نخود فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 15:51

© الکس وارلاکوف / Rusmediabank.ru

نام لاتین: پیزوم خانواده: حبوبات طبقه بندی: محصولات سبزیجات

نخود فرنگی (lat. Pisum) - تیره ای از گیاهان علفی صعود کننده از خانواده حبوبات. کاشت نخود (لاتین Pisum sativum) به طور گسترده در روسیه کشت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

نخود یک گیاه یک ساله با ساقه ضعیف اقامتگاهی به طول 20 تا 250 سانتی متر و سیستم ریشه شیر است. برگها خاکستری-سبز با شکوفه مومی ، پر ، به انتهای شاخه های بلند شاخه ای ختم می شوند. در قاعده هر برگ دو براق بزرگ نیمه قلب شکل وجود دارد.

گلها به صورت تک یا جفت ، از نوع پروانه ، به قطر 1 ، 5-3 ، 5 سانتی متر می رسند ، در زیر بغل برگها قرار دارند ، می توانند سفید ، زرد ، صورتی ، مایل به قرمز یا بنفش باشند. پریانت پنج عضوی است. تاجی شکل غیر معمول ، گلبرگ بالایی آن بزرگتر از بقیه است ، با یک اندام پهن شده است.

میوه یک غلاف دو کفه ای مسطح ، معمولاً مستقیم ، استوانه ای ، به ندرت خمیده ، به طول 3-15 سانتی متر ، با دریچه های سفید یا سبز کم رنگ است. دانه - نخود فرنگی ، معمولاً کروی یا کمی زاویه دار است. یک لوبیا حاوی 3-10 دانه است.

شرایط رشد

نخود فرنگی مقاوم در برابر سرما است ، دانه ها در دمای 1-2 درجه سانتیگراد جوانه می زنند ، ورودی ها تا 4 درجه سانتیگراد سرما را تحمل می کنند. نخود فرنگی است ، نگرش منفی نسبت به خشکسالی و مناطق سایه دار دارد. دمای خیلی بالا را تحمل نمی کند ، گلها از گیاهان می افتند ، که تأثیر بسیار منفی بر عملکرد دارد.

نخود فرنگی در مورد ارزش غذایی خاک اهمیت چندانی ندارد. بهترین پیشینیان خیار ، گوجه فرنگی و کلم هستند. در خاکهای فقیر ، گیاه ضعیف رشد می کند ؛ کود و کودهای دیگر مورد نیاز است. فرهنگ نه زودتر از 4-5 سال به مکان قبلی خود باز می گردد. نخود فرنگی دارای فصل رشد نسبتاً کوتاهی است ، از کاشت تا رسیدن - 65-140 روز.

فرود آمدن

نخودها در اواخر آوریل - اوایل ماه مه کاشته می شوند. بذرها قبل از کاشت جوانه می زنند. عمق کاشت 3-6 سانتی متر است. بذرها در ردیف کاشته می شوند ، فاصله بین گیاهان برای انواع کم و متوسط باید 12-15 سانتی متر باشد ، برای گیاهان بلند-22-25 سانتی متر. فاصله بین ردیف ها 45-60 است سانتی متر.

سایت نخود فرنگی از قبل آماده شده است ، در پاییز خاک را حفر می کنند ، کمپوست و نیتروفسفات اضافه می شود. در بهار ، برجستگی ها شل شده و با سوپر فسفات و نیترات پتاسیم تغذیه می شوند.

مراقبت

مراقبت اصلی محصول علف های هرز منظم ، شل شدن و آبیاری است. هنگام پرورش نخود فرنگی بر روی برجستگی های باریک ، توصیه می شود گیاهان را با ذغال سنگ نارس مالچ کنید. هنگامی که گیاهان به ارتفاع 15-20 سانتی متر می رسند ، برآمدگی ها یا تخته های چوبی روی پشته ها نصب می شود. کودهای آلی نباید مستقیماً در زیر نخود استفاده شوند ، بهتر است خود را به کوددهی با کودهای نیتروژن ، فسفر و پتاسیم محدود کنیم.

برداشت

نخودها در همان زمان نمی رسند ، که استفاده از میوه های تازه را برای غذا به طور قابل توجهی طولانی می کند. ابتدا میوه هایی که در قسمت پایینی گیاه قرار دارند ، رسیده می شوند. برداشت باید به صورت انتخابی ، هر 2-3 روز انجام شود. برداشت منظم باعث شکل گیری میوه های جدید و رسیدن سریع آنها می شود.

گروه های مختل

* نخود فرنگی (lat. Pisum sativum) - میوه هایی با نخود کروی و سطح صاف. برای تهیه سوپ و غذاهای مختلف استفاده می شود.

* نخود فرنگی (lat. Pisum medullare) - میوه هایی با نخود فرنگی کروی ، هنگام رسیدن خرد می شوند ، با طعم شیرین. برای تهیه غذاهای کنسروی استفاده می شود.

* نخود فرنگی شکر (lat. Pisum axiphium) - میوه هایی با نخود کروی ، گوشتی ، شیرین ، با دانه های توسعه نیافته. آنها برای غذاهای تازه استفاده می شوند. نخود فرنگی خشک دارای چین و چروک بالایی است.