نارنجی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

نارنجی (lat. Citrus sinensis) - یک درخت میوه از جنس مرکبات از خانواده Rutovye. این گیاه بومی جنوب چین است. امروزه پرتقال در سراسر سواحل مدیترانه و همچنین در آمریکای جنوبی و مرکزی کشت می شود. در روسیه ، عمدتا در گلخانه ها و شرایط داخلی رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

نارنج یک درخت همیشه سبز تا ارتفاع 12 متر با تاج متراکم متراکم و شاخه های مجهز به خارهای نسبتاً بزرگ است. ارتفاع پرتقال هایی که در داخل خانه رشد می کنند به 2-2.5 سانتی متر می رسد.سیستم ریشه گیاهان سطحی است ، برخلاف سایر محصولات میوه ای ، هیچ موی ریشه ای روی ریشه ها وجود ندارد که تغذیه را با مشکل مواجه می کند. به جای مو ، پرتقال در انتهای ریشه غلاف های خاصی با کلونی قارچ های خاک تشکیل می دهد. به این اجتماع میکوریزا می گویند.

برگهای این گیاه چرمی ، سبز تیره با درخشش ، بیضی شکل ، نوک تیز در انتها ، دندانه دار یا موج دار در لبه ها است. برگها مجهز به دمبرگهایی با زائده بالدار کوچک هستند. هنگام مالیدن ، برگها بوی خاصی از خود منتشر می کنند ، شبیه بوی گل. گلها بزرگ ، سفید یا مایل به قرمز هستند که در گل آذین گل رز 6 تایی جمع آوری شده اند. گلبرگها بیضی شکل کشیده هستند. گلدهی کوتاه است ، فقط 2-3 روز طول می کشد. میوه ها از نظر ساختار شبیه به یک توت هستند ، می توانند بیضی شکل یا گرد باشند. پوست آن ضخیم ، خشن است و رنگ آن از سبز تا نارنجی و حتی مایل به قرمز است. تفاله سست ، شیرین ، شیرین و ترش یا ترش ترش است.

ویژگی های رشد در روسیه

در روسیه ، تکنیک پرورش پرتقال در زمین باز توزیع مناسب را دریافت نکرده است ، بیشتر آنها در گلخانه ها یا در شرایط داخلی رشد می کنند. در حال حاضر ، تعداد زیادی از انواع مقاوم در برابر سرما وجود دارد که می توان در بسیاری از مناطق فدراسیون روسیه کشت کرد. با توجه به شرایط مطلوب رشد و مراقبت ، گیاهان میوه خوبی می دهند.

تکثیر و کاشت

پرتقال از طریق بذر و رویش تکثیر می شود. با روش بذر ، گیاهان فقط در 12-12 سالگی شروع به باردهی می کنند. روش بذر از این نظر بد است که افراد جدید ویژگی های گیاهان مادر را حفظ نمی کنند ، آنها اغلب میوه های کوچک منحنی شکل می دهند که از نظر ویژگی های طعم خاصی تفاوت ندارند. به همین دلیل است که از این روش برای به دست آوردن انواع جدید و رشد پایه استفاده می شود. قلمه زدن ، تکثیر توسط لایه های هوا ، جوانه زدن و پیوند بهترین نتایج را می دهد. در این حالت ، پرتقال 2-3 سال شروع به باردهی می کند. گریپ فروت ، لیمو و … بیشتر به عنوان ذخیره استفاده می شود.

کاشت بذر پرتقال بلافاصله پس از استخراج از میوه انجام می شود. بذرها در ظروفی به ارتفاع حدود 15 سانتی متر کاشته می شوند و با ذغال سنگ نارس ، کود ، خاک و ماسه به نسبت 1: 1: 2: 1 پر می شوند. عمق کاشت 1-1.5 سانتی متر است نهال ها در روز 30-40 ظاهر می شوند. غواصی نهال ها هنگامی انجام می شود که آنها به ارتفاع 15-17 سانتی متر می رسند. توصیه می شود در اوایل بهار نهال ها را در زمین باز بکارید. یقه ریشه نهال باید 3-4 سانتی متر زیر سطح خاک واقع شود. بلافاصله پس از کاشت ، گیاهان به مقدار زیاد با آب گرم و ته نشین شده ریخته می شوند و منطقه نزدیک ساقه با ذغال سنگ نارس یا هوموس مالچ می شود.

مراقبت

مراقبت از پرتقال شامل شل شدن و آبیاری منظم است. مالچ پاشی ضروری است ، مالچ از داغ شدن بیش از حد ریشه ها جلوگیری کرده و رطوبت را برای مدت بیشتری حفظ می کند. گیاهان جوان به سایه مستقیم نور خورشید احتیاج دارند. پانسمان بالا تأثیر مثبتی بر توسعه فرهنگ دارد ، بیشتر گیاهان به کودهای نیتروژن ، فسفر و پتاسیم احتیاج دارند ، معرفی آماده سازی کلسین تشویق می شود. در بین مواد آلی ، ترجیح باید به کود و کود پوسیده داده شود. هرس بهداشتی و تکوینی نیز ضروری است. تکنیک تشکیل بیشتر به شرایط آب و هوایی وابسته است.برای زمستان ، گیاهان با مواد غیر بافته شده پوشانده می شوند و منطقه نزدیک تنه با یک لایه ضخیم ذغال سنگ نارس مالیده می شود.