کرکازون

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Kirkazon (lat. Aristolochia) - یک گیاه چند ساله از خانواده Kirkazonov. در شرایط طبیعی ، Kirkazon در جنگل های گرمسیری آسیا ، آمریکای جنوبی و آفریقا رشد می کند. برخی از گونه ها با موفقیت در مناطق دارای آب و هوای معتدل کشت می شوند. نام دوم aristolochia است.

ویژگیهای فرهنگ

کرکازون گیاهی علفی با شاخه های مجعد یا صاف است. لیانا چوبی یا درخت کم ارتفاع. ارتفاع / طول گیاهان از 8 تا 15 متر متغیر است. سیستم ریشه سطحی است ، برخی ریشه ها 3-5 سانتی متر عمق دارند ، در خاکهای خشک-تا 55 سانتی متر. شاخه ها نازک و شبیه طناب هستند. شاخه های جوان به رنگ سبز زیتونی ، بزرگسالان خاکستری تیره هستند.

برگها كامل ، مستطیلی ، بیضی ، بیضی-نیزه ای ، بیضی-نوردی ، متناوب ، روی سطح كاملاً بلوغ هستند ، روی دمبرگهای بلند یا كوتاه بلوغی یا برهنه ، به طول 10 تا 20 سانتی متر قرار دارند. گلها بزرگ ، قهوه ای مایل به زرد هستند سبز ، اغلب با الگوی خالدار ، لکه ها می توانند قهوه ای یا قهوه ای مایل به قرمز ، گاهی بنفش ، به شکل لوله های منحنی ارائه شوند ، بوی بسیار ناخوشایندی دارند که مگس ، سوسک و پشه را به خود جذب می کند. میوه یک کپسول مستطیل ، گرد یا بیضی شکل است که حدود 8-10 سانتی متر طول دارد ، دانه ها صاف ، وجهی ، کوچک هستند. هنگامی که در روسیه رشد می کند ، میوه ها زمان رسیدن ندارند ، بنابراین تهیه بذر بسیار دشوار است.

انواع متداول

* Kirkazon بزرگ برگ (lat. Aristolochia durior)-این گونه توسط تاک های درختچه ای به ارتفاع 10-12 متر نشان داده می شود. شاخه های جوان سبز ، کرک دار هستند. بزرگسالان چروکیده ، خاکستری ، چروکیده هستند. برگها بزرگ ، سبز روشن ، تا قطر 30 سانتیمتر هستند.گلها زرد سبز هستند ، دارای اندامی قهوه ای و لکه های بنفش هستند. Kirkazon بزرگ برگ در مرکز روسیه رشد می کند. این گیاه در اوایل ماه ژوئن شکوفا می شود.

* Kirkazon Manchurian (lat. Aristolochia mandshuriensis) - این گونه توسط لیاناهای چوبی برگریز به ارتفاع 10 تا 20 متر نشان داده می شود. شاخه های جوان با رنگ سبز روشن ، روی تمام سطح کبود می شوند. بزرگسالان خاکستری رنگ هستند. برگها بزرگ ، سبز روشن ، تا قطر 25-30 سانتی متر ، بوی کافور دارند. گلها قهوه ای مایل به قهوه ای یا قهوه ای هستند. هر سال شکوفا نمی شود. Kirkazon Manchurian در مرکز روسیه و شرق دور رشد می کند. این گیاه در اوایل ماه مه شکوفا می شود. برگها در دهه دوم سپتامبر می افتند. این به طور فعال در طب عامیانه استفاده می شود.

* Kirkazon clematitis (lat. Aristolochia clematitis) - این گونه توسط یک تاک علفی با یک ریزوم بلند نشان داده می شود. ارتفاع بوته تا 15 متر برگها گرد یا تخم مرغی ، با انتهای صاف و مات هستند. گلها زرد با اندامی اندک هستند. Kirkazon clematis در کریمه ، قفقاز ، آسیای صغیر و اروپای غربی رشد می کند. گلدهی در اواخر ماه مه - اوایل ژوئیه شروع می شود و حدود 30 روز طول می کشد.

شرایط رشد

کرکازون یک گیاه سایه دوست است که در زیر تاج گسترده درختان یا در نزدیکی دیوارهای شمالی ساختمانها و سایر سازه ها به خوبی رشد می کند. در سیبری و اورال ، گیاهان را می توان در نزدیکی دیوارهای جنوب شرقی و شرقی پرورش داد ، که با کمبود آفتاب در این مناطق همراه است.

کرکازون آب دوست است ، خاکهای نسبتاً مرطوب ، شل و غنی از هوموس را ترجیح می دهد. نگرش منفی نسبت به خاک خشک دارد. به طور کلی ، در مناطق خشک ، گیاهان به آرامی رشد می کنند و به سختی گل می دهند. برخی از انواع کرکازون به مناطقی نیاز دارند که در برابر بادهای سرد محافظت می شوند.

گیاهان مناطق پست و مناطق دارای آب راکد تحمل نمی کنند. اکثر انواع فرهنگ مقاوم در برابر زمستان هستند ، با این حال ، نمد Kirkazon و Graceful Kirkazon برای زمستان به اتاقهای گرم منتقل می شوند.

تکثیر و کاشت

کرکازون با بذر ، قلمه و لایه بندی تکثیر می شود. برش در اوایل بهار یا پاییز انجام می شود ، برش از شاخه های رسیده سالانه انجام می شود. قلمه های ریشه دار پس از 6-7 ماه در محل دائمی کاشته می شوند. باغداران اغلب از قلمه های زمستانی استفاده می کنند.پس از برش ، شاخه ها در انبار ریخته می شوند و در بهار آنها را بیرون می آورند ، به قلمه هایی به طول 30 سانتی متر با 2 گره بریده و در مخلوطی از مواد مغذی کاشته می شوند ، که روی آنها ماسه مرطوب ریخته می شود.

روش بذر به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا بسیار پیچیده است و به اندازه قلمه ها م effectiveثر نیست. بذرهای کرکازون نیاز به طبقه بندی اولیه دارند که 3 ماه طول می کشد. برای این کار ، دانه ها در ماسه مرطوب گذاشته می شوند و در دمای 1-5 درجه سانتی گراد نگهداری می شوند. کاشت در اوایل بهار در ظروف مخصوص نهال یا در گلخانه ها انجام می شود.

مراقبت

Kirkazon یک لیانا است (اگرچه برخی از گونه های جنس به شکل درختچه های صعود کننده و حتی درختان کوچک ارائه می شوند) ، برای رشد و نمو طبیعی ، فرهنگ نیاز به حمایت قوی دارد. می توان آن را در نزدیکی دیوار خانه ها و ساختمانها و همچنین درختان بزرگ کاشت. او از تکیه گاه بالا می رود ، خلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد و چادرهای سرسبز تشکیل می دهد. گیاهان به علفهای هرز سیستماتیک و شل شدن خاک در نزدیکی منطقه تنه نیاز دارند. این روش ها بسیار دقیق انجام می شود تا به سیستم ریشه سطحی آسیب نرساند.

آبیاری فراوان به طور منظم انجام می شود (به میزان 8-12 لیتر در هر گیاه بالغ). کرکازون با محلولهای ضعیف کودهای مایع ، به عنوان مثال ، محلول مالین تغذیه می شود. کودهای معدنی پیچیده در صورت نیاز استفاده می شود. هرس تکوینی و بهداشتی از اوایل بهار تا اواخر پاییز انجام می شود. در هوای خشک ، گیاهان اسپری می شوند ، کمبود رطوبت می تواند نه تنها بر رشد بلکه بر گلدهی نیز تأثیر بگذارد.

برای زمستان ، یک لیانا یا یک درختچه صعود کننده به زمین خم می شود ، قبلاً شاخه های نارس را برداشته و با یک لایه ضخیم از شاخ و برگ خشک افتاده یا با شاخه های صنوبر پوشانده شده است. این فرهنگ به ندرت تحت تأثیر آفات یا بیماری ها قرار می گیرد. در طول خشکسالی طولانی مدت و آبیاری و سمپاشی نابهنگام ، گیاهان تحت تأثیر شته یا کنه عنکبوت قرار می گیرند. در طول درمان با تزریق گیاهی مهم است.

کاربرد

Kirkazon برای محوطه سازی و تزئین دیوارهای خانه ها ، بالکن ها ، طاق ها ، تراس ها ، چمدان ها ، ساختمان های فرعی ، ستون ها ، ستون ها ، کلاه فرنگی ها و حتی تنه درختان قدیمی استفاده می شود. برخی از گونه ها در طب عامی رایج شده اند ، مانند منچوریان کرکازون و کرکازون برزیلی.