آزالیا ژاپنی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

آزالیا ژاپنی (lat. Azalea japonica) - نام جمعی درختچه های زینتی گلدار از جنس Rodendron (lat. Rododendron). قبلا ، این گیاه به عنوان یک جنس جداگانه آزالیا از خانواده Heather رتبه بندی می شد. تا به امروز ، قبیله آزالیا منحل شده است و همه نمایندگان آن وارد طایفه رودودندرون شده اند.

ویژگیهای فرهنگ

آزالیا بوته ای برگریز یا همیشه سبز تا ارتفاع 2 متر با تاج متراکم گسترده ای است. ساقه ها بلوغ یا برهنه هستند ، پوست آن خاکستری است. جوانه ها قهوه ای مایل به خاکستری ، بیضی شکل ، نوک تیز ، پوشیده از فلس ، مجهز به موهای مژک دار سفید هستند. برگها سبز ، مستطیل یا نیزه ای ، با قاعده گوه ای شکل ، مات و یا با نوک تیز ، ممکن است هنگام باز شدن اندکی کبود شوند ، اغلب با بلوغ پراکنده ، بر روی دمبرگهای کوتاه به طول 0.5-1.0 سانتی متر نشسته اند.

گلها بزرگ ، ساده یا دوتایی هستند ، همزمان با برگها یا قبل از ظهور شکوفا می شوند. تاج پهن ، قیفی شکل ، از بیرون مخملی ، ماهی قزل آلا ، قرمز قزل آلا ، قرمز نارنجی ، آجری یا دو رنگ با خال خال زرد نارنجی ، به قطر 6-7 سانتی متر است. میوه یک کپسول ، در اکتبر می رسد. گلدهی فراوان و طولانی است (حدود 30-40 روز).

آزالیا ژاپنی چند صد سال است که به طور گسترده در ژاپن کشت می شود ؛ این گیاه به عنوان محصول اتاق به کشورهای اروپایی رسید. درختچه گلدار در قرن 20 محبوبیت خاصی به دست آورد ، این دوره آغاز انتخاب فعال آنها در نقاط مختلف جهان شد.

شرایط رشد

آزالیا ژاپنی یک گیاه نسبتاً دمدمی مزاج است ، مطلقاً همه پارامترهای رشد برای آن مهم است: روشنایی ، ترکیب خاک و درجه حرارت. آزالیا ژاپنی در مناطقی با آب و هوای مرطوب و معتدل کشت می شود. فرهنگ نور مستقیم خورشید را تحمل نمی کند ، در غیر این صورت ضعیف می شود ، برگ ها شکل و چین و چروک خود را از دست می دهند و جوانه ها حتی قبل از گلدهی می افتند. به همین دلیل لازم است گیاه آزالیا را در مناطقی با نور پراکنده کاشت.

وضعیت کلی بوته ها بستگی به ترکیب خاک دارد. خاکهای حاصلخیز ، سست و اسیدی ترجیح داده می شوند. آنها خاکها را با ذغال سنگ نارس ، ماسه و مخروطی اسیدی می کنند. سیستم ریشه گیاهان سطحی است و به منظور ایجاد شرایط مطلوب در آنها ، می توانید 50-60 سانتی متر خاک سطحی را جایگزین کنید.

تولید مثل

تکثیر آزالیا ژاپنی با بذر و قلمه انجام می شود. روش دوم بیشتر در بین باغداران رایج است. قلمه ها از بالای شاخه های نیمه تازه تازه بریده می شوند. توصیه می شود این روش را در اواخر مارس - اوایل آوریل ، بسته به شرایط آب و هوایی انجام دهید. قلمه ها باید حداقل 2-3 جوانه سالم و سالم داشته باشند و برگها باید دفع شوند. توصیه می شود که زاویه 45 درجه را برش دهید. قبل از کاشت ، مواد با محرک های تشکیل ریشه درمان می شوند.

قلمه ها در ظروف کوچک پر شده با ذغال سنگ نارس زیاد کاشته می شوند. ته ظرف باید مجهز به سوراخ تخلیه باشد. پس از کاشت ، بستر به وفور ریخته می شود ، قلمه ها اسپری می شوند و با یک فیلم پوشانده می شوند. مهم: جلد فیلم نباید به قلمه ها دست بزند. دمای مناسب برای ریشه زایی 18-22 درجه سانتی گراد است. در آینده ، آبیاری و تهویه منظم انجام می شود. ذغال سنگ نارس که به عنوان بستر استفاده می شود باید دائماً مرطوب شود. قلمه ها در 1 ، 5-2 ماه پس از کاشت ریشه می گیرند.

فرود آمدن

شما می توانید نهال فرهنگ را در بهار و تابستان بکارید. گودال کاشت باید 50 سانتیمتر عمق و 70 سانتیمتر عرض داشته باشد. زهکشی به پایین گودال آورده می شود - آجر شکسته یا ماسه درشت (لایه ای در حدود 15-20 سانتیمتر). استفاده از سنگ آهک خرد شده به عنوان لایه زهکشی ممنوع نیست.

مراقبت

آبیاری منظم ، هرس به موقع ، تغذیه و سرپناه برای زمستان ، روشهای اصلی مراقبت از آزالیا ژاپنی است. هرس 2 هفته پس از گلدهی انجام می شود.شاخه های بسیار ضخیم و پژمرده از گیاهان برداشته می شوند ، شاخه های باقی مانده 1/3 قسمت بریده می شوند. تمام برش ها باید با لاک باغ یا روغن خشک کننده پوشانده شوند. آزالیا گیاهان دوستدار رطوبت هستند ، از کمبود رطوبت ، گیاهان به مرور خشک می شوند و در نتیجه می میرند. آبیاری فراوان در طول گلدهی فرهنگ ضروری است ، اما در حال حاضر توصیه نمی شود اسپری کنید ، در غیر این صورت گلها با لکه ها پوشانده می شوند.

آزالیا در بهار - با محلول مالین ، و پس از گلدهی - با کودهای فسفر - پتاسیم تغذیه می شود. علاوه بر این ، کودها 20-25 سانتی متر از قسمت مرکزی دایره تنه استفاده می شود. از کودهای حاوی آهک یا کلر نباید استفاده شود. برای زمستان ، فرهنگ نیاز به سرپناه دارد. و اول از همه به خورشید زمستانی مربوط می شود. اگر گیاهان بدون پوشش باقی بمانند ، می توانند به شدت سوزانده شوند. شاخه ها به زمین خم شده و با شاخه های صنوبر پوشانده شده اند.