده صحرا
برای مدت طولانی مردم در جستجوی معجزه برای سرزمین های دور تلاش می کردند. و آنها آنها را پیدا کردند ، ابریشم های خوب ، ادویه جات معطر ، حیوانات عجیب و غریب ، گیاهان دارویی را به خانه آوردند. امروزه ، هنگامی که سفر برای بسیاری از افراد در دسترس قرار گرفته است ، مردم معجزات ناشناخته ای را به ارمغان می آورند و سپس تعجب می کنند که آیا ارزش استفاده از آنها را دارد یا اینکه درمان با گیاهان خانگی که از مدت ها پیش اثبات شده است ، قابل اعتمادتر است
گیاهان دارویی صحرا
در آب و هوای خشک و گرم بیابانی ، بسیاری از گیاهان خود را برای زنده ماندن وفق داده اند. به عنوان مثال ، در مصر بیش از 2000 گونه گیاهی وجود دارد که بسیاری از آنها دارای قدرت شفا هستند. برخی از گیاهان به راحتی در دره نیل آشیانه کرده اند ، در حالی که بقیه مجبورند تا در تمام طول سال رطوبت گرانبها را در زیر تابش شدید نور خورشید حفظ کنند. سرزندگی گیاهان صحرایی به طور فزاینده ای توجه پزشکانی را به خود جلب می کند که رویای استفاده از توانایی های درمانی خود را در این زمینه دارند
