نخود گون

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

نخود گون (lat. Astragalus cicer) - یک گیاه بزرگ علفی چند ساله از جنس Astragalus (lat. Astragalus) ، متعلق به خانواده حبوبات (lat. Fabaceae). چند ساله بودن گیاه توسط یک سیستم ریشه ای قوی پشتیبانی می شود که از سال به سال به صورت افقی رشد می کند. برای کمک به ریزوم ، گیاه دانه هایی با پوسته ای محکم و متراکم به دنیا می آورد که آنها را از نوسانات آب و هوا و رطوبت بیش از حد محافظت می کند. چنین حفاظت قابل اعتماد به بذرها اجازه می دهد مدت زیادی در بالها منتظر بمانند تا گیاهان جدیدی را به سطح زمین بیاورند. گلهای زرد کم رنگ ، گل آذین بزرگی ایجاد می کنند. نخود گون به عنوان یک گیاه زینتی و دارویی رشد می کند.

اسم تو چیه

لقب خاص "cicer" (نخود) به این گونه اختصاص داده شد تا شباهت خارجی ظاهر کلی گیاه و دانه های قوی ، پوشیده از پوسته قوی چرمی ، با ظاهر و دانه های گیاهی به نام "نخود" ، یا "نخود" (لاتین Cicer arietinum) ، که از خویشاوندان خانواده حبوبات است. دانه نخود یکی از غذاهای اصلی محبوب در خاورمیانه است.

شرح

طبیعت به نخود Astragalus ریشه های بسیار مقاوم و خزنده مقاوم اعطا کرده است. آنها به طور مداوم در زیر زمین رشد می کنند ، به صورت افقی گسترش یافته و مناطق وسیعی را پر می کنند. این باعث می شود گیاه سال به سال پر انرژی تر و قدرتمندتر شود.

ریشه های قدرتمند یک گیاه بزرگ را در سطح زمین نشان می دهد که به ارتفاع 80-100 سانتی متر می رسد. ساقه های در حال رشد یا پهن شدن نخود گون دارای پوشش نازک و موی کوتاه است.

ساقه هایی که به خوبی قابل مشاهده هستند ، در قاعده ، سبز رنگ و مثلثی یا مستطیلی مثلثی شکل هستند ، همچنین دارای موهای کدر هستند و دارای مژک هایی در امتداد لبه صفحه برگ هستند. برگهای گیاه به طور سنتی پیچیده هستند و متشکل از جفت برگ متناوب هستند. از 10 تا 15 چنین جفت مستطیلی مانند نیزه ای روی یک دمبرگ معمولی وجود دارد. برگها از دو طرف با موهای پراکنده پوشانده شده است ، گاهی اوقات بالای برگها تقریباً برهنه می شود.

برای مطابقت با یک گیاه بزرگ و گلهای زرد کم رنگ تا 16 سانتی متر طول. آنها روی دمگلهای مودار در گل آذین بزرگ و متراکم جمع می شوند که تعداد آنها از 15 تا 60 گل است. حلقه های گل پروانه توسط یک کاسه موی زنگوله دار 5 لبه ای با دندان های فرعی در قسمت فوقانی محافظت می شوند. گلدهی در دو ماه اول تابستان ادامه دارد.

غلاف لوبیا زرد کم رنگ میوه ، که در بلوغ کامل سیاه می شود ، حاوی دانه هایی است که با پوسته چرمی ضخیمی پوشانده شده است. از جنین بذر در برابر حمله میکروبی محافظت می کند و توانایی بذر را در جذب رطوبت کاهش می دهد. این باعث می شود که دانه ها بسیار مقاوم شوند ، که به آنها اجازه می دهد تا مدت طولانی در حالت خواب بمانند. برای جوانه زنی بذرها ، لازم است عمل مکانیکی روی پوسته انجام شود تا یکپارچگی آن شکسته شود. دانه ها علاوه بر ریشه های چند ساله ، به تولید مثل نخود گون کمک می کنند.

استفاده

نخود گون اگرچه از نظر کیفیت از لوسرن پایین تر است ، اما اغلب برای کاشت در مراتع برای حیوانات اهلی نشخوارکننده و همچنین برای برداشت یونجه برای زمستان استفاده می شود.

یک سیستم ریشه ای قوی برای احیای زمین و کنترل فرسایش خاک استفاده می شود.

بی تکلف بودن این گیاه در شرایط زندگی ، مقاومت در برابر خشکسالی و مقاومت در برابر یخ زدگی ، همراه با شاخ و برگ تزئینی و گل آذین بزرگ ، نخود گون را به گیاه محبوب برای تزئین کلبه های تابستانی تبدیل می کند. فقط باید به خاطر داشت که گیاه خاکهای اسیدی را دوست ندارد و به راحتی در محل پخش می شود و همسایگان خود را جابجا می کند ، و بنابراین لازم است که حرکت قسمتهای زیرزمینی آن را محدود کنید.

منابع متعددی از موارد مصرف دارویی این گیاه گزارش می دهند ، هرچند اغلب چنین استفاده ای رد می شود.