فیکوس بی مزه است یا انجیر بی مزه است

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

فیکوس بی مزه یا انجیر بی مزه (lat. Ficus insipida) - یک گیاه همیشه سبز از جنس Ficus ، که توسط گیاه شناسان رتبه بندی شده است

خانواده توت (lat. Mraceae) … این گونه به دلیل ریشه های قدرتمند ، چوب نرم و پوست داخلی آن ، که بومیان آمریکا قبل از ورود استعمارگران اروپایی از آنها کاغذ می ساختند ، مشهور است. میوه های این گونه ، اگرچه قابل خوردن هستند ، اما همانطور که نام گونه به درستی نشان می دهد ، بی مزه هستند و بنابراین برای مردم از احترام زیادی برخوردار نیستند. اما برخی از نمایندگان دنیای حیوانات آنها را با لذت می خورند.

مه آلود وودز ساکن

فیکوس بی مزه محل جنگل های گرمسیری آمریکای جنوبی است ، جایی که طرح های عجیب و غریب ریشه درختان مناظر شگفت انگیزی را ایجاد می کند که از مه خارج می شوند ، بازدید کننده مکرر مناطق گرمسیری مرطوب ، واقع در ارتفاعات بیش از 1500 متر از سطح دریا. جای تعجب نیست که مردمی که قبل از ورود فاتحان اسپانیایی در قاره آمریکا زندگی می کردند از Ficus در مراسم آیینی استفاده می کردند و قدرت جادوگری آن را احساس می کردند.

شرح

میوه های این نوع فیکوس نه تنها از نظر طعم جذاب نیستند ، بلکه در مراحل اولیه زندگی این گیاه تهدیدی برای درختانی است که به عنوان تکیه گاه جذب آنها شده است. فیکوس بی مزه مکنده های خود را در تنه قربانی قرار می دهد ، از ذخایر خود تغذیه می کند و درخت را به مرگ محکوم می کند. فیکوس در حال رشد ، تعدادی از ریشه های هوایی خود را که در سطح زمین رشد کرده اند ، در خاک دفن می کند و یک پشتوانه قابل اعتماد برای قسمت هوایی قدرتمند آن ایجاد می کند ، که در شرایط مطلوب به ارتفاع چهل متر می رسد. یک "دیوار" محکم از ریشه باعث ایجاد یک تخته می شود و بنابراین چنین ریشه هایی "شبیه تخته" نامیده می شود. گاهی اوقات ریشه های تخته مانند نوعی کلبه را تشکیل می دهند ، که در آن می توانید به راحتی برای شب اقامت کنید.

شکل و اندازه برگهای سخت بستگی به شرایط زندگی دارد. برگها می توانند باریک و کوتاه ، از پنج سانتی متر طول و دو سانتی متر عرض ، یا نیزه ای ، تا بیست و پنج سانتی متر طول و تا یازده سانتی متر عرض داشته باشند. در سطح ورق ورق ، یک رگ اصلی سبک و رگه های عرضی باریک تر به وضوح قابل مشاهده است ، که ورق را در یک خط کش به نوعی دفتر مدرسه تبدیل می کند. اما از برگها به عنوان کاغذ استفاده نمی شود ، اما از پوست داخلی گیاه ، بومیان آمریکایی کاغذ تهیه کردند.

معمولی برای گیاهان جنس Ficus گلهای کوچک آن هستند که در داخل یک توپ محافظ پنهان شده اند ، که پس از گرده افشانی به یک میوه کوچک بی مزه تبدیل می شود. اگر مردم میوه های فیکوس را دوست ندارند ، میمون های ماهرانه با تردید از شاخه ها بالا می روند و غذای لذیذ را می خورند. میوه های افتاده به حیوانات گرمسیری می روند ، از نظر ظاهری شبیه خوک های ما هستند ، اما موهای ضخیم دارند. مردم محلی آنها را کلمه "نانوایان" (با تأکید بر حرف "e") می نامند.

آمات یا آمات

فیکوس بدون طعم نام عمومی دارد

"جفت" یا

"آمات" ، که ریشه آن در آمریکای قبل از کلمبیا است. سرخپوستان آمریکایی از پوست داخلی فیکوس کاغذی بدون طعم تهیه کردند و روی آن کدهای مایا را نوشتند که مانند آکاردئون روسی کتابهایی تاشو هستند. این کاغذ بسیار قوی تر از پاپیروس بود و سطح کاغذ برای نوشتن بهتر بود. این نوع کاغذ با نام "amatl" شناخته می شد و بنابراین Ficus "آمات" نامیده می شد. ممکن است دنباله برعکس شده باشد ، یعنی نام کاغذ از نام درخت "آمات" آمده باشد.

با ورود اسپانیایی ها ، تولید کاغذ ممنوع شد ، زیرا از کاغذ در مقدسات مذهبی مردم محلی استفاده می شد ، که باعث ترس فاتحان شد. اما در روستاهای دور افتاده ، مردم به کاغذ سازی ادامه می دادند و بنابراین روند تولید زنده ماند. در قرن بیستم ، تولید این نوع کاغذ در مقیاس مورد نیاز بازار از سر گرفته شد.

استفاده های دیگر

فیکوس بی مزه ، مانند خویشاوندانش ، دارای ذخایر لاتکس است که توسط بومیان جمع آوری شده و برای اهداف دارویی استفاده می شود. با این حال ، سمیت لاتکس نیاز به مراقبت دقیق دارد.