2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
بروکنتالیا (لاتین بروکنتالیا) - تیره ای از درختچه های زینتی گلدار از خانواده Heather. زادگاه بروکنتالیا آسیای صغیر و اروپای مرکزی است. زیستگاههای معمولی کوهها ، جنگلهای مخروطی و علفزارهای نیمه گرمسیری است.
ویژگیهای فرهنگ
بروکنتالیا یک درختچه همیشه سبز تا ارتفاع 20 سانتی متر با تاجی جمع و جور است که از نظر ظاهری شبیه اریکا است. شاخه های نازک ، متعدد ، صعودی به سمت بالا. گلها کوچک ، صورتی روشن هستند که در گل آذین های خوشه ای شکل جمع آوری شده اند ، عطر غنی دلپذیری دارند و در بالای شاخه ها قرار دارند. Brukentalia در تابستان ، در مرکز روسیه - در دهم آگوست شکوفا می شود.
Bruckenthalia spiky یا subulate (لاتین Bruckenthalia spiculifolia) یکی از رایج ترین گونه ها است. این درختچه ای همیشه سبز به ارتفاع 20-25 سانتی متر با ریزوم گسترده و شاخه های متعدد نشان داده شده است. شاخه ها قهوه ای هستند ، با برگهای سوزنی متراکم نشسته به رنگ سبز تیره پوشیده شده اند که به گیاهان جلوه ای "کرکی" می بخشد. گلهای صورتی روشن با کمی رنگ بنفش در گل آذین شل شکل به طول 3 سانتی متر جمع آوری می شوند و در ردیف های مساوی از شاخ و برگ بلند می شوند. گلها عطر قوی اما بسیار مطبوعی دارند که حتی در صورت خشک شدن نیز حفظ می شوند. این گونه از نظر مقاومت در زمستان تفاوت ندارد ، با این حال ، یکی از انواع ، یا بهتر است بگوییم رقم بالکان ، می تواند در برابر سرمازدگی قابل توجه مقاومت کند.
شرایط رشد
بروکنتالیا یک درختچه گرما دوست و آفتاب دوست است ، برخی از گونه ها نیز سایه جزئی را می پذیرند. می تواند به طور معمول در گروه های دیگر درختچه های کم گل رشد کند. Brukentalia برای خاکها بی نیاز است ، تنها شرط آن خاک با اسیدیته بالا است. این فرهنگ نگرش منفی به بادگیرها و باد شدید ، و همچنین آلودگی خارجی و سرماخوردگی شبانه دارد.
مراقبت
بروکنتالیا فقط در طول خشکسالی آبیاری می شود ، اما این قانون در مورد نمونه های جوان 1 تا 3 ساله صدق نمی کند ، آنها باید با خشک شدن خاک مرطوب شوند. برای زمستان ، بوته ها با شاخه های spandbod یا صنوبر پوشانده می شوند ، خاک در ناحیه نزدیک تنه با ذغال سنگ نارس ، برگ های افتاده یا مواد چوبی از مخروطی ها با لایه 10-15 سانتی متر مالیده می شود. پانسمان بالا مهم است ، دو پانسمان در هر فصل کاملاً کافی است اولین تغذیه در بهار انجام می شود ، دوم قبل از گلدهی.
ظرافت های تولید مثل و کاشت
بروکنتالیا با بذر ، قلمه ، لایه های ریشه و تقسیم بوته تکثیر می شود. روش بذر همیشه م effectiveثر نیست ، اما بیش از 50 درصد بذرها لزوما جوانه می زنند (البته تحت هر شرایطی). قلمه ها در تابستان انجام می شود. قلمه ها قبل از کاشت با محرک های رشد درمان می شوند ، در غیر این صورت میزان ریشه زایی حتی به 40٪ نمی رسد.
کاشت نهال بروکنتالیا در عمق 40-50 سانتیمتر انجام می شود. در پایین گودال کاشت ، یک غلتک خاکی تشکیل می شود ، مخلوط خاکی که از خاک مخروطی یا کمپوست ، ماسه و ذغال سنگ نارس به نسبت تهیه می شود. 2: 1: 3. اگر خاک رس و خاک فشرده در محل وجود دارد ، ضروری است که زهکشی از تراشه های سنگ یا آجر شکسته انجام شود. استفاده از سنگ آهک خرد شده به عنوان زهکشی توصیه نمی شود. پس از کاشت ، خاک در ناحیه نزدیک تنه آبیاری می شود و با مواد طبیعی مالچ می شود.
کاربرد
Brukentalia در محوطه سازی باغ ها استفاده می شود. به نظر می رسد در کاشت های گروهی و تک ، در باغهای گرمسیری عالی است. در مورد دوم ، بروکنتالیا رژه گلدهی برخی از نمایندگان خانواده هیتر ، به ویژه هدر و اریکا را آغاز می کند. بروکنتالیا با گیاهان دارای خاک و همچنین محصولات چند ساله علفی بلند ترکیب می شود. Brukentalia همچنین برای ایجاد حاشیه های اصلی ، سرسره های آلپ و سایر انواع تخت گل مناسب است.
