کوتوله فلوکس

فهرست مطالب:

تصویری: کوتوله فلوکس

تصویری: کوتوله فلوکس
تصویری: DX & Hornswoggle vs. Big Show, The Miz & Raw guest host Jon 2024, مارس
کوتوله فلوکس
کوتوله فلوکس
Anonim
Image
Image

کوتوله Phlox (لاتین Phlox nana) - فرهنگ گلدهی ؛ نماینده ای از جنس Phlox از خانواده Sinyukhovye. در شرایط طبیعی ، در تپه ها و مناطق دارای خاک خشک و همچنین در دشت ها رشد می کند. به طور عمده در ایالات متحده آمریکا ، یعنی در تگزاس ، آریزونا ، کلرادو ، نیومکزیکو و غیره توزیع شده است و به گروه گونه های خزنده تعلق دارد. یک گونه کمیاب ، در بین باغداران محبوبیت چندانی ندارد ، زیرا شرایط رشد و تولید مثل آن سخت است ، اگرچه دارای خواص مقاوم در زمستان است.

ویژگیهای فرهنگ

فلوکس کوتوله توسط گیاهان خزنده کم رشد با ارتفاع بیش از 30 سانتی متر با ساقه های سبز رنگ صعودی از قاعده چوبی نشان داده می شود. در فرآیند رشد ، گیاه نوشابه های متراکم ، اما بسیار جذاب تشکیل می دهد ، که بیش از آن گلهای نسبتاً بزرگ کمی افزایش می یابد. برگهای گونه مورد بررسی ، کبدی ، نیزه ای یا بیضوی باریک ، با رنگ مایل به خاکستری ، تا طول 3-4 سانتی متر است.

گلها معطر ، یاس بنفش ، صورتی ، صورتی کم رنگ ، بنفش ، بنفش-صورتی ، سفید و زرد هستند که به صورت تصادفی در گل آذین کوریمبوز شل جمع آوری شده اند. گیاه شناسان فلوکس کوتوله را به عنوان گونه ای متغیر طبقه بندی می کنند. این گونه مقاوم در برابر زمستان ، مقاوم در برابر آفات و بیماریها ، مراقبت آسان ، مقاوم در برابر خشکسالی ، زمستانهای مرطوب و برفی را ترجیح می دهد. گونه مورد بررسی هم از طریق بذر و هم از نظر رویشی تکثیر می شود. با این حال ، روش اول در این مورد م effectiveثرتر است.

این یکی از آن گونه هایی است که به شما امکان می دهد گیاهانی با گلهای زرد در سایت خود بدست آورید ، همانطور که می دانید ، اکثر انواع رایج ترین فلوکس این ویژگی را ندارند. متأسفانه ، رنگدانه زرد گلهای کوتوله فلوکس تحت تأثیر نور روشن و آب و هوای اروپا از بین می رود ، اما پرورش دهندگان هنوز در تلاش هستند تا انواع دائمی ماندگاری از فلوکس کوتوله را با گلهای "رنگ آفتابی" بدست آورند ، در حالی که این تلاش ها ناموفق است.. اگرچه هنوز یک نماینده سالانه با گلهای زرد وجود دارد ، اما محبوب نیست.

کاربرد

فلوکس کوتوله گیاهی زینتی است که می توان از آن در ترکیبات بسیار متنوعی در باغ استفاده کرد. در باغ های صخره ای ، در دامنه ها ، حاشیه ها ، در امتداد مسیرهای باغ و حتی در گلدان های گل عالی به نظر می رسد. این گیاه را می توان با خیال راحت با گلها و محصولات زینتی چند ساله و یکساله مانند زنبق ، ایبریس ، اوبریت ، هیاسینتوئیدها و لاله ها ، و درختچه ها و درختان ترکیب کرد. بنابراین ، فلوکس کوتوله با یاسمن ، برش ، شمشاد ، یاس بنفش و غیره ترکیب می شود.

ویژگی های کشت

مانند سایر نمایندگان جنس ، فلوکس کوتوله در خاکهای سست ، بارور ، نفوذپذیر ، لومی ، مرطوب و خنثی احساس بهتری دارد. خاکهای متراکم ، خیلی خشک ، غرقاب ، خاک رس سنگین ، غرقاب ، شور و بسیار اسیدی مناسب نیستند. کشت در خاکهای بسیار اسیدی فقط به شرط آهک اولیه امکان پذیر است ، که حداقل سالی یکبار انجام می شود.

در مراقبت از فلوکس کوتوله هیچ مشکلی وجود ندارد ، کافی است آبیاری سیستماتیک ، شل شدن ، تغذیه و البته هرس را انجام دهید. در روند رشد ، گونه مورد نظر مقدار زیادی رطوبت مصرف می کند ، بنابراین نمی توان اجازه داد خاک خشک شود. آبیاری در عصر یا صبح زود ترجیح داده می شود. توصیه می شود برای آبیاری از آب گرم استفاده کنید.

Phlox در بهار یا پاییز کاشته می شود ، اولین گزینه مطلوب است. گیاهانی که در این زمان کاشته می شوند سریعتر ریشه دار می شوند. سیستم ریشه کوتوله فلوکس کم عمق است ، بیشتر ریشه ها به عمق 25-30 سانتی متر می روند ، بنابراین یک سوراخ کاشت روی سرنیزه بیل ایجاد می شود ، این به اندازه کافی کافی خواهد بود.کاشت در مناطق نیمه سایه یا آفتابگیر انجام می شود ، در حالت دوم ، گلدهی فراوان تر خواهد بود و گلها از نظر رنگ غنی تر و از نظر اندازه بزرگتر هستند. تنها اشکال این چیدمان دوره کوتاه گلدهی است ، بنابراین بهتر است گیاهان را در مناطقی با نور پراکنده بکارید.

مهم است که به خاطر داشته باشید که فلوکس کوتوله از خاکهای مغذی است و برای رشد فعال به تغذیه اضافی نیاز دارد. در طول فصل ، لازم است سه پانسمان انجام شود: اول در اواخر آوریل - اوایل ماه مه ، دوم - در هنگام ظاهر شدن جوانه ها ، سوم - بلافاصله پس از گلدهی. مورد دوم الزامی است. Phlox با کودهای آلی و پیچیده بارور می شود. در بهار ، کودهای نیتروژنی باید غالب شوند ، در تابستان - پتاسیم و نیتروژن ، نزدیک به پاییز - فسفر.

توصیه شده: