2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
پرنتیا (lat. پرنتیا) - تیره ای از گیاهان درختچه ای همیشه سبز از خانواده Heather. شایع ترین نماینده جنس گونه Pernettya mucronata (lat. Pernettya mucronata) است. میهن - آفریقای جنوبی. این جنس شامل 20 گونه است.
ویژگیهای فرهنگ
پرنتیا یک نیمه درختچه یا درختچه همیشه سبز تا ارتفاع 1 متر با تعداد زیادی ساقه مستقیم نازک است. سیستم ریشه فیبری ریز ، منشعب است ، در روند توسعه ما شاخه های ریزوماتوز زیادی (یا همانطور که به آنها استولون می گویند) تشکیل می دهیم. برگها سبز تیره ، کوچک ، براق ، بیضی شکل نیزه ای هستند که در انتهای آنها نوک تیز است. گلها کوچک ، نیلوفر آبی ، سفید یا کرم هستند ، از نظر ظاهری شبیه به گلهای اریکا هستند ، در دهه سوم ماه مه شکوفا می شوند.
میوه ها کروی هستند ، معمولاً دارای رنگ مرمر از صورتی روشن تا بورگوندی هستند. میوه ها در اکتبر - نوامبر ظاهر می شوند و تا بهار آینده سقوط نمی کنند. میوه ها خورده نمی شوند ، اگرچه سمی نیستند. آنها پرندگان را جذب نمی کنند ، اما یک دکوراسیون فوق العاده از باغ هستند. اکثر انواع موجود پرنتتیا فقط توسط گیاهان نر و ماده نشان داده می شود ، بنابراین توصیه می شود هر دو آنها را در محل بکارید ، در غیر این صورت میوه ای وجود نخواهد داشت.
شرایط رشد
پرنتیا در خاک های لومی یا رسی ، مرطوب ، شل و اسیدی به خوبی رشد می کند. فرهنگ ذغال سنگ نارس ترش و مخلوطی از ذغال سنگ نارس با خاک اره و سوزن را می پذیرد. افزودن گوگرد برای اسیدی شدن ممنوع نیست. منفی ، pernettia به خاکهایی با محتوای آهک بالا اشاره دارد. این فرهنگ گرم دوست است و بدون سرپناه در مناطقی با آب و هوای سرد ، می تواند تا ریشه ها یخ بزند.
مکان ترجیحاً آفتابی است ، اما سایه روشن مجاز است. شما می توانید pernettia را به عنوان فرهنگ اتاق پرورش دهید ، در این مورد گیاهان صاحبان خود را با زیبایی و اصالت خوشحال می کنند. دمای مطلوب برای رشد پرنتسیا در خانه 18-20 درجه سانتیگراد ، در زمستان-15-16 درجه سانتیگراد است. گیاه نباید نزدیک دستگاههای گرمایش قرار گیرد.
تکثیر و کاشت
پرنتیا توسط بذر و قلمه تکثیر می شود. گیاهانی که با کاشت بذر پرورش می یابند ویژگی های گیاه مادر را حفظ نمی کنند ، بنابراین قلمه ها رایج ترین روش در بین باغداران است. قلمه ها در اکتبر-نوامبر بریده می شوند و در یک بستر متشکل از ماسه و ذغال سنگ نارس به نسبت مساوی کاشته می شوند. با ظاهر شدن ریشه در قلمه ها ، آنها در ظروف جداگانه کاشته می شوند. گیاهان تنها پس از 1-2 سال به زمین باز پیوند می شوند.
مراقبت
مراقبت پرنتیا شامل وجین منظم ، پانسمان ، آبیاری و هرس است. هرس برای دادن شکل خاصی به گیاهان ضروری است ، علاوه بر این ، این روش باعث رشد شاخه های جدید می شود ، که برای به دست آوردن درختچه های زینتی زیبا نیز مهم است. هرس در اوایل بهار انجام می شود ، در همان زمان تغذیه نیز انجام می شود. به عنوان کود ، می توانید از دارو "Kemira-Universal" استفاده کنید. پرنتیا را در صورت نیاز آبیاری کنید ، مطلوب نیست که اجازه دهید لایه بالایی خشک شود.
توصیه می شود خاک را در ناحیه نزدیک تنه با سوزن های ریخته و خاک اره مالچ کنید. مالچ نه تنها از گیاهان در برابر علف های هرز مضر محافظت می کند ، بلکه خاک را نیز اسیدی می کند. در مناطقی با آب و هوای سرد ، پرنتیا برای زمستان محافظت می شود. از مواد طبیعی باید به عنوان پناهگاه استفاده شود. این فرهنگ در برابر بیماریها و آفات مقاوم است ، اما با ارزش pH بالا گیاهان در معرض کلروز قرار می گیرند ، در نتیجه ، برگها رنگ زرد می گیرند. رطوبت بیش از حد نیز تأثیر منفی بر پرنتا ، پوسیدگی سیستم ریشه و ترش شدن انواع توت ها دارد.
