شیساندرا

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Schizandra (lat. Schizandra) - تیره ای از گیاهان چوبی از خانواده Schizandrov. این جنس شامل 14 گونه است که Schizandra بیشترین گونه را دارد. اسکیزاندرا از زمان های قدیم شناخته شده بود ، به دلیل خواص دارویی آن ارزش زیادی دارد. در طبیعت ، این گیاه در چین ، کره ، ژاپن ، ساخالین و شرق دور یافت می شود. زیستگاههای معمولی کوهستانی ، پهن برگ ، جنگلهای دره ای و مختلط است. علف لیمو اغلب در لبه های جنگل ، در امتداد رودخانه ها و نهرها و همچنین در بوته های ضخیم یافت می شود. گونه های گیاهی کشت شده در مزارع خاص رشد می کنند.

ویژگیهای فرهنگ

Schisandra یک لیانا برگریز چند ساله به ارتفاع 15 متر با ساقه چروکیده و بسیار منشعب به ضخامت 1-2 سانتی متر است که با عدس های طولی پوشانده شده است. رنگ ساقه نمونه های جوان مایل به زرد با درخشش است ، در بزرگسالان قهوه ای تیره است. برگها سبز تیره ، کم رنگ در قسمت زیرین ، ساده ، کمی دندانه دار ، دمبرگ ، بیضوی شکل با قاعده گوه ای شکل ، متناوب مرتب شده اند. دمبرگها صورتی مایل به قرمز مایل به قرمز هستند و طول آنها تا 3 سانتی متر می رسد.

گلها یکجنسگرا ، صورتی یا سفید ، معطر ، روی پایه های بلند و نازک نشسته اند. لیمو ترش از ماه مه تا ژوئن شکوفا می شود. در آینده ، ظرف با هم رشد می کند و یک برس متراکم به شکل سنبله تشکیل می دهد که شامل 20-25 میوه خوراکی کروی آبدار به رنگ قرمز است. دانه های Schisandra براق ، به شکل کلیه ، قهوه ای ، قهوه ای یا مایل به زرد هستند. طعم میوه کاملاً خاص ، ترش شور ، گاهی تلخ و حتی تند است. همه قسمتهای گیاهان هنگام مالیدن بوی لیمو می دهند.

شرایط رشد

در سنین پایین ، لیموترش مقاوم در برابر سایه است ، با این حال ، عملکرد خوب انواع توت های آبدار فقط در مناطق با شدت زیاد است. ترکیب خاک برای لیموترش مطلوب است تا آنجا که ممکن است نزدیک به طبیعی باشد. خاکهای شنی ، نسبتاً مرطوب ، زهکشی ، خنثی یا کمی اسیدی مطلوب هستند.

فرهنگ مناطق دارای آب مذاب راکد و همچنین شور ، خاک رس سنگین و خاکهای غرقاب آب را نمی پذیرد. لیمو ترش به طور مثبت به مکانهایی گفته می شود که با مواد آلی رقیق شده بارور شده اند. بهترین سلف سبزیجات و گیاهان دارویی هستند.

فرود آمدن

نهال های علف لیمو در اواخر آوریل - اوایل ماه مه یا اوایل اکتبر (در مناطق جنوبی) کاشته می شوند. نهال دو یا سه ساله می شود ، آنها بیشترین عمر را دارند. سوراخ کاشت ظرف چند هفته آماده می شود ، عمق آن باید حدود 40 سانتی متر عمق و 50-70 سانتی متر قطر داشته باشد. زهکشی (آجر شکسته ، سنگ خرد شده یا خاک رس منبسط شده) در انتهای گودال گذاشته می شود ، سپس مخلوطی از ورقه های کمپوست ، هوموس و زمین چمن زار (به نسبت 1: 1: 1). توصیه می شود سوپر فسفات و خاکستر چوب را به مخلوط خاک اضافه کنید.

هنگام کاشت لیموترش در نزدیکی دیوارهای خانه ها ، حصارها و سایر ساختمانها ، فاصله مطلوب را باید در نظر گرفت - حداقل 1-1 ، 5 متر. فاصله بین گیاهان باید حدود 1 متر باشد. مهم: یقه ریشه هنگام کاشت دفن می شود ، باید چند سانتی متر بالاتر از سطح سطح خاک قرار گیرد. پس از کاشت ، گیاهان جوان به وفور آبیاری می شوند و منطقه نزدیک ساقه با هوموس یا ذغال سنگ نارس مالیده می شود.

مراقبت

مراقبت از علف لیمو جوان شامل کمی شل شدن ، حذف علف های هرز ، سم پاشی در هوای خشک و سایه زدن از نور مستقیم خورشید است. مانع تبخیر سریع رطوبت و ظاهر علفهای هرز مالچ خواهد بود که بلافاصله پس از کاشت روی ناحیه نزدیک ساقه اعمال می شود. علف لیمو بدون داربست ، قوس ، نرده و سایر انواع تکیه گاه کار نمی کند ، بنابراین هنگام کاشت ، باید مراقب نصب آنها باشید ، در غیر این صورت نمی توانید برداشت خوبی را جمع آوری کنید.

فرهنگ 2-3 بار در هر فصل تغذیه می شود و با شروع باردهی ، تمام تغذیه متوقف می شود. علف لیمو با رشد سریع خود متمایز می شود ، بنابراین ، هرس به عنوان مهمترین اقدام برای مراقبت از گیاه در نظر گرفته می شود که به حذف شاخه های خشک ، قدیمی ، بیمار و ضخیم منجر می شود.شاخه های مرتبه سوم هنگام هرس دست نمی زنند.