کودها قسمت 1

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

عکس: Kasia Bialasiewicz / Rusmediabank.ru

انواع کودها - درک همه انواع کودها برای باغداران بسیار مهم است ، زیرا بدون تغذیه مناسب تقریباً امکان برداشت کامل محصول وجود ندارد.

همه کودها معمولاً به گروه های زیر تقسیم می شوند: معدنی ، آلی و باکتریایی. علاوه بر این ، نوعی از کودهای ریز مغذی نیز وجود دارد ، اما باید از آنها بسیار با احتیاط استفاده کرد ، بنابراین ، باید از آنها در مقادیر محدود استفاده شود تا از بی دقتی به گیاهان آسیبی وارد نشود.

کودهای آلی برای غنی سازی خاک با هوموس و سایر مواد مغذی در نظر گرفته شده اند که به راحتی در خاک حل می شوند. این نوع کود هم خواص فیزیکی خاک و هم ساختار آن را بهبود می بخشد. علاوه بر این ، چنین کودهایی همچنین می توانند فعالیت حیاتی میکروارگانیسم های مفید را فعال کنند.

این گروه باید شامل کود مرغی ، کمپوست ، خاشاک ، خاک اره و کودهای سبز باشد. رایج ترین نوع کود در نظر گرفته می شود ، زیرا این مقرون به صرفه ترین گزینه کود است. کود حاوی میکروارگانیسم های زیادی است که گیاهان را شفا می دهند و آنها را با عناصر مختلف اشباع می کنند. کود دامی حاوی بور ، منگنز ، مس ، کبالت و مولیبدن است.

کود مرغی کمتر مورد توجه قرار می گیرد ، اما حاوی مواد مغذی بیشتری است که برای رشد مناسب گیاهان ضروری است. بنابراین ، از چنین تغذیه ای می توان در مقادیر کمتری استفاده کرد.

کودهای سبز حبوبات یکساله خرد شده ای هستند که باید در طول دوره گلدهی آنها بریده شوند. چنین کودهایی باید در زمین دفن شوند ، که برای کشت زمین مناسب است. چنین پانسمان بالایی خاک را با نیتروژن و سایر عناصر مفید پر می کند و همچنین خاک زیرین را بهبود می بخشد.

برای تأمین مواد مغذی خاک ، کمپوست نیز بهینه است. کمپوست به طور مستقل تهیه می شود: این امر به طیف گسترده ای از زباله های ارگانیک از جمله تاپس ، برگ های خشک ، خاک اره و زباله های حیاط نیاز دارد. گاهی اوقات باغبانها به کمپوست ذغال سنگ نارس ، فضله پرنده و کود اضافه می کنند.

خاک اره چوب در ترکیب با تراشه به شل شدن زمین کمک می کند. چنین کودهایی خشک هستند ، آنها نیتروژن را تا حد زیادی جذب می کنند. بنابراین ، قبل از استفاده از این گزینه ، باید خاک را با محلول اوره یا فضولات مرغ آبیاری کنید.

لازم به ذکر است که کود دقیقاً همان کود است که به معنای واقعی کلمه حاوی تمام مواد مغذی لازم برای گیاهان است. بنابراین ، میزان کاربرد ممکن است کم باشد: این نسبت مستقیم با مقدار عناصر در نظر گرفته شده برای تغذیه معدنی گیاهان است. بیشتر محصولات زراعی نیاز به کود در پاییز دارند. در عین حال ، خیار ، روتاباگا و کرفس در فصل بهار به چنین پانسمانی نیاز دارند.

هوموس پس از تجزیه کامل کود به دست می آید ؛ چنین کودی نیز از ارزش بالایی برخوردار است. این گزینه باید به همان نسبت کود مورد استفاده قرار گیرد.

برای خاکهای سنگین ، ذغال سنگ نارس یک گزینه عالی است. توصیه می شود از این کود کمپوست تهیه کنید ، اما می توان از آن به عنوان یک ماده شل کننده نیز استفاده کرد. کمپوست به شرح زیر تهیه می شود: ذغال سنگ نارس با کود یا ذغال سنگ نارس مخلوط می شود و بقایای گیاهی مخلوط می شود. توصیه می شود کودهای معدنی و آهک خرد شده را به چنین مخلوطی اضافه کنید ، که کارایی بیشتر این نوع تغذیه را تضمین می کند. کمپوست ظرف یک سال یا حتی دو سال آماده می شود ، در این مدت زمان کود باید مرتباً مرطوب و بیل شود. کمپوست باید در حفر بهاره استفاده شود.لازم به ذکر است که کمپوست را نه زودتر از نه ماه پس از تخمگذار می توان استفاده کرد. آن دسته از سبزیجاتی که در مناطقی با چنین کمپوست رشد کرده اند باید قبل از خوردن با آب داغ شسته شوند. این کمپوست برای گوجه فرنگی ، خیار ، نخود فرنگی و کدو تنبل ایده آل است. شما نباید از این گزینه کود برای سبزیجات برگ دار استفاده کنید: کاهو ، جعفری ، اسفناج و سایر محصولات.

ادامه قسمت 2.

قسمت 3