بیلیمبی

فهرست مطالب:

تصویری: بیلیمبی

تصویری: بیلیمبی
تصویری: آب بیلیمبی را قبل از صبحانه به مدت 7 روز بنوشید و چربی شکم شما کاملاً آب می شود! 2024, مارس
بیلیمبی
بیلیمبی
Anonim
Image
Image

بیلیمبی (lat. Averrhoa bilimbi) - یک گیاه میوه از خانواده اسیدها ، که اغلب آن را درخت خیار می نامند. این فرهنگ نسبی از ترش رایج شناخته شده است.

شرح

بیلیمبی یک درخت برگریز فوق العاده زیبا است که ارتفاع آن می تواند به ده متر برسد. تنه های کوتاه این درختان به چند شاخه منشعب شده و به سمت بالا حرکت می کنند.

طول برگهای پیچیده بیلیمبی می تواند از سی تا شصت سانتی متر متغیر باشد و هر برگ با یک عدد فرد (از یازده تا سی و هفت) برگ بیضی شکل شکل می گیرد-چنین برگهایی همیشه به سمت پایین هدایت می شوند و در مقابل قرار دارند. در بالا ، برگها همیشه تیره تر از پایین هستند ، و همچنین با موهای کوتاه پوشانده شده اند.

گلهای بیلیمبی بوی بسیار خوبی دارند و با رنگهای بنفش یا زرد مایل به سبز رنگ آمیزی شده اند. همه آنها گل آذین خوشه ای زیبا تشکیل می دهند و یا از شاخه های بزرگ قدیمی یا مستقیماً از تنه رشد می کنند.

پس از محو شدن بیلیمبی ، انواع میوه های گوشتی روی هم رشد می کنند که رنگ آنها از سفید تا زرد مایل به سبز متغیر است. وزن متوسط چنین میوه هایی از صد و پنجاه تا دویست گرم است و طول آنها به هفت تا دوازده سانتی متر می رسد. در طرف آنها پنج شیار طولی وجود دارد که در امتداد میوه کشیده شده اند - اگر میوه را برش دهید ، نوعی ستاره پنج پر به دست می آورید. و بیلیبی درخت خیار نامیده می شود به این دلیل ساده که در ظاهر این میوه ها شبیه خیار هستند.

تفاله میوه های نارس سبز ، بسیار آبدار و ترد است ، اما با رسیدن میوه ها به میزان قابل توجهی نرم می شود و رنگ آن کرم یا سفید شیری می شود. در مورد طعم تفاله ، معمولاً ترش است و تا حدودی شبیه مخلوطی از انگور ، سیب و آلو است ، اما گاهی میوه هایی نیز یافت می شود که طعم آنها شبیه ترکیب آلو با انگور فرنگی است. و در داخل هر میوه می توانید چندین دانه دیسک شکل پیدا کنید که عرض آنها به 6 میلی متر می رسد.

جایی که رشد می کند

وطن این فرهنگ مالزی است. با این حال ، در حال حاضر در خارج از سرزمین مادری خود رشد می کند: در اندونزی ، تانزانیا ، میانمار و هند ، و همچنین در تایلند ، فیلیپین و سریلانکا. و در پایان قرن نوزدهم ، در آنتیل ، در شمال آرژانتین ، برزیل ، سورینام ، کلمبیا و همچنین در تعدادی از کشورهای آمریکای مرکزی ، اکوادور ، گویان ، ونزوئلا و جامائیکا معرفی شد. از آنجا که این محصول فوق العاده گرم دوست است ، منحصراً در کشورهای گرم کشت می شود.

کاربرد

از آنجا که بیلیمبی میوه ای بسیار ترش است ، عملاً به صورت تازه مصرف نمی شود. اما این میوه ها چاشنی خوبی برای لوبیا ، برنج آب پز و همچنین انواع غذاهای ماهی و گوشت خواهند بود. به هر حال ، میوه های نارس برای استفاده به عنوان چاشنی بسیار مناسب هستند. از میوه های رسیده برای تهیه نوشیدنی های غیر الکلی عالی استفاده می شود و همچنین به ماریناد و سس کاری محبوب اضافه می شود. علاوه بر این ، ژله و مربا از بیلیمبی تهیه می شوند ، فقط برای پختن آنها ، ابتدا باید میوه ها را به طور کامل در آب سرد نمک خیس کنید - این به خلاص شدن آنها از اسید اضافی کمک می کند.

اسید بیلیمبی به دلیل وجود اسید اگزالیک در این میوه ها است ، که این فرهنگ را با بسیاری از خواص مفید همراه می کند: به عنوان مثال ، برگ های بیلیمبی روی نیش حیوانات سمی استفاده می شود و به طور گسترده ای برای بثورات پوستی و روماتیسم استفاده می شود. و محتوای بالای عناصر کمیاب و ویتامین های ارزشمند این میوه ها را برای ورزشکاران و افرادی که کارشان با فعالیت بدنی جدی همراه است به یک یافته واقعی تبدیل می کند. میوه های بیلیمبی برای سیستم عصبی ، قلبی عروقی و اسکلتی عضلانی نیز مفید است.

موارد منع مصرف

از آنجا که میوه های بیلیمبی حاوی مقدار زیادی اسید اگزالیک هستند ، افرادی که از بیماری سنگ معده یا سنگ کلیه رنج می برند ، استفاده از آنها را کنار بگذارند. محتوای بالای اسیدهای آلی می تواند منجر به تشدید زخم های گوارشی شود. و حتی با گاستریت هایپراسید ، استفاده از بیلیمبی نیز نامطلوب است.

توصیه شده: