جعفری فرفری

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

جعفری فر (لاتین Petroselinum crispum) - یکی از مشهورترین و گسترده ترین گونه های جنس جعفری از خانواده چتر (lat. Apiaceae). این گونه به دلیل تنوع در اشکال و انواع آن مشهور است ، که می تواند با طعم فوق العاده ای خوشایند باشد. در طبیعت ، جعفری فر در مدیترانه یافت می شود ، عمدتا در ساحل دریا رشد می کند. نام دیگر جعفری فر است.

ویژگیهای فرهنگ

جعفری فرفری توسط گیاهان علفی دوساله به ارتفاع 30 سانتی متر نشان داده می شود. همچنین گونه های بلندی در فرهنگ وجود دارد که بیش از 70-90 سانتی متر ارتفاع دارند. ریشه فرهنگ مورد نظر به شکل دوغاب ، ضخیم ، زیاد شاخه ای نیست. ساقه آن مستقیم ، نسبتاً منشعب ، با شاخ و برگ براق ، چرمی و دو پین جدا شده به رنگ سبز تیره یا سبز است. گلها مایل به زرد یا سبز مایل به زرد ، کوچک هستند. میوه ها بیضی شکل ، بیضی شکل هستند. بسته به شرایط آب و هوایی ، گلدهی در اواسط تابستان ، معمولاً در اواخر ژوئن - اوایل ژوئیه رخ می دهد.

انواع متداول

در بین رایج ترین انواع جعفری مجعد ، باید به گونه ای که "Beads" نامیده می شود توجه کرد. با شاخ و برگهای ظریف و بسیار معطر و همچنین رسیدن زودرس مشخص می شود ، به عنوان یک قاعده ، اولین برداشت 45 روز پس از کاشت انجام می شود. نوع بوگاتیر کمتر محبوب نیست. این گیاه به دلیل فراوانی توده برگ و توانایی رشد طبیعی در مناطق سایه دار مشهور است.

غیرممکن است که از نوع "Astra" نام نبرید. شاخ و برگ آن با فرفری قوی مشخص می شود. به هر حال ، در روند رشد ، گیاهان یک گلاب نیمه بلند و نسبتاً متراکم تشکیل می دهند ، که حتی پس از برش به سرعت رشد می کند. انواع اسمرالدا می توانند دارای خواص مشابهی باشند. متعلق به انواع رسیده متوسط است ، با مراقبت مناسب و آب و هوای مطلوب ، برای اولین برش از یک گیاه ، می توانید بیش از 50 گرم سبزی دریافت کنید.

ویژگی های رو به رشد

پرورش جعفری فرفری یک فرایند ساده است که حتی توسط باغبانان تازه کار نیز قابل کنترل است. ترجیحاً کاشت محصول در مناطق روشن و دارای خاک حاصلخیز ، مرطوب و شل نسبتاً مناسب است. جعفری فرفری نسبت به خاک های رسی ، سنگین ، شور و غرقاب دارای نگرش منفی است. فرهنگ مکانهای سایه دار را دوست ندارد ، اما در مناطقی با نور پراکنده ، یعنی زیر تاج درختان با تاج پراکنده ، توده برگ کوچکی را تشکیل می دهد ، اغلب کوچکتر می شود.

بذرها برای کاشت فقط تازه استفاده می شوند ، آنهایی که بیش از دو سال برای کاشت ذخیره شده اند توصیه نمی شود. کاشت ، به نوبه خود ، مستقیماً در زمین باز انجام می شود ، زیرا عملاً همه گونه های جنس جعفری مقاوم در برابر سرما هستند و نماینده مورد نظر نیز از این قاعده مستثنی نیست. به هر حال ، کاشت می تواند قبل از زمستان و اوایل بهار انجام شود ، با این حال ، با اولین روش ، توده برگ سریعتر قدرت می گیرد.

بذرها در دمای 3-5 درجه سانتیگراد جوانه می زنند ، در حالی که نهال ها می توانند بدون هیچ مشکلی در کوتاه مدت کاهش دما تا -7 درجه سانتیگراد را تحمل کنند. هنگام کاشت ، رعایت فاصله مطلوب بین ردیف ها ، برابر 15-20 سانتی متر مهم است. در روند رشد ، نازک شدن باید انجام شود ، در تراکم گیاهان توسعه آن دشوار است ، بهتر است در یک بار با یک گام حداقل 5 سانتی متر و نه خیلی عمیق ، در حالت ایده آل تا عمق 1 ، 5 سانتی متر.

با توجه به اینکه جعفری دارای عطر غنی است ، می تواند بسیاری از آفات را بترساند ، بنابراین توصیه می شود آن را در نزدیکی تخت با گوجه فرنگی ، کلم ، هویج ، تربچه و تربچه قرار دهید. کاشت محصول در کنار محصولات توت ممنوع نیست ، به عنوان مثال ، توت فرنگی و توت فرنگی ، به نوبه خود ، مورچه ها و شته ها را نیز می ترساند. اما کدو تنبل ، کدو سبز و کاهو برای فرهنگ بهترین متحدان نیستند ، بهتر است از چنین تماس هایی اجتناب کنید.