گلادیولوس رایج است

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Gladiolus معمولی ، معروف به اسکیت باز (lat. Gadiolus communis) یک گیاه غده ای علفی چند ساله است که متعلق به خانواده زنبق (Iridaceae) است. ترجمه شده از لاتین "gladiolus" - "شمشیر" یا "شمشیر" ، که کاملاً با ظاهر گیاه مطابقت دارد. گلادیولوس معمولی کاملاً انتخابی نیست و در بسیاری از کشورهای اروپا ، آسیا ، مدیترانه رشد می کند ، اما سرزمین آن آفریقا (مناطق با آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری) است.

حقایق تاریخی

طبق افسانه ها ، گلادیولی ها به نام دو دوست گلادیاتورها نامگذاری شده اند که سربازان خونخوار رومی آنها را برای نبرد با یکدیگر قرار داده اند. دوستان با یکدیگر نزاع نکردند و در اعتراض شمشیرهای خود را به زمین چسباندند. افسانه متأسفانه به پایان می رسد ، دوستان به دلیل نافرمانی با کمان تیرباران می شوند ، اما به محض این که قلب آنها از تپش باز می ماند ، شمشیرهای گیر کرده در خاک ریشه می دهند و شکوفا می شوند و به گلهای زیبا تبدیل می شوند.

ویژگیهای فرهنگ

گلادیولوس معمولی توسط گیاهی با ساقه بلند مستقیم 0.5 تا 1.5 متر ارتفاع نشان داده می شود.

دو ردیف برگهای بلند و نازک به طور متناوب مرتب شده اند. عرض شاخ و برگ سبز تیره xiphoid حدود 2.5 سانتی متر است. طول ورق می تواند از 15 تا 80 سانتی متر برسد. پایه شاخ و برگ محکم در اطراف ساقه قرار می گیرد ، که قدرت بیشتری به آن می بخشد. یک ساقه می تواند از 10 تا 20 گل آذین داشته باشد.

گلهای گلادیول معمولی به شکل قیفی هستند ، دارای لبه های راه راه گلبرگها ، شامل شش لوب ، سه پرچم و یک مادگی سه سر است. گل آذین به رنگ قرمز ، بنفش یا بنفش با نوارهای سفید در وسط رنگ آمیزی شده است. پیازهای گلادیول تخم مرغی معمولی صاف ، تا قطر 8 سانتیمتر. رنگ غده ها می تواند بسیار متنوع باشد: نارنجی ، قهوه ای تیره ، بورگوندی (بسته به تنوع).

کاشتن و ترک کردن

گلادیولوس ولگاریس یک گیاه بسیار محبوب در سراسر جهان است و علاقه زیادی به پرورش آن در گلخانه ها و کلبه های تابستانی دارد. با رویکرد مناسب ، می توان آن را در خانه پرورش داد. این گلها به نور و خورشید بسیار علاقه دارند ، بنابراین هنگام انتخاب مکانی برای کاشت گلادیولی ، به روشنایی آن توجه ویژه ای کنید. بهتر است خط الراس از شرق به غرب واقع شود. هر خاک کشت شده برای کاشت پیاز مناسب است ، اما اگر مقدار زیادی رس در زمین وجود داشته باشد ، باید آن را با ماسه رقیق کرده و خشک کنید.

لازم است هر سال محل فرود تغییر کند. اگر گلها را دوبار در یک مکان بکارید ، گل آسیب می بیند. بهتر است گیاه را سال آینده در خاک "تمیز" بکارید ، که در آن محصولات گل مشابه در سیستم ریشه و بیماری ها مانند آستر ، گل نرگس ، فلوکس هرگز رشد نکرده اند. از قبیل قبلی در خاک ، ممکن است یک قارچ باقی بماند ، که پیازها را از بین می برد.

اگر بهار گرم بود و خورشید به طور فعال خاک را گرم می کرد ، کاشت در ماه مه آغاز می شود. حداقل دمای خاک باید 10 درجه باشد ، اگر خاک گرم نشده باشد ، زمان کاشت باید کمی تغییر کند. قبل از کاشت پیازها در خاک ، آنها باید به خوبی پوست کنده شوند ، مناطق ناسالم و آسیب دیده باید بریده شوند ، و برش ها باید با زغال سنگ درمان شوند.

غده های پوست کنده را باید چند ساعت در محلول فونداسیون خیس کنید تا ضدعفونی شود. به محض تکمیل تمام دستکاری های لازم ، ما به کاشت ادامه می دهیم. فاصله بین غده ها باید حداقل 10 سانتی متر باشد پیازهایی با اندازه های مختلف در عمق های مختلف کاشته می شوند. اگر قطر غده حدود 2-3 سانتی متر باشد ، در زیر آن 5-10 سانتی متر سوراخ ایجاد می شود. برای لامپ های کوچک 1-1 ، 5 سانتی متر-یک سوراخ 3-5 سانتی متر کاملاً کافی است.

به محض جوانه زدن جوانه ها ، پیازها باید به وفور تغذیه شوند. برای این ، هوموس مناسب است ، علاوه بر تغذیه ، پیازها را از عوامل خارجی محافظت می کند و رطوبت را حفظ می کند.گلادیولیها بسیار رطوبت دوست هستند ، آبیاری آنها هفته ای یکبار کافی است ، اما در 10-12 لیتر در متر مربع ، از آنجا که ریشه گلها تا 40 سانتی متر به خاک می روند. به محض ظاهر شدن اولین گل آذین ، گلادیول معمولی می تواند به دسته گل بریده شود اگر به طور دوره ای آب گلدان را تغییر دهید ، گیاه برای مدت طولانی می ایستد و همه گل آذین باز نشده شما را با گل سرسبز خوشحال می کند.