میخک ریش دار

فهرست مطالب:

تصویری: میخک ریش دار

تصویری: میخک ریش دار
تصویری: روزی۲ میخک بخورید وببینید چه اتفاقی در بدنتان می افتند ! (خواص فوق العاده میخک) 2024, آوریل
میخک ریش دار
میخک ریش دار
Anonim
Image
Image

میخک ریش دار ، یا ترکی - این یک گیاه زینتی علفی دو ساله است که نام آن در لاتین به این شکل به نظر می رسد: Dianthus barbatus. این فرهنگ گل متعلق به خانواده میخک است ، وطن آن اروپای مرکزی و قفقاز است. یکی از محبوب ترین گلها در بین طراحان چشم انداز ، باغداران و گل فروشان ، زیرا بی تکلف است ، دارای دوره گلدهی طولانی و رنگارنگ و همچنین عطر تصفیه شده ظریف است.

ویژگیهای فرهنگ

میخک ریش دار یک ساقه مستقیم گره دار است که ارتفاع آن 40 سانتیمتر است. شاخ و برگ سبز خطی - سبز تیره ، که در پایه ساقه جمع شده است. گلهای مینیاتوری که در گل آذین مخملی متراکم جمع آوری شده و از پنج گلبرگ تشکیل شده است ، گل همیشه بهار باریکی بلند دارند. میوه این گونه گیاهی یک جعبه استوانه ای با دندان های متعدد است. ریش گل میخک در بین پرورش دهندگان بسیار محبوب است و بسیاری از انواع هیبریدی با مشارکت آن پرورش داده شده است.

انواع

Schneeball - بوته ای از این گونه دارای شکل گرد با قطر حدود 40 سانتی متر است. برگها و شاخه ها سبز تیره هستند. گلهای سفید برفی دوتایی ، دندانه دار در لبه ها ، با قطر حدود 10 سانتی متر. هنگام ایجاد دسته گل بسیار زیبا به نظر می رسد.

رقم Kupferrot (Kupfcnot). بوته کروی با قطر 38 - 45 سانتیمتر دارای گلهای قرمز روشن نسبتاً بزرگی است که قطر آن از 3 سانتیمتر تجاوز نمی کند ، گل آذین های محکم و سرسبز تشکیل می دهد و همچنین شاخ و برگ سبز غنی خطی -نیزه ای جمع آوری شده در قاعده دمگل است.

Diadem (Diadem) با یک هیبرید بسیار بلند نشان داده می شود ، ارتفاع آن به 50 سانتیمتر می رسد ، ویژگی بارز این گونه شاخ و برگ آن است ، دارای رنگ سبز روشن با سرریز بورگوندی غنی است. گلها سرمه ای روشن با چشم سفید و گلبرگهای عمیق دندانه دار در امتداد لبه هستند ، اندازه آنها از 2 سانتی متر تجاوز نمی کند.

تولید مثل

فرهنگ گل در نظر گرفته شده دارای چندین گزینه پرورش است که بیشترین استفاده از آنها عبارتند از: بذر ، قلمه سبز و تقسیم بوته. از دهه سوم ماه مه ، بذرها در ردیف در خاک آماده شده کاشته می شوند ، پس از حدود 10 - 15 روز اولین شاخه ها ظاهر می شوند. در اواخر فصل تابستان ، شاخه های کوچکی شروع به رشد می کنند که باید در محل دائمی کاشته شوند و فاصله بین بوته ها را 20 تا 30 سانتی متر حفظ کنند. توصیه می شود پیوند نهال را به تعویق نیاندازید ، زیرا میخک ریش زمستان را راحت تر تحمل می کند ، زمانی که بوته موفق به ریشه زایی شده و محکم رشد می کند.

هنگام پرورش این نوع گیاه با بذر ، احتمال بالایی برای به دست آوردن مواد ناهمگن وجود دارد ، می توانید ویژگی های بسیار ارزشمند یک نوع خاص را از دست دهید ، به عنوان مثال ، ارتفاع بوته یا بافت خاکی گل آذین. برای حفظ منحصر به فرد هر نوع میخک ریش دار ، بهتر است قلمه های جوان را تکثیر کنید. آنها در ابتدای ماه ژوئن از یک بوته دوساله بزرگسالان بریده می شوند و در سایه دار و خنک ترین مکان کاشته می شوند. با نگهداری مداوم ، که شامل سم پاشی منظم و آبیاری متوسط است ، بوته های جوان ظرف سه هفته پس از پیوند ریشه دار می شوند و می توانند تا اوایل سپتامبر در منطقه دائمی رشد خود کاشته شوند.

تقسیم بوته مهمترین روش تولید مثل نیست ، عمدتا زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که لازم است کمیاب ترین گونه های فرهنگ گل ارائه شده تجدید شود. برای این روش ، یک گیاه چند ساله بالغ انتخاب شده و به چندین قسمت مساوی تقسیم می شود ، که تعداد آنها بستگی به اندازه اصلی بوته دارد و سپس در زمین باز کاشته می شود. قسمتهای جدا شده گیاه در همان فصل شروع به شکوفایی می کند ، اما تا زمانی که گیاه کاملاً سازگار نشود ، نباید انتظار گلدهی فراوان را داشته باشید.برای به دست آوردن رنگارنگ ترین و فراوان ترین گل ، لازم است یک زمین آفتابی بردارید و خاک را به خوبی کود دهید ، برای این کار بهتر است از هوموس به نسبت 4 کیلوگرم در متر مربع استفاده کنید.

توصیه شده: