پرورش نرگس

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بی تکلفی و مقاومت در برابر یخ زدگی گل نرگس برخی از ویژگیهایی را که باغبان باید بدانند برای رشد گیاهان قوی ، زیبا ، معطر و مقاوم در برابر بیماریها و آفات نادیده نمی گیرد

نقاط فرود

مانند بسیاری از گلهای اولیه ، گل نرگس عاشق مکانهای آفتابی ، باز به نور ، اما سایه جزئی را تحمل می کند. در سایه متراکم ، پیازها کوچک می شوند و از خوشحال کردن مردم با گل خود امتناع می ورزند.

گل نرگس مناطق دارای سطح آب زیرزمینی بالا ، آبهای باتلاقی یا راکد چشمه را تحمل نمی کند. این به این دلیل است که گل نرگس در زمستانی نسبتاً گرم در زیر یک پوشش برفی ضخیم قدرت می گیرد. شاخه های سبز لطیف آنها به محض ذوب برف از سطح زمین روی سطح ظاهر می شوند. یخبندان های شبانه در بهار که باعث ایجاد یخ روی خاک می شود ، می تواند به برگها و جوانه های نرگس آسیب برساند.

نیازهای خاک

برای گل نرگس ، نقش مهمتر در رشد و توسعه مرفه آنها نه به دلیل باروری خاک بلکه به دلیل ساختار آن است. اگرچه حاصلخیزی خاک امری بدیهی تلقی می شود. از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خاک سرشار از پتاسیم باشد.

در مورد ساختار خاک ، باید هوا و آب را به خوبی عبور دهد ، یعنی باید شل باشد و قادر به تشکیل آب راکد نباشد.

تاریخ های فرود

در مقایسه با سنبل و لاله ها ، گل نرگس بیشتر طول می کشد تا در خاک ریشه دار شود. برای انجام این کار ، آنها به یک یا حتی یک ماه و نیم نیاز دارند. بنابراین ، بهترین دوره برای کاشت پیاز در زمین از اواسط آگوست تا اواسط سپتامبر است. اگر دیر کردید ، پس پیازهای کاشته شده باید پوشانده شوند.

عمق کاشت

عمق کاشت پیازها بستگی به نوع خاک دارد. در خاکهای سنگین ، عمق کمی کمتر از خاکهای سبک است و 10-12 سانتی متر است ، در حالی که در خاکهای سبک 12-15 سانتی متر است.

فاصله بین پیازها بستگی به هدف کاشت دارد. هنگام رشد پیازها ، یعنی 2-3 سال ، ردیف ها 20-25 سانتی متر از یکدیگر قرار می گیرند و بین پیازها 10-12 سانتی متر فاصله می گذارند.

هنگام کاشت به مدت طولانی ، فاصله بین ردیف ها به 30 سانتی متر افزایش می یابد ، و فاصله بین پیازها به 25 سانتی متر افزایش می یابد.

برای حفظ خاک در حالت "عرق" ، که میزان شل شدن را کاهش می دهد و علفهای هرز را کمتر زحمت می دهد ، توصیه می شود که کاشت ها را 5-5 سانتی متر با ذغال سنگ نارس مالچ کنید.

مراقبت از کاشت

مراقبت از کاشت گل نرگس شامل یک کیت مراقبت از گیاهان سنتی است:

• شل شدن خاک ؛

• وجین علف های هرز.

• کوددهی با کود ؛

• مبارزه با بیماری ها و آفات.

سه پانسمان در طول فصل رشد

1. در طول دوره رشد مجدد ، یعنی در انتهای ذوب برف ، کود معدنی کامل به صورت خشک در شیارهای بین ردیف ها اعمال می شود و خاک را می پوشاند.

2. در طول دوره جوانه زدن. بهترین کود محلول مالین (1:30) با افزودن کودهای سوپر فسفات و پتاسیم به میزان 15 گرم در هر سطل محلول خواهد بود.

3. در طول دوره گلدهی. همان محلول تغذیه دوم را تهیه کنید ، فقط مقدار سوپر فسفات به 30 گرم افزایش می یابد.

مهم است که در هنگام تغذیه با نیتروژن زیاده روی نکنید تا بیماری های قارچی را تحریک نکنید.

کنترل بیماری و آفات

مانند هر زیبایی ، خودشیفته دشمنان زیادی دارد.

در میان آفات ، آزاردهنده ترین آنها عبارتند از:

مگس نرگس بزرگ ، گلادیولوس و تریپ گلخانه ، مگس پران ، کیوساکی (هزارپا) ، کنه ریشه پیاز ، شته گلخانه ای ، خرس معمولی ، نماتد ساقه ، کلیک کننده.

بیماریهایی که به یک فرد خودشیفته چسبیده اند:

لکه دار ؛ کپک پودری و کچلی ؛ ریشه ، پوسیدگی جمجمه و خاکستری ؛ لکه بینی ؛ فوزاریوم

اقدامات کنترلی:

• از بین بردن به موقع گیاهان و پیازهای بیمار.

• مطابقت با تناوب زراعی ، بازگشت به محل اولیه خود زودتر از 6 سال.

• حکاکی پیازها قبل از کاشت با فونداسیون یا topsine-M ، rogor یا metaphos.