2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Sciadopitys جنس یکنواختی از درختان از خانواده Sciadopitis است. قبلاً ، این جنس در بین خانواده های Taxodiaceae و Cypress رتبه بندی می شد ، اما مطالعات نشان داده است که هیچ چیز مشترکی بین سیادوپیت و خانواده های مورد نظر وجود ندارد. تنها نماینده جنس Sciadopitys verticillata است. زیستگاه طبیعی - جنگل های کوهستانی ژاپن ، قبلاً در طبیعت سیادوپیت در گرینلند ، یاکوتیا ، اورال و نروژ یافت شد. نام این جنس به دلیل چیدمان غیر معمول پیچ خورده سوزن ها ، که از نظر ظاهری شبیه پره های چتر است ، به دست آمد. این نام از دو کلمه یونانی "skias" - چتر ، "حیف" - کاج گرفته شده است.
مشخصه
سیادوپیت یک درخت همیشه سبز تا ارتفاع 40 متر با تنه باریک و تاج باریک مخروطی یا هرمی است. سیادیوپیت فرهنگی به ارتفاع 10-20 متر می رسد. پوست نسبتاً نازک ، خاکستری مایل به قهوه ای یا خاکستری ، صاف است ، با افزایش سن در نوارهای باریک طولی لایه برداری می شود.
سیادوپیت به دلیل سوزن های غیرمعمولش قابل توجه است ، سوزن ها حلقه های کاذب تشکیل می دهند ، در ناله های مختلف از هم جدا می شوند ، مانند پره های چتر ، به همین دلیل است که این گیاه به طور عام "کاج چتر" نامیده می شود. سوزنها برگهای واقعی نیستند ، آنها شاخه های کوتاه شده اصلاح شده در نظر گرفته می شوند. برگهای واقعی تقریباً نامرئی هستند ، آنها در نوک شاخه ها ، معمولاً پوسته پوسته ، قهوه ای ، به طول 4 تا 5 میلی متر تشکیل می شوند.
گلهای نر در انتهای شاخه ها جمع شده اند ، گلهای ماده تک هستند ، مجهز به برگهای پوسته پوسته در پایه هستند. مخروط ها قهوه ای رنگ ، مبهم ، بیضی شکل ، تا 10 سانتی متر طول دارند. مخروط ها 17-18 ماه پس از کاشت می رسند ، معمولاً خرد نمی شوند ، حاوی دانه های بالدار هستند. چوب سیادوپیت معطر ، مقاوم در برابر رطوبت ، صمغی ، نرم ، روشن ، زرد-سفید رنگ نیست ، اغلب با رنگ مایل به قرمز.
شرایط رشد
سیادوپیت یک گیاه گرما دوست است ، مناطقی را که به خوبی زیر نور خورشید گرم می شوند ترجیح می دهد. سایه جزئی را می پذیرد. نگرش منفی نسبت به بادهای سرد دارد. خاکهای مورد نیاز برای کشت ، شل ، حاصلخیز ، زهکشی شده ، مرطوب ، تازه ، کمی اسیدی یا خنثی است.
رشد سیادیوپیت در خاک های قلیایی امکان پذیر است ، اما چنین شرایطی بر رشد گیاهان تأثیر منفی می گذارد ، آنها اغلب از کلروز رنج می برند. خاکهای لومی لومی یا شنی-هوموس برای کشت بهینه هستند. مالچ کردن اختیاری است ، اما تشویق می شود.
تولید مثل
سیادیوپیت با بذر ، قلمه های نیمه لیگنین و لایه های هوا تکثیر می شود. بذرهای تازه برداشت شده برای کاشت استفاده می شود. هنگام کاشت در بهار ، بذرها باید به مدت سه ماه در دمای 3-5 درجه سانتیگراد طبقه بندی شوند. در مناطق دارای زمستان سرد ، بذرها در جعبه های بذر کاشته می شوند و در داخل خانه رشد می کنند.
این فرهنگ نمی تواند رشد سریع داشته باشد ، به ویژه در سالهای اول زندگی. به عنوان یک قاعده ، در سال سوم زندگی ، ارتفاع گیاهان از 30 سانتی متر تجاوز نمی کند. در آینده ، روند رشد تسریع می شود. غالباً سیادوپیت توسط لایه های هوا تکثیر می شود. برش ممنوع نیست ، اما این روش همیشه م effectiveثر نیست
مراقبت
مراقبت های استاندارد: آبیاری ، وجین ، کوددهی با کودهای معدنی و آلی. هرس بهداشتی مفید است ، کوتاهی مو نامطلوب است ، اغلب منجر به نقض تاج معمولی نماینده خانواده Sciadopitis می شود. گیاهان جوان برای زمستان به یک پشتیبانی متصل می شوند ، در غیر این صورت شاخه های شکننده در جهت های مختلف تحت وزن برف از بین می روند. سیادوپیت مقاوم در زمستان است ، بدون هیچ مشکلی می تواند سرمازدگی کوتاه مدت را تا -34 درجه سانتیگراد تحمل کند.
