خربزه مار

فهرست مطالب:

تصویری: خربزه مار

تصویری: خربزه مار
تصویری: حکایت سه شیخ و خربزه | روایات شیوخ (من باب خربزه خوردن ) 2024, آوریل
خربزه مار
خربزه مار
Anonim
Image
Image

خربزه مار (lat. Cucumis melo var.flexuosus) - نوعی خربزه ؛ نماینده ای از جنس خیار از خانواده کدو تنبل. نامهای دیگر خیار ارمنی یا تارا است. او بومی آسیای میانه و ایران است. در حال حاضر در تاجیکستان ، ترکمنستان ، ازبکستان ، قرقیزستان ، قزاقستان ، ایران و افغانستان کشت می شود. در روسیه ، در قطعات خانگی شخصی رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

خربزه سرپین یک گیاه علفی با ساقه تا طول 3-4 متر است. برگهای آن سبز روشن ، خشن ، کرک دار ، دارای موهای سخت ، از نظر ظاهری شبیه به برگهای خربزه و خیار است. گلها دوقلو ، زرد رنگ هستند و توسط حشرات گرده افشانی می شوند. میوه ها استوانه ای ، سبز کم رنگ ، سبز یا نارنجی ، مستقیم یا خمیده ، تا 50 سانتی متر طول دارند ، دارای پوست نازک و ظریف هستند.

وزن متوسط یک میوه 1-2 کیلوگرم است ، نمونه هایی تا 6 کیلوگرم وزن دارند. تفاله میوه بسیار آبدار ، متراکم ، شیرین ، بدون تلخی است. میوه ها در شاخه اصلی و شاخه های درجه دوم تشکیل می شوند. خربزه مار دارای عملکرد بالا و ماندگاری طولانی است. فصل رشد 60-70 روز است.

در حال حاضر ، چندین گونه پرورش داده شده است که از نظر طعم میوه ها ، اندازه و رنگ آنها و همچنین مقاومت در برابر پرونوسپروز ، کپک پودری و سایر بیماری ها متفاوت است. برخی از انواع مزایای دیگری نیز دارند ، مانند دمای پایین تر در زمان تنظیم میوه.

از میوه ها برای اهداف آشپزی استفاده می شود ، آنها به صورت تازه مصرف می شوند و برای زمستان به شکل انواع کنسروها برداشت می شوند. فقط میوه های رسیده برای پخت مناسب هستند ، میوه های رسیده بیش از حد نامناسب هستند ، طعم و عطر غنی ندارند.

ظرافت های رشد

فناوری کشاورزی خربزه مارپیچ شبیه به اصول کشت خیار معمولی است. این فرهنگ ، بر خلاف سایر نمایندگان جنس خیار و خربزه ، نسبت به شرایط خاک بی نیاز است ، حتی در برابر شوری کمی نیز مقاوم است. با کشت خیار ارمنی در خاکهای سست ، خوب حفر شده ، بارور و مرطوب با واکنش pH خنثی ، می توان میوه های خوبی به دست آورد.

نگرش منفی گیاهان به غرقابی و غرقابی است. رطوبت زیاد هوا همچنین می تواند بر توسعه خربزه مار تأثیر منفی بگذارد. مهمترین شرط برای کشت موفق وجود مواد مغذی در خاک است. در روسیه مرکزی ، خربزه مار در گلخانه ها کشت می شود. دمای مطلوب برای رشد و نمو طبیعی 23-25 درجه سانتی گراد است. مکان ترجیحاً آفتابی است ، در سایه متراکم گیاهان پوسیده می شوند و گاهی حتی می میرند.

کاشت بذر خیار ارمنی در ماه ژوئن ، زمانی که خاک تا 18 درجه سانتیگراد گرم می شود ، انجام می شود. کشت محصولات توسط نهال ممنوع نیست ، به شما امکان می دهد 3 هفته زودتر از زمان کاشت بذر در زمین باز میوه بگیرید. قبل از کاشت ، دانه ها به مدت دو روز در آب گرم خیس می شوند (به طور دوره ای آب را تغییر می دهند). ساقه ها به صورت دوستانه ظاهر می شوند. هنگام کاشت نهال خربزه مار ، فاصله 1 متر مشاهده می شود.

چند هفته اول ، یا بهتر است بگویم قبل از گلدهی ، نهال های کاشته شده در زمین یک شبه با یک قاب پوشانده می شوند که روی آن یک فیلم کشیده شده است. این گیاهان جوان را از یخ زدگی محافظت می کند ، که برای خیار ارمنی کشنده است. پس از کاشت ، نهال ها با کود مرغ رقیق شده در آب و کودهای معدنی تغذیه می شوند (اگر هنگام آماده سازی خاک برای کاشت این کار انجام نشد).

مراقبت

خربزه مار برای مراقبت بی تکلف است. مراقبت شامل آبیاری کمیاب ، کوددهی با کودهای معدنی و آلی ، وجین و درمان های پیشگیرانه در برابر آفات و بیماری ها است. برای جلوگیری از خوابیدن میوه ها بر روی زمین برهنه ، نرده های چوبی در مجاورت آن نصب می شود ، که در پشت آنها گیاهان جمع می شوند و به سمت بالا می روند. میوه ها خوشمزه هستند و پرندگان را با عطر خود جذب می کنند ، بنابراین محافظت از مزاحمان مهم است.

توصیه شده: