2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Prisepia (lat. پرینسپیا) - تیره درختچه های زینتی و میوه ای از خانواده صورتی. نام این جنس به افتخار جیمز پرینسپ ، دبیر جامعه آسیایی بنگال گرفته شده است. این جنس شامل هر سه گونه است که عمدتا در هیمالیا ، چین ، مغولستان و شرق دور رشد می کنند. در حال حاضر پرینسپیا به طور گسترده ای در کشورهای آمریکای جنوبی و شمالی و اروپا کشت می شود.
ویژگیهای فرهنگ
پرینسپیا بوته ای برگریز با خارهایی است که در بالای برگها جمع شده اند. پوست پرنسپیا خشن ، پوسته پوسته است. شاخه ها خاکستری روشن یا خاکستری مایل به سبز هستند. برگها ساده ، کسل کننده ، سبز ، ترسناک یا چرمی ، متناوب ، با لبه صاف یا کمی ناهموار هستند. در پاییز ، شاخ و برگ زرد مایل به قهوه ای می شود. ضایعات کوچک هستند ، گاهی اوقات به طور کامل وجود ندارد.
گلها دوجنسگرا ، معطر ، در گل آذین رزموز از 1 تا 13 قطعه جمع آوری شده و در انتهای شاخه های دوسالانه قرار دارند. کاسه پنج قسمتی است ، لوبها پهن ، کوتاه و اغلب نابرابر هستند. تاج گل پنج تایی است ، گلبرگها سفید یا زرد روشن ، آزاد ، مساوی ، گرد هستند.
میوه یک میوه خشک آبدار است ، به قطر 1 ، 3-1 ، 8 سانتی متر می رسد ، حاوی یک دانه بیضوی است. میوه های خوراکی ، دانه ها نیز در آشپزی و طب سنتی استفاده می شود. میوه ها در آگوست می رسند. طعم تفاله ترش است ، تا حدودی شبیه طعم گیلاس است. امید به زندگی به طور متوسط 40-50 سال است. پرینسپیا با افزایش خواص مقاوم در برابر سرما متمایز می شود ، با این حال ، در زمستان های شدید ، نوک شاخه های سالانه می تواند منجمد شود.
شرایط رشد
پرینسپیا در شرایط رو به رشد خواستار است. خاکها ترجیحاً تازه ، شل ، سبک ، حاصلخیز ، دارای زهکشی خوب ، مرطوب متوسط هستند. مکان ترجیحاً آفتابی است ، سایه روشن ممنوع نیست. در مناطق آفتابی باز ، پرنسپیا به وفور شکوفا می شود ، میوه ها آبدارتر و خوشمزه تر هستند.
تکثیر و کاشت
پرینسپیا با بذر ، لایه بندی و قلمه سبز تکثیر می شود. کاشت با بذرهای تازه برداشت شده انجام می شود. میزان جوانه زنی حدود 85-90 است. کاشت بهاره ممنوع نیست ، اما در این مورد دانه ها تحت طبقه بندی اولیه سرد قرار می گیرند ، که حدود 3-4 ماه در دمای 2-3 درجه سانتیگراد طول می کشد.
تولید مثل با قلمه های سبز کمتر موثر نیست ، اگرچه میزان ریشه زایی فقط به 50-60 reaches می رسد. برای افزایش عملکرد ، قلمه ها باید با محرک های رشد ، به عنوان مثال ، "Heteroauxin" یا "Kornevin" درمان شوند.
تکثیر با لایه بندی ساده ترین روش است که اغلب توسط باغبان در قطعات حیاط خلوت شخصی خود استفاده می شود. شاخه های سالم و قوی به زمین خم می شوند ، در شیار گذاشته می شوند ، با براکت های چوبی سنجاق می شوند ، برش های کوچکی ایجاد می شود ، با خاک پوشانده می شود و به مقدار زیاد آبیاری می شود.
لایه های ریشه دار از بوته مادر در بهار آینده جدا شده و در گلخانه یا هر ظرفی برای رشد کاشته می شوند. گیاهان جوان بدست آمده با روش مورد نظر پس از 2 سال در محل دائمی کاشته می شوند. کاشت نهال های خریداری شده از مهد کودک های تخصصی در آوریل-مه انجام می شود ، اما چاله های کاشت از قبل آماده می شوند. فاصله بین گیاهان باید حداقل 2 متر باشد.
مراقبت
حتی یک باغبان تازه کار می تواند از پرینسیا مراقبت کند. این شامل شل شدن و وجین منظم ناحیه نزدیک تنه ، آبیاری کمیاب و فراوان ، پانسمان بالا و البته هرس است. انجام منظم هرس نازک ، که به حذف شاخه های قدیمی و ضخیم می انجامد ، بسیار مهم است. هرس بهداشتی در بهار قبل از شروع جریان شیره انجام می شود. پرینسیپیا دو بار در فصل تغذیه می شود - در بهار و پاییز. شما می توانید گیاهان را بلافاصله پس از گلدهی تغذیه کنید.
استفاده
پرینسپیا به عنوان محصول زینتی و میوه ای استفاده می شود. در کاشت های گروهی و تک عالی به نظر می رسد.پرینسپیا برای ایجاد پرچین و ایمن سازی دامنه ها مناسب است.
