2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
راش (lat. Fagus) تیره ای از درختان برگریز رشد کند از خانواده راش است. آنها در آمریکای شمالی ، آسیا و مناطق معتدل اروپا رشد می کنند. به طور طبیعی در جنگل های مخلوط و برگریز مشاهده می شود. برخی از گونه های راش ، که اکنون به خانواده های دیگر اختصاص داده شده است ، در نیوزلند ، استرالیا ، گینه نو و آمریکای جنوبی رایج است. دو گونه در خاک روسیه کشت می شود - راش جنگلی و راش شرقی.
ویژگیهای فرهنگ
راش درختی است به ارتفاع 30 متر (نمونه هایی تا ارتفاع 50 متر) با تنه پوشیده از پوست خاکستری صاف و تاج متراکم. برگها كامل يا دندانه دار ، ساده ، بيضي بيضي يا مستطيل ، تا 15 سانتيمتر طول دارند. جوانه ها فلس دار و دراز هستند. گلها کوچک ، بدون جنس ، گرده افشانی شده و در گوشواره جمع آوری می شوند. میوه ها مثلثی ، به شکل بلوط هستند و با غلاف چوبی پوشانده شده اند. راش فقط در 20-40 سالگی شروع به میوه می دهد ، در برخی موارد - پس از 60 سالگی. میانگین سنی 400 سال است.
شرایط رشد
راش مقاوم در برابر سایه و گرما دوست است ، مناطق روشن را ترجیح می دهد ، سایه جزئی را به راحتی تحمل می کند. خاکهای لومی ، حاصلخیز ، مرطوب ، کمی اسیدی یا قلیایی ترجیح داده می شوند. فرهنگ نسبت به بادهای شدید سوراخ کننده نگرش منفی دارد. راش از نظر مقاومت در برابر خشکسالی تفاوتی ندارد ، هوای مرطوب را دوست دارد. وجود آهک در خاک ممنوع نیست. راش به شوری و آلودگی حساس است. خاکهای باتلاقی ، بسیار اسیدی و سنگین را نمی پذیرد.
ظرافت های تولید مثل و مراقبت
توسط بذر راش ، لایه بندی و شاخه های پنوماتیک تکثیر می شود. ساده ترین و م effectiveثرترین روش تولید مثل توسط لایه های 3-4 ساله است. چنین لایه هایی به سرعت در مکان جدیدی ریشه می گیرند ، اما نیاز به آبیاری و تغذیه منظم دارند. هنگام جدا کردن قلمه ها از گیاه مادر ، مهم است که به سیستم ریشه آسیب نرسانید. توصیه می شود نهال های راش را به تنهایی یا در گروه های زیستی بکارید.
کاشت بذر محصول در پاییز انجام می شود ، اما لازم به یادآوری است که آجیل راش جوندگان را جذب می کند ، بنابراین آنها نیاز به حفاظت دارند. عمق کاشت - 2-3 سانتی متر برای کاشت بهاره ، طبقه بندی اولیه مورد نیاز است. پس از کاشت ، پشته ها با شاخ و برگ خشک یا خاک اره با لایه ای حداقل 2 سانتی متر مالچ می شوند. گیاهان پس از 3-4 سال به محل دائمی پیوند می شوند. در سال اول ، نهال ها سایه دار می شوند.
مراقبت شامل کوددهی سالانه با کودهای معدنی ، آبیاری در طول خشکسالی طولانی مدت و سست شدن خاک در ناحیه نزدیک تنه است. گیاهان جوان برای زمستان به سرپناه نیاز دارند. مالچ حلقه تنه تشویق می شود ؛ مواد آلی به عنوان مالچ توصیه می شود. تزیینات بهداشتی و شکل دهی مورد نیاز است ، کوتاه کردن مو ممنوع نیست.
کاربرد
راش گیاهی بسیار تزئینی است که برای ایجاد پرچین و دیوارهای سبز مناسب است. آنها در ترکیب با بسیاری از محصولات برگریز و مخروطی هماهنگ به نظر می رسند. راش ها به صورت فرودهای تک و گروهی استفاده می شوند. گیاهان اغلب در پارک های شهر ، در قلمرو آسایشگاه ها ، بیمارستان ها ، اردوگاه های کودکان و خانه های استراحت خودنمایی می کنند.
چوب راش یک ماده با ارزش است ؛ از آن برای ساخت آلات موسیقی ، کفپوش پارکت ، ته تفنگ و موارد دیگر استفاده می شود. چیپس راش در دم کردن استفاده می شود. چوب در فضای باز کوتاه مدت است ، در معرض خرابی و پوسیدگی است.
توصیه شده:
تنبیه راش
تنبیه راش یکی از گیاهان خانواده به نام cactaceae است ، در زبان لاتین نام این گیاه به این شکل خواهد بود: Rebutia (Sulcorebutia) rauschii. در مورد نام rebutia راش خود ، در لاتین به این صورت خواهد بود: Cactaceae. شرح رد مجدد روش برای توسعه مطلوب این گیاه ، ارائه رژیم نور خورشیدی توصیه می شود ، اما در عین حال ، حفظ آبیاری متوسط در طول دوره تابستان بسیار مهم است.
راش سالم
یکی از خویشاوندان بلوط ، درخت راش ، که دارای مزایای زیادی است ، نیز مورد توجه دقیق یک فرد "تجاری" قرار گرفت و بنابراین جنگل های راش در نیمکره شمالی طی قرن ها بطور قابل توجهی نازک شده است