لاله لمان

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

لاله لمان یک گیاه چند ساله علفی گلدار متعلق به جنس لاله از خانواده Liliaceae است. در لاتین ، نام آن به این شکل به نظر می رسد:

تولیپا لماننیانا ، به نام نامزد علوم فلسفی ، گیاه شناس ، طبیعت شناس و مسافر الکساندر آدولفویچ لمان. برای اولین بار ، این گونه گیاهی در ازبکستان در مجاورت شهر بخارا در سال 1854 کشف شد و توسط گیاه شناس - فیزیولوژیست کارل اوگنیویچ فون مرکلین توصیف شد.

حوزه

در طبیعت ، گونه های لاله مورد بررسی در مناطق صخره ای و کوهستانی و همچنین در مناطق بیابانی جمهوری های قزاقستان ، ازبکستان ، تاجیکستان ، ترکمنستان و در قلمرو فدراسیون روسیه رشد می کند. این گیاه در کتاب قرمز به عنوان گونه ای در خطر انقراض ذکر شده است.

ویژگیهای فرهنگ

لاله لمان یک گیاه پیازی علفی است که ارتفاع آن حدود 60 سانتی متر است. دمگل قوی بلوغ با برگهای زوج ، موج دار ، منحنی و سبز تیره احاطه شده است. برگهای پایینی بزرگتر ، بلندتر ، حدود 20 سانتی متر ارتفاع و 3 سانتی متر عرض دارند ، آنها دارای شکل باریک و کشیده به سمت بالا هستند. برگهای فوقانی بسیار کوچکتر هستند ، حدود 10 سانتی متر ارتفاع و 9 میلی متر عرض دارند ، دارای شکل خطی باریک با انتهای باریک به سمت بالا هستند.

در انتهای دمگل ، یک گل آذین بزرگ با ارتفاع حدود 10 سانتیمتر با گلبرگهای خمیده به سمت بیرون ، خودنمایی می کند. گلبرگهایی که با رنگهای قرمز ، زرد یا متنوع با پایه مشکی رنگ شده اند ، دسته ای از پرچمها و بساکهای بنفش تیره را احاطه کرده اند.

میوه یک جعبه کشیده سه گوش با دانه است ؛ یک گیاه بالغ و بالغ حدود 250 دانه دارد. یک لامپ کوچک با قطر حدود 3 سانتیمتر ، کاملاً با فلس های چرمی کوچک به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه پوشانده شده است. اوج گلدهی فعال و رنگارنگ در اوایل آوریل رخ می دهد و تقریباً 1 ، 5 - 2 ماه طول می کشد. برداشت بذرها از اواسط ماه مه تا اواخر ژوئن امکان پذیر است.

تولید مثل و مراقبت

در طبیعت ، فرهنگ گل ارائه شده توسط دانه ها تکثیر می شود. در باغبانی ، رایج ترین روش رویشی ، یعنی تقسیم پیاز مادر به کودکان ، و روش بذر عمدتا توسط پرورش دهندگان برای به دست آوردن انواع جدید لاله استفاده می شود. پیاز بالغ حدود 5 فلس دارد که در زیر بغل آن جنین بچه پیازها تشکیل می شود.

هنگامی که پیاز مادر کاملاً رسیده است ، در طول فصل رشد ، فلس ها می میرند و می توان به پیازهای بچه رسید. به طور متوسط ، یک پیاز بزرگسال یک پیاز بزرگ و چند بچه کوچک تشکیل می دهد. بهتر است کودکان را در پاییز استخراج کنید تا بلافاصله آنها را در زمین باز بکارید و قبل از شروع یخبندان زمستانی ، گیاه موفق به سازگاری شد.

پس از برداشتن بچه ها ، آنها باید در مکانی آفتابی و باز محافظت شده در برابر رسوبات در خاک حاصلخیز تغذیه شده با کودهای معدنی کاشته شوند.

هنگام آماده سازی خاک و انتخاب سایت ، باید به دو عامل توجه ویژه ای داشته باشید. اولین مورد اسیدیته خاک است ، زیرا لاله ها اسیدیته بالا را تحمل نمی کنند و فقط pH خنثی برای آنها مناسب است. مورد دوم پیشینیان لاله ها در محل انتخاب شده است ، اگر گیاهان پیازی زودتر در این خاک رشد کرده باشند ، پس آفات و باکتری های باقی مانده از "مستاجران" قبلی می توانند به پیازهای لاله منتقل شوند.

پس از انتخاب محل و آماده سازی خاک ، می توان پیازها را کاشت. توصیه می شود که نظم را رعایت کنید و غده ها را در ردیف های زوج بکارید به طوری که فاصله بین شاخه های احتمالی حداقل 10 سانتی متر باشد. پس از کاشت ، پیازها باید آبیاری شوند و برای دوره زمستان آماده شوند.

اگر در زمستان درجه حرارت در منطقه به زیر 15 درجه سانتیگراد برسد ، پیازها باید با یک لایه مالچ ذغال سنگ نارس پوشانده شده و در بالای آن شاخ و برگ پوشانده شود.با شروع بهار ، با افزایش دمای خاک ، نهال ها در بالای سطح زمین ظاهر می شوند و رشد برگ ها شروع می شود. در این لحظه ، گونه های گیاهان مورد نظر باید تغذیه شوند ، زیرا پیاز شروع به جذب فعال مواد مغذی می کند ، برای این کار می توانید از تغذیه پیچیده معدنی استفاده کنید.

توصیه می شود پیازها را حداقل سه بار در هر فصل تغذیه کنید: در اوایل بهار ، در طول دوره گلدهی و نزدیک به پاییز.

توصیه می شود که لاله لیمان را در حد اعتدال ، صبح زود یا اواخر شب آبیاری کنید تا خاک قبل از یک روز آفتابی گرم زمان اشباع رطوبت را داشته باشد.