ماندارین

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

ماندارین (lat. Citrus reticulata) - درختچه همیشه سبز یا درخت کوچک. این نماینده برجسته جنس مرکبات از خانواده Rut است. نام روسی فرهنگ از زبان اسپانیایی (به گفته منابع دیگر - از فرانسه) وام گرفته شده است. این نام از دو کلمه "se mondar" تشکیل شده است که به معنی "پوست کندن آسان" است و نشان دهنده خاصیت پوست میوه است. در حال حاضر ، نارنگی در ژاپن ، چین ، کره جنوبی ، اسپانیا ، الجزایر ، فرانسه ، مصر ، ترکیه ، مراکش ، گرجستان ، آذربایجان ، آرژانتین و برزیل به طور گسترده کشت می شود. همچنین نارنگی در ساحل دریای سیاه کشت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

ماندارین درختچه ای یا درختی با ارتفاع 4-5 متر با شاخه های سبز تیره است. برگها دمبرگ ، متوسط ، بیضوی یا تخم مرغی هستند. گلها سفید کدر ، تک یا در دو تکه در زیر بغل برگها جمع آوری شده اند. میوه ها به رنگ زرد یا نارنجی ، گرد ، معمولاً از بالا به پایین مسطح هستند. پوست میوه نازک ، به راحتی قابل جدا شدن ، معطر است. تفاله زرد-نارنجی یا نارنجی ، آبدار ، شیرین یا ترش-شیرین است. ماندارین در ماه مه - اوایل ژوئن (که فقط به شرایط آب و هوایی بستگی دارد) شکوفا می شود ، میوه ها در اکتبر -نوامبر می رسند.

اولین میوه ها 3-4 سال پس از کاشت ظاهر می شوند. حداکثر 100 میوه را می توان از یک درخت بالغ برداشت کرد. نارنگی ها دارای تنوع بسیار زیادی هستند ؛ امروزه تعداد زیادی از گونه های جالب وجود دارد که دارای خواص خوب مقاوم در برابر یخ زدگی هستند ، که باعث می شود در مناطقی با آب و هوای معتدل محصول تولید شود. ماندارین مهمان مکرر گلخانه ها است ؛ همچنین به عنوان گیاه آپارتمانی کشت می شود.

ظرافت های رشد نارنگی در داخل خانه

نارنگی نیاز به نور دارد ، آنها عاشق اتاق هایی با نور شدید هستند ، آنها فقط ظهر به سایه نیاز دارند. با شروع گرمای مداوم ، ظروف با نارنگی به بالکن یا باغ برده می شوند ، اما همیشه در مکانی محافظت شده از باد. می توانید نارنگی را در خاک باغ حفر کنید بدون اینکه آن را از ظرف خارج کنید. دمای مطلوب برای توسعه فرهنگ 18-20 درجه سانتیگراد ، در زمستان-13-15 درجه سانتیگراد است.

ماندارین آب دوست است ، برای سمپاشی منظم مناسب است. هوای خشک تحمل نمی کند ؛ برای افزایش رطوبت هوا ، یک سینی با آب در کنار ظرف یا زیر آن نصب شده است. خاکهای مورد نیاز برای پرورش نارنگی بر زهکشی خوب و حاصلخیز ارجحیت دارد. از بسترهای زیر می توان استفاده کرد: خاک چمن زار و برگ ، کود پوسیده و خاک روغنی (3: 1: 1: 1) یا خاک چمن و برگ ، کود پوسیده و ماسه (2: 1: 1: 1).

ماندارین از طریق بذر و قلمه ، اغلب با پیوند تکثیر می شود. بذرها بلافاصله پس از استخراج میوه در زمین کاشته می شوند. نهال ها در 30-40 روز ظاهر می شوند (با توجه به مراقبت مناسب و رعایت شرایط مطلوب). نهال ها بسیار کند رشد می کنند. نارنگی های کاشته شده با کاشت بذر در 6-7 سالگی به بار می نشیند. قلمه زدن نیز امکان پذیر است ، اما قلمه ها ریشه ندارند.

نارنگی پیوند زده در 3-4 سال شروع به باردهی می کند. در میان باغبان ، واکسیناسیون مناسب ترین "چشم". از روش انتشار فرهنگ توسط لایه های هوا استقبال می شود. در این مورد ، یک شاخه سه ساله روی گیاه مادر انتخاب می شود و پوست آن به شکل حلقه برداشته می شود ، عرض آن باید حدود 2 سانتی متر باشد. یک ظرف ساخته شده از پلی اتیلن متراکم در اطراف حلقه متصل شده و پر می شود با ماسه ، خاک و خزه مرطوب. این مخلوط به طور منظم آبیاری می شود. به محض ریشه زایی قلمه ها ، آنها را جدا کرده و در گلدان جداگانه ای پیوند می زنند.

پیوند نارنگی جوان یک بار در سال و سپس هر سه سال انجام می شود. هر سال ، گیاهان لایه بالایی زمین را تغییر می دهند ، این یکی از پیش نیازها است. پیوند با روش انتقال مجدد انجام می شود ، آسیب به توده خاکی نامطلوب است.

مراقبت

مراقبت از نارنگی شامل آبیاری زیاد و منظم است. در فصل زمستان ، آبیاری کاهش می یابد. برای آبیاری از آب گرم و ته نشین شده استفاده کنید.فرهنگ نسبت به غرقاب شدن و خشک شدن نگرش منفی دارد. و در واقع ، و در مورد دیگری ، مرگ کامل درختان امکان پذیر است. پانسمان بالا الزامی است. هنگام پرورش نارنگی به عنوان گیاه آپارتمانی ، کود از آوریل تا سپتامبر به طور هفتگی استفاده می شود. در زمستان ، تغذیه مورد نیاز نیست یا در صورت نیاز. نارنگی به ندرت تحت تأثیر بیماری ها و آفات قرار می گیرد ، اما درمان های پیشگیرانه با آماده سازی طبیعی ممنوع نیست.