انگور بکر

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

انگور دوشیزه (lat. Parthenocissus) جنس لیانا برگریز و همیشه سبز از خانواده انگور است. این جنس دارای حدود 12 گونه در آمریکای شمالی ، هیمالیا و آسیا است. برخی از انواع برای تزئین دیوارهای خانه ها ، ساختمان های فرعی و حصارها استفاده می شود ، انواع توت های آنها غیر قابل خوردن است. انگور رایج ترین آنها انگور پنج برگ یا انگور ویرجینیا (lat. Parthenocissus quinquefolia) است. یک ویژگی بارز انگور بکر ، توانایی آن در تشکیل توت بدون گرده افشانی است.

ویژگیهای فرهنگ

انگور دوشیزه یک لیانا بزرگ صعود کننده به طول 20 متر است. شاخه ها با پوست متراکم در تمام سطح پوشانده شده اند. برگها مرکب ، نخل دار ، کمتر سه لبه ای هستند که روی دمبرگهای بلند قرار گرفته اند. در پاییز ، برگها رنگ روشن و زیبایی به دست می آورند که فقط به گونه بستگی دارد. آنتن ها بسیار منشعب هستند ، در اطراف تکیه پیچ خورده ، می توانند ضخیم شده و به مکنده های بیضی شکل تبدیل شوند که محکم به تکیه گاه می چسبند. گلها کوچک هستند ، در گل آذین کوریمبوز جمع آوری می شوند ، آنتن ندارند ، در زیر بغل برگها یا روبروی برگها شکل می گیرند. این میوه یک توت آبی تیره یا مایل به آبی مایل به سیاه با شکوفه مایل به آبی ، کمی خوراکی یا غیرقابل خوردن است.

شرایط رشد

انگور دوشیزه گیاهی است بسیار تزئینی ، بی نیاز به شرایط خاک ، مقاوم در برابر شرایط نامساعد جوی ، مقاوم در زمستان و مقاوم در برابر سایه. با وجود بی تکلفی ، انگورهای تزئینی بیشتری فقط در مناطق با نور شدید با خاک حاصلخیز ، شل ، نسبتاً مرطوب و خنثی به دست می آید. انگورهای دخترانه نسبتاً مقاوم در برابر سرما هستند ، با این حال ، در زمستان های شدید ، شاخه ها می توانند کمی منجمد شوند ، اما با شروع گرما به سرعت بهبود می یابند. این گیاه با دوام است ، عملاً تحت تأثیر آفات و بیماری ها قرار نمی گیرد.

تکثیر و کاشت

انگور بکر از طریق بذر ، شاخه و قلمه تکثیر می شود ، دو روش آخر م theثرترین است. قلمه ها را می توان از بهار تا اواسط پاییز انجام داد. قلمه های شاخه های پژمرده سال گذشته را بریدم. طول مطلوب برش 10-15 سانتیمتر است و هر برش باید دارای برآمدگی های کوچکی باشد ، در صورت عدم وجود ، ریشه زایی بسیار به تأخیر می افتد.

تکثیر با قلمه سبز نیز ممنوع نیست. قلمه ها در گلدان یا هر ظرف دیگری پر از بستر ذغال سنگ نارس کاشته می شوند. تا زمانی که یک سیستم ریشه خوب ظاهر نشود ، خاک بستر گلدان به طور مرتب مرطوب می شود. پیوند مواد ریشه دار به زمین باز در بهار آینده انجام می شود.

هنگام پرورش انگور دخترانه ، یک شاخه سالم به طول 1 ، 5 تا 3 متر را انتخاب کنید و آن را در شیاری به عمق 3-5 سانتی متر قرار دهید. توصیه می شود مقدار کمی ذغال سنگ نارس به شیار اضافه کنید. لایه بندی با منگنه های چوبی پوشانده شده و سنجاق می شود. برگهای لایه ای نباید پوشانده شوند ، آنها باید در سطح خاک باقی بمانند. برای ریشه زایی موفق ، آبیاری سیستماتیک مهم است. پس از 1-2 سال ، لایه های ریشه دار از گیاه مادر جدا شده و در مکان جدیدی کاشته می شوند.

روش بذر نه چندان م effectiveثر است ، بلکه پر زحمت است. مراقبت از نهال بسیار بیشتر از قلمه زدن یا لایه بندی طول می کشد. ترجیحاً بذرهای تازه برداشت شده کاشته شوند. عمق کاشت 1-2 سانتی متر است قبل از کاشت بذرها به مدت 24 ساعت در آب خیس می شوند. هنگام کاشت در بهار ، بذرها نیاز به طبقه بندی دارند.

مراقبت

مراقبت از انگور بکر ساده است ، شامل آبیاری کمیاب ، وجین و شل شدن ناحیه ساقه است. پانسمان بالا تأثیر مثبتی بر توسعه فرهنگ دارد. دو پانسمان در هر فصل کافی است: اولین مورد در اوایل بهار انجام می شود و دوم در وسط تابستان. با توجه به اینکه انگور دخترانه با رشد سریع مشخص می شود ، هرس به عنوان دستیار اصلی باغبان تبدیل می شود.

هرس تکوینی باید از سال اول انجام شود ، در غیر این صورت ، به جای یک لیانا تزئینی زیبا ، می توانید یک توده سبز بی شکل را دریافت کنید که جذابیت چندانی ندارد. هرس بهداشتی در اوایل بهار انجام می شود ، این شامل حذف شاخه های یخ زده ، بیمار و خشک است. برش بر روی یک کلیه سالم انجام می شود. انگورهای دخترانه نیاز به یک حمایت پایدار دارند. شاخه های جوان ، همانطور که رشد می کنند ، به صورت دستی روی یک تکیه گاه پرتاب می شوند و آنها را در جهت درست هدایت می کند. شاخه های منحنی و ضخیم برداشته می شوند.