خاکشیر موریسون

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

خاکشیر موریسون متعلق به خانواده گیاهان به نام umbellate است ، در زبان لاتین نام این گیاه به شرح زیر خواهد بود: Peucedanum morisonii L. در مورد نام خانواده کوهنورد موریسون ، در لاتین چنین خواهد بود: Apiaceae Lindl.

شرح کوهنورد موریسون

خاکشیر موریسون یک گیاه چند ساله است که دارای یک ریزوم نسبتاً عظیم است. ضخامت چنین ریزومی حدود هفت تا ده سانتی متر و ارتفاع آن تقریباً شصت تا صد و بیست سانتی متر خواهد بود. لازم به ذکر است که در گیاهان جوان ریشه ریشه دار است ، در حالی که در گیاهان چند ساله پراکنده است ، در حالی که در قسمت فوقانی چنین ریشه ای دارای رشد ریشه ساقه است. چنین رشدهایی جوانه های رشد را حمل می کند و در قسمت پایین چنین میله ای کمی منشعب است. پوسته ریشه این گیاه متخلخل-زگیلی ، قهوه ای مایل به سیاه است و وقتی خشک می شود ، پوسته ریشه پوسته پوسته می شود. هسته پوسته سبز مایل به زرد رنگ خواهد بود ، در حالی که هم در شکستگی و هم در محل برش ، هسته آب رزینی ساطع می کند. ساقه قله کوه موریسون شیار دار و کمی برگدار است ، در قسمت بالایی آن منشعب است و در پایه آن ساقه دارای بقایای برگهای مرده است. برگهای کوهنورد موریسون چند ضلعی است ، صفحه آنها مثلثی شکل است ، لوبولهای انتهایی به شکل نیزه ای خطی هستند که طول آنها نه سانتیمتر و عرض آن حدود چهار میلی متر خواهد بود ، در حالی که برگها تنها دارای یک ورید برگهای پایه این گیاه در یک گلاب افتاده نسبتاً متراکم جمع آوری می شود که ارتفاع آن حدود بیست و پنج تا چهل سانتی متر خواهد بود. در بالای ساقه ، برگهای این گیاه شروع به جمع شدن می کنند و بالاترین برگها به غلاف تبدیل می شوند. گل آذین کوهنورد موریسون در چترهای متعددی جمع آوری شده است ، که دارای برگهای خطی سریع بسته هستند. روکش ها از حدود پنج تا سیزده گلبرگ تشکیل شده اند ، گلها کاملاً چسبناک با دندانهای زیرین کوتاه هستند و گلدان این گیاه دارای پنج گلبرگ است که با رنگهای زرد مایل به سبز رنگ آمیزی شده اند.

در شرایط طبیعی ، کوهنورد موریسون را می توان در قلمرو تمام مناطق سیبری غربی و همچنین آسیای مرکزی یافت. برای رشد ، این گیاه مراتع استپی ، بوته های بوته ای استپی ، استپ های ممنوعه ، چرنوزم ، علفزار-پر-چمن و پرهای-علف-ممنوع استپ ها را ترجیح می دهد.

شرح خواص دارویی کوهنورد موریسون

برای اهداف دارویی ، توصیه می شود از ریشه های کوهنورد موریسون استفاده کنید. وجود چنین خواص دارویی ارزشمندی با محتوای ساکارز در ریشه ها و کومارین های زیر توضیح داده می شود: امپرورین ، پوسدین ، پوسکانان ، برگاپتول ، پوسنول و ایزوایمپراتورین. در قسمت هوایی این گیاه ، کومارین ایمپورین و همچنین فلاونوئیدهای زیر وجود دارد: 3-روتینوزید ایزورامنتین ، روتین ، کامفرول ، کورستین و ایزورامنتین. برگهای گوشت کوهنورد حاوی پوستین ، و گل آذین حاوی ایزورامنتین و کورستین است ، در حالی که گلها دارای 3-روتینوزید کورستین ، ایزورامنتین گلیکوزیدها ، کورستین ، کامپرول و ایزورامنتین هستند. قابل توجه است که کومارین و اسانس و همچنین فلاونوئیدهای زیر: کوئرستین ، ایزورامنتین ، کامفرول ، گلیکوزیدهای ایزورامنتین و کورستین 3-روتینوزید ، در میوه های نخود کوهی موریسون یافت می شوند.

در مورد طب سنتی ، در اینجا جوشانده ای که بر اساس ریشه های این گیاه تهیه می شود برای بیماریهای دستگاه گوارش و همچنین برای استئوآلژی استفاده می شود. قابل ذکر است که عصاره ریشه های این گیاه دارای خواص protistocidal ، ضد باکتری و قارچ کش است.