توت ها را با درخت شکل می دهیم

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

چند سال پیش داشتم با دوستانم ملاقات می کردم و مویز توجه مرا جلب کرد. در ابتدا شک و تردیدها حاکم بود ، مانند برگ هایی مانند مویز و انواع توت ها آویزان است ، اما انگور بوته ای است ، و در اینجا چنین درخت کوچک مرتب شده ای وجود دارد. دوستانم پرسیدند من نمی توانم تحمل کنم. معلوم شد ، بله ، مویز. فقط به شکل غیر معمول من به این روش علاقه داشتم ، همچنین می خواستم یک "درخت مویز" پرورش دهم

قلمه ها را آماده کرده و می کاریم

همانطور که می دانید ، انگور معمولاً به عنوان یک درختچه رشد می کند ، دارای شاخه های زیادی است که ریشه آنها از یک ریشه معمولی بیرون می آید. بنابراین ، یک "بوته شاخه ای" به دست می آید ، که شاخه های آن برای غذا با یکدیگر مبارزه می کنند. سیستم "درخت" چنین مبارزه ای را حذف می کند: انگور فرنگی شکل گرفته از این طریق دارای یک سیستم ریشه ای قوی با یک تنه و شاخه است.

قلمه های "درختان توت" در اوایل بهار برداشت می شود. ما می خواهیم بالای شاخه ها ، مستقیم ، بدون شاخه باشد. یعنی چنین شاخه های مستقیم. هنگام برداشت قلمه ها ، حتماً به تعداد و محل جوانه ها توجه کنید: باید حداقل 6 عدد از آنها وجود داشته باشد ، زیرا یک سوم به زیر زمین می روند و دو سوم (اینها چهار جوانه هستند) روی سطح باقی می مانند. لطفاً توجه داشته باشید که جوانه های هوایی در همه طرف برش قرار دارند ، سپس شاخه ها به طور مساوی شکل می گیرند ، و نه در یک طرف.

قلمه ها را بلافاصله پس از برداشت در خاک می کاریم. خاک باید به خوبی شل شود. ساقه را با دقت یک سوم در زمین عمیق کنید ، اطراف را با دقت خرد کنید. سپس به وفور آب دهید. در طول "پیوند" قلمه ها ، بسیار مهم است که میزان رطوبت خاک را با دقت کنترل کنید ، نباید خشک شود! شما می توانید به طور مداوم آبیاری کنید ، می توانید سیستم آبیاری "قطره ای" را انجام دهید ، یا می توانید به سادگی مالچ کنید - شما انتخاب می کنید.

مراقبت

در سال اول ، پس از ریشه زایی قلمه ها ، اولین شاخه ها باید تا پاییز روی درخت شما ظاهر شوند ، حداقل سه جوانه روی سطح باقی می مانند. اگر تا دوره پاییز برگ ، همه جوانه ها کمتر از سه شاخه و شاخه تولید نکنند ، بوته دور ریخته می شود. برای او متاسف نباشید ، هنوز احساس کمی از او وجود خواهد داشت. نهال های باقی مانده بدون سرپناه زمستان می گیرند ، زیرا انگور گیاهی مقاوم در برابر سرما است و باید به راحتی حتی شدیدترین سرمازدگی را تحمل کند و در شدیدترین زمستان ها زنده بماند.

در بهار ، "درختان" یک ساله باید مرتب شوند و با قطع شاخه های موجود شکل گرفته و 3-4 جوانه روی هر یک باقی بماند. از طریق این جوانه ها است که ما شاخه های میوه دار کامل رشد می دهیم.

پس از هرس ، نهال ها را می توان بدون دفن تنه در زمین به محل دائمی خود پیوند زد! کاشت عمیق می تواند منجر به کاهش عملکرد آینده شود. فاصله بین "درختان" مجاور نباید کمتر از دو متر باشد ، زیرا با گذشت زمان گیاهان رشد می کنند و فضای آزاد را اشغال می کنند. پس از پیوند ، ما خاک را به خوبی لگدمال می کنیم (زیرا ریشه های انگور هوای زیاد را دوست ندارند!) ، و گیاه را آبیاری کنید. تا پاییز ، نهال ها باید دارای تنه و شاخه های اصلی باشند. یک "درخت" جوان بدون سرپناه به خواب زمستانی می رود. و در سال سوم اولین برداشت ، هنوز نه چندان زیاد را می دهد.

تا چهارمین سالگرد تولد ، "درختان مویز" باید کاملاً بلند شوند ، تا یک و نیم متر ارتفاع داشته باشند ، دارای تنه نسبتاً قوی و شاخه های خوب توسعه یافته باشند.

در دوره از سال پنجم تا هشتم ، حداکثر عملکرد ممکن را برداشت می کنید و از یک درخت به 8-9 کیلوگرم توت می رسید. سپس عملکرد به تدریج شروع به کاهش می کند.و در سال دهم یا یازدهم ، باید به ریشه زایی قلمه های جدید توجه کنید ، سپس درختان "خسته" را جایگزین کنید.

به هر حال ، چنین درختان غیر معمول را می توان نه تنها برای برداشت ، بلکه به عنوان یک تزئین تزئینی برای سایت شما پرورش داد.