ریش بز بز مرتع

فهرست مطالب:

تصویری: ریش بز بز مرتع

تصویری: ریش بز بز مرتع
تصویری: داستان صوتی بز ریش سفید از کتاب مجموعه داستان های تلخون اثر صمد بهرنگی 2024, مارس
ریش بز بز مرتع
ریش بز بز مرتع
Anonim
Image
Image

ریش بز بز مرتع یکی از گیاهان خانواده به نام Asteraceae یا Compositae است ، در زبان لاتین نام این گیاه به شرح زیر است: Tragopogon pratensis Scop. در مورد نام خود خانواده بزهای علفزار ، در لاتین به شرح زیر خواهد بود: Asteraceae Dumort.

شرح ریش بز مرغزار

بز مرغزار با نامهای رایج زیر نیز شناخته می شود: شیر شیر ، ریش شیطان ، ریش کوزلوف ، کاکیش ، گوبی ، کوچتوک ، کوزماتیک ، فرفری و بسیاری دیگر. بز علفزار یک گیاه دو ساله است. ساقه این گیاه راست و کمی منشعب خواهد بود ، ارتفاع آن حدود سی تا صد و بیست سانتی متر خواهد بود. چنین ساقه ای دارای یک ریشه اصلی است. برگهای بز علفزار بیصفحه و ساقه دار هستند ، آنها می توانند هم خطی-نیزه ای و هم خطی باشند. برگها نیز نوک تیز و تمام لبه هستند. گلهای این گیاه با رنگهای زرد رنگ آمیزی شده اند ، دارای سبدهایی هستند که با بسته بندی ارائه می شود. برگهای پیچ بز علفزار در یک ردیف قرار گرفته اند ، در حالی که همه گلهای این گیاه نی است. فقط پنج پرچم وجود دارد ، قسمتهای پایینی رایگان خواهند بود ، شاخک در لوله ای جوش داده می شود که ستون از آن عبور می کند. تخمدان بز علفزار یک چشمی و پایین تر است ، تک دانه است ، دارای یک ساقه و یک ننگ شاخه دار است.

میوه بز علفزار یک آکین است که دارای تاج پر است. سبدهای گل پس از گلدهی گلوله های کرکی نسبتاً بزرگی ایجاد می کنند که بسیار شبیه سبدهای قاصدک محو شده خواهند بود. در شرایط طبیعی ، این گیاه در قلمرو بخش اروپایی روسیه ، در کشورهای بالتیک ، در بلاروس و در کارپاتهای اوکراین یافت می شود. برای رشد ، گیاه پاکسازی جنگل ، مکان های کنار جاده ها ، چمنزارها و سنگهای آهکی برآمده را ترجیح می دهد.

شرح خواص دارویی بز علفزار

بز علفزار دارای خواص دارویی بسیار ارزشمندی است ، در حالی که برای اهداف دارویی توصیه می شود از ریشه ، آب شیری و برگهای این گیاه استفاده کنید. برگها و آب بز علفزار باید در فاصله ماههای مه تا جولای جمع آوری شوند و ریشهها در دوره پاییز جمع آوری می شوند.

وجود چنین خواص دارویی ارزشمندی باید با محتوای تریترپنوئیدها ، فلاونوئیدها ، لاستیک ، ایزو اینوزیتول ، سریل الکل ، اینوزیتول ، ویتامین C و D-mannitol در ترکیب این گیاه توضیح داده شود. گلهای این گیاه حاوی لوتئین ، کاروتنوئیدها ، ترانس بتاتاراکسانتین ، گزانتوفیل ، ویولوکسانتین ، فلاوکسانتین و اوروکسانتین است. روغن چرب و آلکالوئیدها در دانه های علف بز چمن زار یافت می شوند.

بز علفزار دارای اثرات التیام زخم ، ضد التهاب ، ضد عفونی کننده ، ادرارآور و ضد اسکوربوتیک است.

قابل ذکر است که از این گیاه فقط در طب سنتی استفاده می شود. جوشانده ریشه ها و ساقه های بز علفزار باید به عنوان عامل ضد انعقاد خون و از جوشانده ریشه به عنوان یک خلط آور برای برونشیت ، آب مروارید دستگاه تنفسی فوقانی و سرفه استفاده شود. علاوه بر این ، چنین جوشانده ای از ریشه های این گیاه به عنوان مدر برای سنگ کلیه و بیماری های مختلف پوستی استفاده می شود.

قسمت هوایی سوسک بز علفزار را می توان در قالب کمپرس به عنوان عامل بهبودی و جذب زخم برای بلغم ها ، تومورها و همچنین زخم ها و زخم های چرکی استفاده کرد. قابل توجه است که ساقه های تازه آسیاب شده و ریشه های سرخ شده این گیاه را می توان به عنوان غذا استفاده کرد ، در حالی که ریشه های سرخ شده نیز به عنوان جایگزین قهوه استفاده می شود.

توصیه شده: