میریکاریا

فهرست مطالب:

تصویری: میریکاریا

تصویری: میریکاریا
تصویری: اغنيه حزينه جدا هنديه ميري مريا 2024, مارس
میریکاریا
میریکاریا
Anonim
Image
Image

Mirikaria (lat. Myricaria) - تیره نیمه درختچه ها و درختچه های خانواده Tamaricaceae. این جنس دارای 10 گونه است که 6 گونه از آنها در CIS رایج است ، بقیه در روسیه ، قزاقستان ، چین و دیگر کشورهای آسیایی هستند. در روسیه ، myrikaria دم روباه محبوب ترین گونه در نظر گرفته می شود.

ویژگیهای فرهنگ

Mirikaria بوته ها یا درختچه های بلند یا خزنده تا ارتفاع 2 متر با شاخه های زرد مایل به قهوه ای یا مایل به قهوه ای مایل به قرمز است که کاملاً با برگهای پوسته پوسته خاص پوشانده شده است. برگها ساده ، بدون روکش ، متناوب ، بدون قارچ هستند ، رنگ و بافت آنها بطور موثر گیاه را در پس زمینه سبز معمولی متمایز می کند. گلها صورتی مایل به صورتی ، متوسط ، مجهز به یک براکت بلند ، جمع آوری شده در گل آذین گل رز ، وحشت زده یا سنبله شکل هستند.

میوه یک کپسول ، شکل هرمی ، با تعداد زیادی دانه ، مجهز به سایبان های موی سفید است که در بالای آن قرار دارد. Mirikaria نیاز به نور دارد ، در شرایط رشد مطلوب آنها رشد زیادی از کنده می دهند. تزئینی در طول فصل رشد (از ماه مه تا اکتبر) ، به ویژه در هنگام باردهی. میریکاریا حدود دو ماه شکوفا می شود.

شرایط رشد

مطلوب ترین برای رشد myrikaria مناطق باز آفتابی و متوسط مرطوب است. خاکها ترجیحاً حاصلخیز هستند و با واکنش pH خنثی تخلیه می شوند. لوم ها بهینه هستند. خاکهای شور ، اسیدی و غلیظ مناسب نیستند.

تکثیر و کاشت

میریکاریا توسط بذر ، قلمه سبز یا نیمه تازه و شاخه های پنوماتیک تکثیر می شود. لازم به یادآوری است که دانه های میریکاریا جوانه زنی خود را به سرعت از دست می دهند. رعایت همه شرایط برای جمع آوری و ذخیره بذر بسیار مهم است. بذرها نیاز به درمان قبل از کاشت دارند: آنها به مدت پنج روز در دمای 3-5 درجه سانتیگراد در یخچال نگهداری می شوند. در این مورد ، جوانه زنی بذر 93-95 و بدون درمان-25-29 است.

Mirikaria با قلمه های lignified به خوبی تولید مثل می کند. قلمه ها در اوایل بهار ، دقیقتر ، قبل از متورم شدن جوانه ها ، برداشت می شوند. قلمه ها در ظروف پر از بستر متشکل از هوموس ، ماسه و ذغال سنگ نارس به نسبت (1: 1: 1) کاشته می شوند. قلمه های سبز در دهه اول جولای بریده می شوند. قبل از کاشت برای ریشه زایی ، قلمه ها با محرک های رشد (به عنوان مثال ، Heteroauxin ، Kornevin یا Epin) درمان می شوند و سپس با پلاستیک پوشانده می شوند.

نهال های Myrikaria در بهار یا پاییز کاشته می شوند. گودالهای کاشت از قبل آماده می شوند ، ابعاد آنها باید حداقل 50 * 50 * 50 سانتیمتر باشد. مخلوطی از خاک حاصلخیز و ذغال سنگ نارس در کف گودال ریخته می شود ، خاکستر چوب یا مخلوط معدنی خاصی نیز اضافه می شود. پیوندها با یک توده زمین پیوند می خورند. کاشت با ریشه های باز myricaria فقط در حالت بدون برگ تحمل می کند. پس از کاشت ، خاک در ناحیه نزدیک تنه به وفور آبیاری می شود و با ذغال سنگ نارس یا هوموس مالچ می شود.

مراقبت

میریکاریا نیاز به آبیاری منظم ، وجین و شل شدن دارد. این گیاه به تغذیه با رشد فعال ، رنگ شاخ و برگ و گلدهی فراوان پاسخ می دهد. در بهار ، هوموس یا کمپوست معرفی می شود ، در آینده انجام دو تغذیه دیگر با تزریق مالین مفید است. با توجه به این واقعیت که میریکاریا دارای تاج بسیار گسترده ای است ، هرس و کوتاهی مو به آن آسیب نمی رساند.

Mirikaria حتی هرس قابل توجهی را بدون مشکل تحمل می کند ، اما توصیه می شود از سنین پایین شروع به تشکیل بوته کنید. در ابتدا ، آنها فقط نوک سبز شاخه ها را می چسبانند و این کار را در طول رشد مجدد در طول فصل انجام می دهند ، اما تا اوایل سپتامبر. با تشکر از چنین مراقبت دقیق ، گیاهان تاجی نیمکره ای با رنگ خاکستری مایل به آبی جذاب پیدا می کنند.

کاربرد

Mirikaria یک گیاه بسیار تزئینی است که برای کاشت های تک و گروهی ایده آل است. به ویژه در زمینه فرش سدوم ، لوسستریف ، بنفش سرسخت ، زردآلو و Fortune euonymus خوب به نظر می رسد. Mirikarii هماهنگ با ترکیبات سنگی و همچنین باغ های سبک ژاپنی سازگار است. Myrikaria همچنین به باغ مخروطی سرازیر می شود. رشد درختچه در ساحل یک مخزن مصنوعی یا مصنوعی ممنوع نیست.

توصیه شده: