پرورش کنگر فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

یک سبزی دسر ، یک کنگر فرنگی ، هنوز یک بازدید کننده مکرر از باغهای ما نیست ، اما به تدریج علاقه خود را به خود افزایش می دهد. افراد مسن و همچنین افرادی که از دیابت رنج می برند ، علاقه خاصی به کشت آن دارند. در واقع ، یکی از اجزای مهم موجود در گیاه ، ماده "اینولین" است

نیازهای خاک

کنگر فرنگی فقط در ظاهر شبیه خار است که یک علف هرز مخرب و بسیار بی تکلف است. از نظر علفهای هرز در نگرش بسیار غریب به خاک متفاوت است و مناطقی را که به خوبی با هوموس یا کمپوست بارور شده اند ترجیح می دهد.

بنابراین ، محل فرود آینده باید در پاییز آماده شود. ما سوراخ فرود را به عمق 60 سانتی متر حفر می کنیم. ما یک لایه زهکشی در پایین ترتیب می دهیم ، در بالای آن یک مخلوط آماده شده شامل هوموس ، خاک باغ و ماسه ، که در سه قسمت گرفته شده است ، به علاوه یک قسمت ذغال سنگ نارس ، می ریزیم.

پرورش کنگر فرنگی

یک گیاه چند ساله توسط بذر ، نهال ، مکنده ریشه و لایه بندی تکثیر می شود.

تولید مثل توسط بذر یک فرایند طولانی و پر زحمت است. باید در مواردی استفاده شود که برای پرورش فرهنگ به گیاه نیاز دارید ، یعنی زمانی که فرصتی برای خرید نهال وجود ندارد یا هیچ دوست و همسایه ای وجود ندارد که بخواهند قلمه ها و مکنده های ریشه را با شما به اشتراک بگذارند.

تکثیر بذر

هنگامی که از طریق بذر تکثیر می شود ، به طور معمول ، محصول می تواند گیاه را فقط برای سال آینده خوشحال کند. برای پیشی گرفتن از طبیعت و برداشت امسال ، باید بذرها را جوانه بزنید.

روش جوانه زنی به شرح زیر است:

جعبه را با ماسه مرطوب یا خاک اره پر می کنیم. ما روی آنها کاغذ صافی یا چاقو قرار می دهیم ، که روی آن دانه ها را در یک لایه نازک قرار می دهیم. به مدت پنج تا شش روز دانه ها را در دمای 20 تا 25 درجه نگه می داریم و منتظر می شویم تا تخم بیرون بیایند.

تخم های جوجه کشی در دمای 0 تا 2 درجه باید دو تا سه روز در ماسه مرطوب نگهداری شوند تا از یخ زدن آنها جلوگیری شود. پس از بهار شدن ، که فصل رشد را کوتاه می کند ، ما بذرها را در جعبه هایی با مخلوط خاکی متشکل از هوموس ، خاک چمن و ماسه به نسبت 1: 1: 1 می کاریم. تا زمانی که شاخه ها ظاهر شوند ، جعبه ها را در دمای 18 تا 20 درجه نگه می داریم.

هنگامی که اولین برگ واقعی ظاهر می شود ، ما نهال ها را در گلدان های خاک خاکی می کاریم. وقتی تهدید سرمازدگی گذشته است ، در زندگی مستقل کاشته می شویم. همانطور که می بینید ، این روش پرورش بسیار مشکل ساز است.

تولید مثل با لایه بندی از مکنده های ریشه

وقتی قبلاً مزارع کنگر فرنگی قدیمی در سایت خود دارید ، تکثیر با کمک قلمه های مکنده های ریشه راحت تر است. هنگامی که فرزندان در بهار روی گیاهان قدیمی ظاهر می شوند ، ما خود را با یک چاقوی تیز مسلح می کنیم و تا حدی ریزوم را می گیریم ، آنها را قطع می کنیم.

به طوری که محل برش مورد حمله ویروس ها و میکروب ها قرار نگیرد ، خاکستر چوب روی آن پاشیده می شود. چنین لایه هایی را می توان مستقیماً به مکان دائمی ارسال کرد. اما برای به دست آوردن نهال های قوی ، بهتر است که آنها در تختهایی که به خوبی با هوموس بارور شده اند رشد کرده و تنها پس از آن به مکان دائمی منتقل شوند.

مراقبت از کنگر فرنگی

کنگر فرنگی یک توده رویشی قوی ایجاد می کند ، بنابراین ، گیاهان جداگانه باید به صورت تودرتو مربعی (70 در 70 سانتی متر) ، دو در هر لانه ، مرتب شوند.

کنگر فرنگی نیاز به آبیاری منظم و فراوان دارد.

پانسمان بالا با کودهای معدنی یا دوغاب در فواصل دو هفته پس از ریشه زایی نهال ها انجام می شود. گیاه باید تا اوت تغذیه شود.

برای فشردن محصولات آزادیخواه کنگر فرنگی ، می توانید در کنار آنها کاهو ، تربچه و حتی انواع اولیه سیب زمینی بکارید.

از آنجا که هنگام پردازش سبدها ، مواد اولیه مفید زیادی از آنها باقی نمی ماند ، توصیه می شود آنها را بزرگتر کنید. برای این کار ، در یک گیاه ، 2-3 شاخه ، حمل 3-4 سبد ، کاملاً کافی خواهد بود. بهتر است بلافاصله مقدار اضافی را حذف کنید.

لازم است که سبدها را به موقع جمع آوری کرده و از شکوفه شدن آنها جلوگیری کنید ، که آنها را تبدیل به خشن و نامناسب برای خوردن می کند. اگرچه سبدهای تازه طعم خود را به سرعت از دست می دهند ، اما اگر در دمای 0-1 درجه نگهداری شوند ، می توانند 2-3 ماه نگهداری شوند.

قبل از زمستان ، قسمت بالای گیاه قطع می شود. ریزومها باید خار زده و با کاه و برگ عایق بندی شوند. در زمستان ، توصیه می شود برف بیشتری را روی تخت باغ نگه دارید.