بلادونا

فهرست مطالب:

بلادونا
بلادونا
Anonim
Image
Image

بلادونا یکی از گیاهان خانواده به نام Solanaceae است ، در لاتین نام این گیاه به این صورت خواهد بود: Atropa belladonna L. در مورد نام خانواده خود belladonna ، در لاتین به این شکل خواهد بود: Solanaceae Juss.

توضیحات بلادونا

بلادونا یک گیاه چند ساله است ، دارای ریزوم چند سر و ریشه های شاخه ای ضخیم نسبتاً زیاد است. ساقه های این گیاه منشعب ، آبدار و ضخیم خواهند بود ، آنها به صورت یک یا چند عدد وجود دارند ، ارتفاع چنین ساقه هایی در حدود یک یا دو متر خواهد بود. برگهای بلادونا ضخیم و نوک تیز هستند ، از نظر شکل می توانند بیضی شکل یا بیضی شکل باشند و این برگها با رنگهای سبز تیره رنگ آمیزی شده اند. برگهای پایینی این گیاه به صورت جداگانه چیده شده اند ، در حالی که برگهای بالایی به صورت جفت قرار گرفته اند و برگهای بزرگتر با برگهای کوچکتر در هم آمیخته شده اند. برگهای بزرگتر در حدود پانزده تا بیست قطعه وجود دارد. گلهای این گیاه آویزان و منفرد خواهند بود ، زیر بغل هستند و بر روی پایه های غده ای شکل قرار دارند. تاج گل این گیاه با رنگهای کثیف بنفش رنگ آمیزی شده است و چنین تاجی نیز دارای شیره بنفش است. میوه بلادونا یک توت براق و چند رنگ است که در رنگهای بنفش-مشکی رنگ دارد.

در شرایط طبیعی ، این گیاه در کریمه ، قفقاز و کارپاتها یافت می شود. قابل توجه است که بلادونا در بسیاری از کشورهای اروپا ، آمریکا و آسیا کشت می شود. برای رشد ، گیاه لبه ها ، زلال و جنگل های کوهی را ترجیح می دهد. لازم به یادآوری است که این گیاه بسیار سمی است ، به همین دلیل هنگام استفاده از هرگونه محصول مبتنی بر بلادونا احتیاط زیادی لازم است.

شرح خواص دارویی بلادونا

بلادونا دارای خواص دارویی بسیار ارزشمندی است ، در حالی که برای اهداف دارویی توصیه می شود از ریشه و گیاهان این گیاه استفاده کنید. چمن باید در طول دوره گلدهی این گیاه و همچنین در ابتدای باردهی برداشت شود. چنین مواد اولیه دارویی باید بلافاصله پس از جمع آوری در هوا در سایه یا زیر سایبان خشک شوند. ریشه های بلادونا باید از گیاهان دو ساله جمع آوری شوند: این کار باید در پاییز انجام شود. قابل ذکر است که تمام قسمتهای این گیاه حاوی آلکالوئید هیوسسیامین است.

لازم به ذکر است که آلکالوئیدهای اصلی آتروپین لووروتاتور هستند که در صورت دفع به راسمات منتقل می شوند. در این مورد ، هیوسسیامین تأثیر شدیدتری نسبت به آتروپین خواهد داشت. علاوه بر این ، آلکالوئید اسکوپولامین نیز در مقادیر کمی وجود دارد. برگها و ریشههای این گیاه حاوی تانن و اسکوپولتین مشتق شده از کومارین هستند ، در حالی که برگها حاوی فلاونوئیدها نیز خواهند بود.

آلکالوئیدهای این گیاه دارای اثرات ضد اسپاسم و ضد درد هستند و همچنین توانایی بهبود و افزایش فعالیت قلب را دارند. علاوه بر این ، این قبیل آلکالوئیدها تن دستگاه گوارش را تنظیم می کنند ، برونش ها و مردمک را گشاد می کنند ، فشار داخل چشم را افزایش می دهند ، تن صفرا و مجاری ادراری را تنظیم می کنند ، و علاوه بر این ، ترشح دستگاه غدد را نیز تحت فشار قرار می دهند. به میزان بسیار زیاد

آماده سازی های مبتنی بر این گیاه برای استفاده در زخم معده ، شرایط اسپاستیک دستگاه گوارش ، آسم برونش ، گاستریت با اسیدیته بالا ، سنگ کلیه و سنگ کلیه ، واسونوروز ، دیستونی رویشی و در درمان بیماران مبتلا به پارکینسون توصیه می شود.

توصیه شده: