سکویادندرون

فهرست مطالب:

سکویادندرون
سکویادندرون
Anonim
Image
Image

سکویادندرون - تیره ای از درختان از خانواده سرو ، قبلاً این جنس به خانواده تاکسودیا حساب می شد. این جنس تنها شامل یک گونه است - sequoiadendron غول پیکر یا درخت ماموت (lat. Sequoiadendron giganteum). این گیاه در ابتدا با نام دوک انگلیسی ولینگتون Wellingtonia نامگذاری شد ، اما بعداً Sequoiadendron نامگذاری شد. امروزه درختان باشکوه را می توان در قلمرو بسیاری از کشورهای اروپایی ، از جمله آلمان ، هلند ، سوئیس ، لهستان و غیره یافت.

ویژگیهای فرهنگ

Sequoiadendron یک درخت بلند و قوی تا ارتفاع 100 متر با تنه ای به قطر 7-12 متر است. امروزه نمایندگان این جنس بزرگترین گیاهان روی زمین محسوب می شوند. محدوده سنی 3000 تا 3500 سال است. برخی از دانشمندان ادعا می کنند که گیاهان می توانند به طور طبیعی تا 6000 سال رشد کنند.

Sequoiadendron دارای تاجی زیبا و هرمی سبز تیره است که در سطح خاک شکل می گیرد. پوست تنه و شاخه های قدیمی به رنگ قرمز مایل به قرمز است ، سوزن ها پوسته پوسته هستند ، مخروط ها تک هستند ، با فلس های صاف تیروئید پوشیده شده و به صورت مارپیچ پوشانده شده است. با گذشت زمان ، تاج درختان شکل معمول خود را از دست می دهد و تنه لخت می شود و اندازه آن افزایش می یابد.

چوب Sequoiadendron دارای قلب قرمز روشن ، سختی متوسط و خواص مکانیکی خوب است. رزین ها و روغن های موجود در گیاهان پوسیدگی و همچنین حمله حشرات از جمله موریانه ها را حذف می کنند. چوب برای انواع کارهای ساختمانی ایده آل است. قبلا ، زونا ، حصار ، ظروف برای ذخیره میوه ها از آن ساخته شده است. در حال حاضر ، sequoiadendron تحت حفاظت است زیرا گونه ای در خطر انقراض است. و اکنون عملاً برای اهداف اقتصادی استفاده نمی شود.

بزرگترین درختان امروزه نامهای خود را دارند ، به عنوان مثال ، "غول گریزلی" (ارتفاع 65 متر ، قطر تنه 9 متر ، سن 2700 سال) ، "پدر جنگل ها" ، "گرنت عمومی" ، "ژنرال شرمن". به طور شگفت انگیزی ، حداکثر 50 نفر می توانند بر روی یک درخت که به عنوان ذخیره گاه طبیعی شناخته می شود ، قرار بگیرند. در برخی از کشورها ، سکوی آندرون ها رشد می کنند ، در قسمت پایین تنه تونل هایی ایجاد می شود که اتومبیل ها می توانند آزادانه از آنها حرکت کنند. یک واقعیت مهم دیگر این است که چوب فرهنگ می تواند از مقاومت در برابر آتش برخوردار باشد ، آنها حتی می توانند از آتش سوزی شدید جان سالم به در ببرند ، اما "زخم" سیاه روی تنه باقی می ماند.

ظرافت های کشت و تولید مثل

علیرغم این واقعیت که sequoiadendrons گیاهان بسیار تزئینی هستند ، آنها به ندرت در طراحی منظره استفاده می شوند. به همین دلیل است که قوانین رشد و مراقبت از محصولات هنوز تدوین نشده است. هنگام پرورش سکوی آندرون ها ، باید بر اساس فناوری کشاورزی مخروط ها عمل کرد ، این نزدیکترین است. بنابراین ، سکوی آندرونها گرما دوست و آب دوست هستند. دمای مطلوب در تابستان 25-29 درجه سانتی گراد است. خاکها ترجیحاً دارای زهکشی خوب ، نسبتاً مرطوب ، شنی ، لومی ، گرانیتی باقی مانده یا خاکهای آبرفتی با pH 5 ، 5-7 ، 5 هستند.

سکوی آندرونها توسط بذر و قلمه تکثیر می شوند. اولین روش م amongثرترین و رایج ترین در بین باغداران است. کاشت در آوریل-مه انجام می شود. دانه ها نیازی به آماده سازی اولیه ندارند ، اما خیساندن آنها در آب گرم به مدت 24-48 ساعت ممنوع نیست (جوانه زنی خاک در این مورد به 2 increase افزایش می یابد). تا سپتامبر-اکتبر ، ارتفاع نهال ها تا 10 سانتی متر می رسد.

کاشت نهال در بهار انجام می شود. چاله های کاشت ، مانند همه محصولات مخروطی ، حداقل 2-3 هفته قبل آماده می شوند. خاکهای سنگین نیاز به زهکشی دارند. سنگریزه ، آجر شکسته یا شن می تواند به عنوان زهکشی استفاده شود. یک لایه زهکشی حداقل 20 سانتی متر. پس از پایین آمدن نهال در گودال ، حفره ها با مخلوطی متشکل از خاک برگ و چمن ، ماسه و خاک پر می شوند. معرفی کودهای معدنی و آلی تشویق می شود.

یقه ریشه در سطح سطح خاک قرار دارد. پس از کاشت ، آبیاری فراوان انجام می شود. در آینده ، مراقبت به آبیاری سیستماتیک ، شل شدن دایره تنه و درمان پیشگیرانه در برابر آفات و بیماریها برمی گردد. گیاهان جوان برای زمستان به سرپناه نیاز دارند ، زیرا اغلب تحت تأثیر سرمازدگی قرار می گیرند.