ریواس دریای سیاه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

ریواس دریای سیاه (lat. Rheum rhaponticum) - نماینده کمیاب از جنس ریواس. اغلب به آن ریواس باغی می گویند. در طبیعت ، در قلمرو روسیه ، عمدتا در منطقه معتدل یافت می شود. به ندرت در فرهنگ کشت می شود ، اگرچه برای فعالیت های آشپزی مناسب است. علاوه بر این ، دارای توانایی درمانی بالایی است.

ویژگیهای فرهنگ

ریواس دریای سیاه با گیاهان علفی چند ساله مجهز به ریزوم چوبی قدرتمند (به مرور زمان) نشان داده می شود. ساقه ها ، به نوبه خود ، نسبتاً ضخیم ، قوی هستند ، می توانند سبز یا قرمز-سبز رنگ باشند. آنها با شاخ و برگهای بزرگ و کمی مواج در لبه ها تاج می کنند. گلها شش لبه ای هستند که در گل آذین اپیکالیک جمع آوری شده اند که از ساقه ها تشکیل شده است.

میوه ها ، مانند دیگر نمایندگان جنس ، با مهره های مثلثی با بالهای توسعه یافته نشان داده می شوند. در ظاهر ، ریواس دریای سیاه تفاوت چندانی با نزدیکترین همتایان خود ندارد ، اما هنوز ویژگیهای متمایزی وجود دارد. آنها ریزوم ضخیم تر و کوتاه تری دارند و شاخ و برگ آنها بیضی شکل است و نه انگشت یا لوب.

ویژگی های رو به رشد

ریواس دریای سیاه گیاهی غریب نیست ، اما برای کشت موفقیت آمیز آن ، باید تعدادی از قوانین را رعایت کرد. بنابراین ، خاک برای رشد گونه ترجیح داده می شود مرطوب ، مغذی ، شل. در حالی که مکان ترجیحاً آفتابی و باز است. در چنین مناطقی ، گیاهان فعال تر رشد می کنند ، علاوه بر این ، سبزیجات آبدار را تشکیل می دهند که می تواند برای اهداف آشپزی استفاده شود.

در خاکهای سنگین ، شور و خشک ، ریواس دریای سیاه احساس نقص می کند. رشد آهسته ، کوچک شدن شاخ و برگ و سایر خصوصیات منفی مشاهده می شود. به دست آوردن محصول خوب از چنین مکان هایی غیرممکن است. وضعیت در مناطق سایه دار نیز مشابه است ، زیرا گیاه از کمبود نور خورشید رنج می برد و بر این اساس ، از رشد عقب می ماند.

اگر در مورد ارزش غذایی خاک صحبت کنیم ، در اینجا رعایت دفعات کود دهی نیز مهم است. لازم است مواد آلی را قبل از کاشت و سپس هر سه سال معرفی کنید. کودهای معدنی نیز قبل از کاشت ، و سپس هر بهار ، در صورت نیاز و بسته به شرایط خاک استفاده می شود. آهک زدن فقط در صورتی لازم است که pH زیر 5 ، 5 باشد.

این فرهنگ را می توان با کاشت بذر یا رویشی ، یعنی با تقسیم ریزوم ، تکثیر کرد. روش دوم بیشتر در میان باغبانان مناسب است. این تقسیم بندی نزدیک به پاییز انجام می شود و با بیل در بوته حفر می شود. مهم است که در هر سهم یک کلیه سالم وجود داشته باشد. بلافاصله پس از تقسیم ، مواد باید در یک مکان دائمی کاشته شوند ؛ نمی توان آن را برای مدت طولانی در خارج از خانه نگهداری کرد ، در غیر این صورت تقسیم ریشه دار نمی شود.

قبل از کاشت ، خاک با دقت حفر شده و عمیقاً - نه کمتر از 90-100 سانتی متر ، زیرا ریشه های فرهنگ به اعماق نفوذ می کند. سپس کودهای پوسیده یا هوموس و کودهای معدنی معرفی می شوند. برش به گونه ای کاشته می شود که کلیه 3 سانتی متر زیر زمین قرار دارد. پس از سفت شدن و آبیاری فراوان. در صورت لزوم ، آن را بپوشانید تا در برابر دمای پایین محافظت شود.

کاشت بذر نیز در پاییز انجام می شود ، یعنی بلافاصله پس از جمع آوری دانه ها. اگر بذر را به بهار منتقل کنید ، بذرها نیاز به طبقه بندی سرد اولیه دارند ، که این امر باغداران را با مشکلاتی روبرو می کند. وقتی بذرها قبل از زمستان کاشته می شوند ، طبقه بندی طبیعی می شوند. دانه ها در عمق بیش از 3 سانتی متر ، در حالت ایده آل 2 سانتی متر دفن می شوند. نهال ها معمولاً بعد از 2-3 هفته با هم ظاهر می شوند. در صورت لزوم ، محصولات نازک می شوند و بین گیاهان جوان فاصله 20-25 سانتی متر باقی می ماند.گیاهان رشد یافته پس از 2 سال در محل دائمی کاشته می شوند.

مراقبت از ریواس دریای سیاه شامل روشهای استاندارد است - آبیاری ، کوددهی و شل شدن سبک.حذف علف های هرز عمدتا در سال اول و دوم مورد نیاز است ، بعداً گیاهان به طور فعال رشد می کنند و شاخ و برگ بزرگی را تشکیل می دهند که خاک را می پوشاند و از رشد علف های هرز جلوگیری می کند. آبیاری ، به نوبه خود ، از لحظه کاشت / کاشت انجام می شود و تا آگوست ادامه می یابد.