ستاره درختچه ای

فهرست مطالب:

تصویری: ستاره درختچه ای

تصویری: ستاره درختچه ای
تصویری: شادمهر - ستاره 2024, آوریل
ستاره درختچه ای
ستاره درختچه ای
Anonim
Image
Image

آستر درختچه (lat. Aster dumosus) - فرهنگ تزئینی گلدار ؛ نماینده ای از جنس Astra از خانواده Compositae یا Astrovye. بومی مناطق شرقی آمریکای شمالی است. این به طور فعال در باغبانی استفاده می شود. مناسب برای تزئین هر منطقه. همچنین برای تزئین پارک های بزرگ شهر ، کوچه ها و باغ ها استفاده می شود. بسیار تزئینی و مراقبت از آن آسان است.

ویژگیهای فرهنگ

آستر درختچه ای توسط گیاهان چندساله ، بیش از 100 سانتی متر ارتفاع نشان داده نمی شود و بوته های عمودی ، نیمکره ای یا کروی شکل و نه چند شاخه ای با ساقه های متعدد ایجاد می کند که در طول روند رشد در تمام سطح پخته می شوند. ساقه ها بی رنگ ، سبز تیره ، جامد ، خشن در لمس ، شاخ و برگ یا بیضی شکل کشیده ، در امتداد لبه ناهموار هستند.

گل آذین به شکل سبد ، جمع شده از خارهای پراکنده ، شامل گل های ارغوانی یا سفید بسته و لوله ای تیره یا زرد است. در قطر ، گل آذین به 3-5 سانتی متر می رسد (بسته به تنوع و شرایط آب و هوایی گاهی 7 سانتی متر). شکوفه درختچه آستر فراوان و طولانی است ، معمولاً تا 40-45 روز. گلدهی در اوایل - اواسط آگوست شروع می شود. باردهی فعال ، سالانه است.

این گونه کاملاً مقاوم در برابر زمستان است ، به راحتی زمستانهای سرد را تحمل می کند ، اما در زمستانهای بدون برف به سرپناه با کیفیت بالا نیاز دارد. آستر درختچه نسبت به خشکسالی نگرش منفی دارد و همچنین خاکهای بسیار مرطوب و اسیدی را نمی پذیرد. برای به دست آوردن گلدهی فراوان ، ترجیحاً گیاهان را در مناطق نیمه سایه دار با خاکهای قلیایی ، مغذی و مرطوب نسبتاً مرطوب بکارید.

آستر درختچه یک ماده عالی برای محوطه سازی باغ ها است. به نظر می رسد که به تنهایی و در اتحاد با محصولات گل و غلات است. به طور کلی ، نوع در نظر گرفته شده از ستاره ها بی تکلف است ، اما مراقبت از آن باید منظم باشد.

انواع متداول

در حال حاضر ، انواع زیادی از انواع و دورگه درختچه های آستر در بازار باغ ارائه می شود. گروهی از هیبریدها به نام دوموسوس از محبوبیت خاصی برخوردار است. این گروه از هیبریدها با عبور از بلورهای بلژیکی جدید و بوته ها به دست آمد. با یک پالت غنی از گل آذین ، دوره های گلدهی و سایر ویژگی ها مشخص می شود. ارتفاع اکثر نمایندگان این گروه از 40-60 سانتی متر تجاوز نمی کند.

انواع زیر در بین باغداران رایج است:

* کریستینا (کریستینا)-این گونه با بوته های کم رشد تا ارتفاع 30 سانتی متر با گل آذین نیمه دوتایی متشکل از گلهای دیسک زرد و گلهای حاشیه ای سفید یا صورتی متمایز می شود. این گونه با برگهای طولانی و فراوان گلدار و مستطیل برگ زمرد متمایز می شود. دیر شکوفا می شود ، شکوفه تا سپتامبر رخ نمی دهد و تا سرما ادامه می یابد.

* آبی برد (پرنده آبی) - این گونه با بوته های کوتوله ، که از ارتفاع 30 سانتی متر تجاوز نمی کند ، با گل آذین کوچک ، متشکل از گلهای حاشیه ای مایل به آبی و گلهای لوله ای زرد مشخص می شود.

* وودس بنفش-این گونه با بوته های کم نور آفتاب تا ارتفاع 50 سانتی متر با سبدهای متشکل از گلهای زرد دیسک و گلهای حاشیه ای مایل به صورتی متمایل به بنفش مشخص می شود. این یک ویژگی جالب دارد - اغلب دو بار شکوفا می شود.

* ناهید (ناهید) - این گونه با بوته های تخته ای با سبدهای نسبتاً کوچک ، متشکل از گلهای لوله ای زرد روشن و گلهای حاشیه ای سرمه ای مشخص می شود. این گونه با گلدهی فراوان متمایز می شود.

* جنی (جنی) - این گونه با بوته های کم و بسیار شاخه دار ارتفاع بیش از 40 سانتیمتر با سبدهای کوچک متشکل از گل نی سرخ مشخص می شود. این گونه دارای گلدهی طولانی و زودهنگام است.

* آبی بوگاف (بلو بوکف) - این گونه با بوته های نیمکره ای تا ارتفاع 60 سانتی متر با گل آذین کوچک متشکل از گلهای حاشیه ای مایل به آبی و گلهای لوله ای زرد مشخص می شود.

* Alba flore plena (Alba flore Plena)-این گونه با بوته های پر برگ با ارتفاع بیش از 40-45 سانتی متر با گل آذین نیمه دوتایی متشکل از گلهای دیسک زرد روشن و گلهای حاشیه سفید برفی مشخص می شود.

توصیه شده: