گل همیشه بهار مارش

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گل همیشه بهار مارش یکی از گیاهان خانواده به نام buttercup است ، در زبان لاتین نام این گیاه به این شکل به نظر می رسد: Caltha palustris.

شرح گل همیشه بهار مردابی

این گیاه یک محصول باتلاقی و همچنین یک گیاه ساحلی و کم عمق است. برای توسعه مطلوب این گیاه ، توصیه می شود رژیم نور خورشیدی به آن ارائه شود و رژیم سایه جزئی نیز قابل قبول است. لازم به ذکر است که گل همیشه بهار یک گیاه دارویی است. در میان چیزهای دیگر ، گل همیشه بهار سمی نیز سمی است. در شرایط طبیعی ، این گیاه را می توان در سراسر اروپا ، روسیه ، مغولستان ، چین و همچنین در آمریکای شمالی و ژاپن یافت. با توجه به چرخه توسعه ، گل همیشه بهار چند ساله است. ارتفاع چنین گیاهی می تواند از سه تا پنجاه سانتی متر باشد ، در حالی که اغلب ارتفاع آن فقط سی سانتی متر است.

این گیاه چند ساله دارای ساختار بوته ای نسبتاً متراکم است و سیستم ریشه ای آن فیبری است. ساقه گوشتی است و می تواند صعودی یا ایستاده باشد. در واقع ، گاهی اوقات گل همیشه بهار می تواند دارای یک ساقه خوابیده باشد که در گره ها ریشه می گیرد. گلهای این گیاه بر روی شاخکهای نسبتاً طولانی قرار دارد که در زیر بغل برگهای فوقانی قرار دارد. هر دو گل و برگ این گیاه دارای ویژگی های تزئینی هستند.

برگها متناوب و کامل هستند و همچنین می توانند reniform یا cordate باشند. در لبه ها ، این برگها ناهموار خواهند بود و رنگ آنها سبز تیره است ، این برگها براق ، چرمی و متراکم هستند. برگهای پایه این گیاه بسیار بزرگ خواهد بود ، قطر آنها می تواند به بیست سانتی متر برسد. در مورد برگهای ساقه ، آنها کوچکتر و تقریبا بدون کج هستند. اوج تزئینی این گیاه به دوره گلدهی آن می افتد. در عین حال ، گلدهی گل همیشه بهار مردابی از اواخر آوریل شروع می شود و تقریباً تا آغاز ماه مه ادامه خواهد داشت. رنگ گلهای این گیاه زرد یا نارنجی است.

گلها ساده خواهند بود ، آنها از پنج برگ تشکیل شده و دارای جلای مومی هستند. میوه این گیاه چند برگ است که حاوی حدود ده دانه براق سیاه است. دانه ها در حدود ماه مه-ژوئن رسیده می شوند ، در حالی که می توانند در آب متورم شوند ، به تدریج به یک عضو شنا تبدیل می شوند.

شرح ویژگی های مراقبت و کاشت گل همیشه بهار مردابی

منطقه کاشت گل همیشه بهار ساحلی مرطوب و باتلاقی است ، در حالی که عمق کاشت باید حدود پنج تا ده سانتی متر باشد. خاک می تواند هر چیزی باشد ، اما توصیه می شود ترجیح را به خاک ذغال سنگ نارس ، که غنی از مواد مغذی است ، ترجیح دهید. مقاوم بودن در برابر سرما این گیاه بسیار زیاد است و مقاومت زمستانی نیز بسیار زیاد خواهد بود. ویژگیهای این فرهنگ همچنین باید شامل این واقعیت باشد که گل همیشه بهار باتلاقی قادر به خشک شدن حتی در ماههای تابستان است. قابل ذکر است که در ماه آگوست برگهای این گیاه می میرند. از جمله موارد دیگر ، این گیاه می تواند در سایه درختان برگریز رشد کند ، با این حال ، در طول کل دوره خواب ، گل همیشه بهار باتلاق باید با نور خورشید تامین شود.

تکثیر این گیاه می تواند از طریق بذر و قلمه و همچنین تقسیم بوته رخ دهد. ویژگیهای تکثیر بذر شامل این واقعیت است که بذرها جوانه زنی خود را به سرعت از دست می دهند. به همین دلیل ، بذر گل همیشه بهار باید بلافاصله یا قبل از زمستان کاشته شود. نهال های گل همیشه بهار در سال سوم یا هفتم شکوفا می شوند.